Gps Garmin Geeft Nauwkeurigheid Aan

[Engel57]

Goedemorgen allen.

 

Sinds kort heb ik een garmin dakota 20. Heel mooi zij/hij geeft zelfs aan de nauwkeurigheid die uiteraard afhankelijk van de aantal satelieten en sterkte die je ontvangt. Bijv gaf hij gisteren 3 meter aan. Nu vraag ik me af of de opzettenlijke variabele fout die de amerikanen in het systeem brengen van 6 a 8 meter of die hierin verwerkt is?

 

Engel57

[Birdie.NL]

Als ik http://nl.wikipedia.org/wiki/Global_positioning_system#Opzettelijke_degradatie_van_de_nauwkeurigheid mag geloven dan is er geen opzettelijke afwijking meer bij het GPS-signaal.

 

De afwijking die je ziet is afhankelijk van het gezichtsveld richting satellieten: in het open veld is 2-3m gewoon, in het bos zorgen de bomen eerder voor 7-15m afwijking. Idem bij electriciteitslijnen, (flat)gebouwen, etc moet je rekening houden met een verminderde nauwkeurigheid.

Maar eenmaal in de buurt van een cache moet je ook gewoon je ogen gebruiken, hint, beschrijving en logs lezen in plaats van als een zombie op je apparaat te turen.

 

Veel zoekplezier gewenst

[thex]

Wat ik altijd begrepen heb, is dat men de precisie kan uitschakelen. De precisie die ons gegeven is al die jaren wordt gewoon bepaalt door de zicht op de satellieten (deels achter en rond de horizon) en de gevoeligheid van de ontvanger. De GPS interpreteert nog na op basis van beweging. Nu is het model van precisie bepaald vanuit de satelliet geredeneerd. De epe, ofwel de gevoeligheid (5=95% kans dat de cache in een straal van 2x5 meter ligt) zoals door de gps aangegeven gaat een beetje manco (immers die ziet niet alles). Het is wel een goede indicatie. Alleen met een extra satelliet als waas of egnos (die altijd recht boven ons hangt) is de precisie op te voeren.

 

Praktisch: leg de gps bij het zoeken op een boonstronk neer, zet magnetische kompas aan, en laat hem verder met rust. Hij optimaliseert dan binnen enkele minuten.

24 oktober 2012 bewerkt door thex

[Prof. Y. Lupardi]

"Alleen met een extra satelliet als waas of egnos (die altijd recht boven ons hangt) is de precisie op te voeren."

 

Die satellieten hangen geostationair boven de equator. Voor ons hier dus laag aan de Zuidelijke horizon. Zo laag dat ze op land vaak niet in zicht staan. In Zweden onbruikbaar laag.

Verder: egnos geeft niet echt veel extra nauwkeurigheid. Het belang is: aanduiding dat de GPS'r zinnige coördinaten geeft (betrouwbaarheid). (Search and rescue)

De satellieten werken wel veel nauwkeuriger maar onze GPS ontvangers amper. En dat blijft optellen tot een meter of 10. Dit kan gehalveerd worden door een dual frequency GPS te hebben (duur!!!)

[Team Gelaen]

Ik dacht dat die tweede frequentie niet openbaar is?

[BKE]

De nauwkeurigheid heeft te maken met het aantal satellieten dat de GPSr kan ontvangen i.c.m. verstorende objecten zoals bebouwing, hoogspanningsmasten of begroeiing. In het open veld zal de afwijking een stuk geringer zijn dan in dicht begroeid bos.

Een afwijking van 3 meter is de maximale nauwkeurigheid die je met een GPSr kan bereiken. Wil je nauwkeuriger dan zul je een abonnement moeten afsluiten op dGPS (http://nl.wikipedia.org/wiki/DGPS). Hiermee kun je tot ca. 1 cm nauwkeurig meten.

[Prof. Y. Lupardi]

Laat ik als professor eventjes in schoolmeester-mode gaan:

 

De schatting van de EPE

Berekend wordt het volume van een pyramidale veelhoek (ontvanger als toppunt) omspant door de satellietposities aan de hemel.

Slecht 4 satellieten zichtbaar die op een rij staan geeft 0 volume en dus een bar slechte EPE (dat klopt!).

 

 

We hebben het burgerlijke signaal (ik geloof dat dit L1 ((1575.42 MHz) wordt genoemd). Op een lagere frequentie hebben we het militaire signaal (L2?)(1227.60 MHz). Dit signaal wordt door de ionosfeer anders beïnvloed. (ionosfeer=grootste foutenbron)

Het is geheim, dus de inhoud van het signaal kunnen we niet gebruiken. Maar gelukkig is er een vaste faze-verhouding tussen L1 en L2. Ben je ingelockt op L1 dan kan je gaan zoeken naar L2. Daarvan gooi je de geheime info weg en je houdt over een manier om de wegvertraging van L1 door de ionosfeer te berekenen.

Deze trucs (semi-codeless phase measurement) zijn gepatendeerd dus vandaar dat een dual-frequency GPSr heel duur is.

 

De nieuwe satellieten zijn ook verbeterd. Zo is nu precies bekend waar het faze-centrum van de antenne ligt ten opzichte van het zwaartepunt en de laser-reflectoren. Posities van satellieten kan je nu eenmaal niet bepalen met GPS zelf. Daartoe worden laserpulsen vanaf de aarde gezonden en de looptijd voor terugkaatsing gemeten. Dan zijn er op aarde wel goede atoomklokken nodig. (tussen twee haakjes: die atoomklokken in de satellieten zijn ook verbeterd).

Het resulaat is te merken.

Sinds de eerste golfoorlog worden de satellieten vaker opgemeten. Onze GPS werkt met ephemeriden die de satellieten zelf verschaffen. Maar die data is van een tijdje geleden dus moet je met de natuurwetten (Kepler, Einstein) in de hand bepalen waar de satelliet zich nu bevind.

Een paar weken later kan je de definitieve ephemeriden ophalen, dus waar in het verleden de satelliet echt was.

Het verschil tussen schatting en werkelijkheid is steeds kleiner geworden.

Voor ons is dit van geen belang, maar geodeten die meten hoeveel mm per jaar de USA wegdrijft van de EU, zijn er dankbaar voor.

 

Nog even: het faze-centrum van de antenne. Je mag misschien denken dat wat jouw GPS meet de positie van de antenne is. Dat is niet zo. Die ligt er een ietsje boven (mijn schatting (niet gepubliceerd)) voor een Garmin GPS 12 is 15 cm er boven.

http://atarist.home.xs4all.nl/geo/gps_accuracy.htm

 

Ga je op de cm nauwkeurig meten dat is een gecalibeerde antenne nodig (met bijpassende apparatuur zo'n 25.000 euro)