Team Tabak

Ja, een maand of twee geleden. Hartstikke leuk! En ook nog eens op een mooi plekje. Typisch voorbeeld van een knutselaar, die zijn talent benut om leuke caches te produceren. Daarbij meteen opmerkend, dat hij degene was waaraan ik refereerde toen ik zei, dat ik aan de muur van een woning een prachtig geknutselde cache aantrof (al die sleutels in een fraai kastje) , maar dat ik daar niet van genoot omdat ik zo snel mogelijk pleite wilde zijn....

Jij gaat er zo maar vanuit, dat ik na 14 dagen zoeken de door jou genoemde kwalificaties niet binnen mijn stamboom zal aantreffen..... Nou zeg..... pfffff...... Je onderschat mijn "next of kin".... :-) :-)

Voorlopig zien jullie me niet meer op dit forum.... Ik heb mijn volledige tijd nodig aan het ontleden van mijn familie.... Dat gaat een hele klus worden.... :-)

Nee, het is nooit mijn bedoeling geweest om je een gevoel van schaamte op te dringen. Dat hoef je beslist niet te hebben. De discussie richt zich op goede en slechte caches en hoe ver wil je gaan om alles maar te willen hebben. Om op het berichtje van de Kantersbabes terug te komen. In jouw geval zouden wij dat misschien ook wel gedaan hebben, alhoewel wij geen jankend kroost meer bij ons hebben..... Die tijd ligt al ver voor het geocaching gebeuren.... :-) En wij bellen ook heus wel eens als we voor een éénsterren tradi staan en we hebben de verkeerde bril op..... :-) Daar gaat het in dit geval niet zo om. Het gaat er om: Wil ik persé die 4 of 5 sterren multi doen, terwijl ik in de logjes al zie dat bijna niemand de tocht zonder hulplijntjes heeft volbracht? Moet ik er dan toch bij willen horen en ook met een batterij smartfoons en hulplijnen op stap gaan of zeg ik.... Laat maar, ik wordt ook blij van een drie sterren cache in een mooi stukje natuur, waar dan misschien niet zo lang aan geknutseld is, maar die voor Pa en Ma Tabak goed te bevatten is..... Dat is de afweging. Dagwacht begrijpt mijn stelling heel goed en geeft ook de reactie die ik van hem had verwacht. Prima instelling!!!

Maar daar ligt het punt..... Je bent dan geneigd om aan de cache terug te denken als aan een slechte cache, terwijl dat misschien niet het geval is. De cache kan dan voor jou misschien te hoog gegrepen zijn. En natuurlijk ga ik nu even uit van een zeven sterren cache... dat begrijp je toch zeker wel.... Mijn vraag was dus. Willen we (ten koste van alles) alle caches die aangeboden worden ook doen (desnoods met vijf telefoons en zeven hulplijnen) of zeggen we. Ho. stop. Niet verder. We doen wat we zélf aankunnen en anders maar niet. Ik geef toe, misschien is het meer een waardeoordeel naar ons zelf toe dan een waardeoordeel van de cache, maar dat hoort ook bij het spelletje....

Ik ga nu een kanttekening plaatsen, die je beslist niet als kritiek moet opvatten, want zo is het absoluut niet bedoeld. Je hebt een fijne dag gehad met een mooie cache en die dag moet je koesteren maar..... Dit is nu exact het punt, waarop wij zeggen.... Was het nou (VOOR ONS) een goede cache of niet.... Past even helemaal in dit draadje.... :-) Jij bent op pad gegaan met "succesgarantie". Je hebt je van te voren verzekerd van hulp zodat je met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid het eindcoördinaat zou bereiken. Dat betekent een relaxte gang door een ongetwijfeld prachtig gebied. Die keuze heb jij gemaakt en en ik vind dat helemaal prima net zoals ik het prima vind wanneer Barny rechtstreeks naar het einde loopt, omdat hij samen met zijn gezelschap een lange gang door een bos niet kan volbrengen. Dat zijn persoonlijke afwegingen. Wij hebben dat één keer gedaan (hulplijnen meegenomen) en we liepen achteraf met een lichte kater rond. Wij moesten ons de vraag stellen..... Zouden wij het doel hebben bereikt, wanneer we niet onderweg gebeld hadden naar een voorganger, die de cachetocht met succes had afgerond... Wij kwamen gezamenlijk tot de slotsom, dat we de cache dan waarschijnlijk niet gevonden zouden hebben en dat we dus normaal gesproken de dag met een lichte vorm van sjagchrijn zouden hebben beëindigd. Op dát moment namen wij de beslissing dit niet meer te doen. Geen hulp onderweg. Je vindt hem of je vindt hem niet. Dat betekende tegelijkertijd (ik zeg het heel eerlijk) dat we multi's boven drie sterren links laten liggen, tenzij wij het met een groep zouden doen, zodat er meer kennis en meer ogen ter beschikking zou zijn. Let wel.... dit is ONZE afweging, dat hoeft persé niet voor anderen te gelden. Het is ook geen waardeoordeel over de cache. Het is een afweging tussen moeilijkheidsgraad cache en onze kennis van zaken. Een mens moet eerlijk zijn, vooral naar zichzelf toe. Er zijn vast mensen, die slimmer zijn dan wij en die met kinderlijk gemak 4 en 5 sterren multi's lopen zonder enige vorm van hulp. Je moet je nu zelf de vraag stellen..... Stel..... stel, je was zonder die hulplijntjes op stap gegaan. En stel... jullie waren inderdaad zoek gelopen en je had onverrichterzake naar de parkeerplaats terug moeten gaan. Hoe zou je je de cache dan hebben herinnerd? Los van de waypoints die je onderweg al had gezien, want uit je beschrijving maak ik op dat we hier met een geniale knutselaar van doen hebben, die jou alleen al door dát feit plezier heeft verschaft. Maar had je dan eerlijk tegen jezelf gezegd: Deze cache was te hoog gegrepen voor mij of had je "de schuld" bij de CO gelegd en gezegd.... Wat een kl... cache. Sloeg nergens op.... rot beschrijvingen.... vol met misverstanden.... Afijn, bedenk het maar..... :-) :-) Ik hoop, dat je nog steeds begrijpt wat ik bedoel. En vooral ook, hoe mensen verschillend tegen dingen aan kunnen kijken. En nogmaals, dat je het vooral niet ziet als kritiek, maar als discussie. Jij hebt die keuze over een waardeoordeel onderweg niet hoeven te maken. Jij wist van te voren, dat wat er ook zou gebeuren.... je had de "skills" bij je om gegarandeerd bij de doos te komen. Je hebt een fijne dag gehad met je gezin en dat gun ik je meer dan van harte. Toch ben ik heel benieuwd naar je - naar ik hoop - eerlijke reactie op mijn vraagtekens. En uiteraard ook naar reacties van anderen die ook wel eens met zo'n afweging geconfronteerd zijn geworden... En zo komt het draadje toch nog (overeenkomstig je vraag en bedoeling..) tot leven!

Dat is zeker jammer. Een paar keer geprobeerd om met ervaringsverhalen wat op te starten, maar hetzij niemand hééft ervaringsverhalen óf niemand wil ze delen met ons en dat terwijl het gros de mening is toegedaan, dat een goede cache mede ontstaat door logjes in A 4 formaat.... :-) Als dat zo is, dan moeten er toch tig prachtige verhalen op de plank liggen, waarvan er zo af en toe eentje van stof ontdaan kan worden en hier verhaald kan worden???? Ik zou dat vele malen leuker vinden dan dit soort draadjes, waarvan iedereen bij de start al weet dat er geen consensus komt en dat er weer met speren en bijlen gezwaaid gaat worden voordat je er erg in hebt. Ik zou zeggen.... "Sivota... jij begint..... ik volg"..... Jouw ervaringen rijken veel verder dan van menige andere schrijver hier, dus trek de kist open en begin..... En dan doet Vlindertje beslist ook mee, want verhalen liggen daar genoeg op het bedkastje en die kun je ook heel goed vertellen zonder er een boodschap aan te hangen. En Barny hoeft niet zijn hele boek te plaatsen hier maar af en toe een hoofdstukje maakt zo'n draadje meer dan leesbaar! En al die andere bijdragers hier... Ook zij hebben herinneringen in hun achterhoofd, die meer dan de moeite waard zijn om door ons gelezen te worden. Tijdens het plaatsen van caches moeten zich toch ook noemenswaardige feiten hebben voorgedaan die het waard zijn om te delen met ons? Heerlijk, het forum wordt weer leesbaar!!!

Kun je die voor goed geld weer verkopen op Marktplaats????

Ik wil daar wel een kleine kanttekening bij plaatsen als dat mag. Het plaatsen van wat jij een "creatie" noemt houdt niet persé in, dat we met een "echte" geocacher te maken hebben. Het houdt in dat we met een briljante knutselaar met twee rechter handen van doen hebben, die (gelukkig maar) zijn gave via het geocachen aan het volk wil tonen. En net zo goed, als dat het niet een ieder gegeven is om A-viertjes vol te schrijven na het loggen van een cache heeft ook niet iedereen de gave om zijn handen door zijn ogen te laten sturen. In mijn geval komt er nog net een degelijke bekisting voor een ammobox of een tupperware geval op mijn Black en Decker uitschuiftafeltje, maar daar houdt het wel mee op.... Wij hebben in de loop der jaren prachtig "knutselwerk" gezien (en dat bedoel ik bepaald niet denigrerend) in voortuinen en hangend tegen de muur van woningen, waarvan we nauwelijks genoten hebben omdat we schichtig om ons heen keken met het doel zo snel mogelijk pleite te zijn en we hebben ook kokertjes aangetroffen waarbij we na het loggen nog zeker een uur op het nabijgelegen bankje hebben gezeten, genietend van de omgeving en de vogelgeluiden.... En je kunt het geloven of niet, maar van de laatste weet ik nog exact waar het was en het kunstwerk moet ik even opzoeken in GSAK.... Voor ons blijft de eindlocatie en de tocht er naar toe (op de fiets of lopend - in ieder geval NIET met de auto) het belangrijkste. Als die tocht "geleid" wordt door een knutselaar is dat mooi meegenomen en we zeggen echt wel tegen elkaar "Hoe verzint ie het", maar het is voor ons niet van wezenlijk belang.Uiteindelijk is het de locatie, die het succes van de dag bepaalt. En wat betreft het voeren van discussies.... De mooiste voorbeelden zie je voorbijkomen in Pauw en Witteman of Knevel & v.d. Brink.... Daar worden 's middags door de redacties twee mensen van diverse politieke richtingen uitgenodigd om te gaan debatteren over wat voor een onderwerp dan ook.... De beide parlementariërs krijgen van te voren een A viertje mee van het Partijbestuur waarop de mening over de stelling dik gedrukt wordt aangegeven. Men leert het uit het hoofd en 's avonds tijdens het zogenaamde debat wordt de inhoud toegeschreeuwd naar de tegenover gezeten opponent, die - als hij al de kans krijgt om er tussen te komen - op zijn beurt zijn stelling naar de overzijde van de tafel blaast. Af en toe onderbreekt de een de ander om te zeggen dat de ander hem niet moet onderbreken, omdat hij de ander toch ook laat uitpraten (alhoewel daar geen sprake van is) en zo brullen zij een ieder de inhoud van het A viertje naar volk en vaderland zonder ook maar enigszins te horen (laat staan bevatten) wat de tegenspreker te zeggen heeft.... Na een kwartier van zinloos gebral geeft men elkaar buiten beeld de hand of slaat men elkaar op de bek, drinken soms samen een borrel of een sapje en gaat weer op huis aan, zonder ook maar een letter van de mening op het A viertje van hun partijbestuur te hebben bijgesteld.... En 's avonds in bed liggen de beide partijen naast hun vrouw en vragen dan.... "Wat heeft mijn tegenstrever nou eigenlijk gezegd Marie", waarop zij zegt... "Ga nu maar slapen Joop.... de wereld verandert er toch niet door". En Knevel? Die is de volgende ochtend alleen maar geïnteresseerd in de kijkcijfers.... En aangezien dit forum een blauwdruk is van de echte wereld....... En toch kijken Ma en Pa Tabak graag naar P & W en K en v.d. B...... Wat zijn we eeeeerrrrrrgggggg....!!!!!! Jeetje!

Sommigen hebben dat gevoel bij vrouwen..... Als je het mij vraagt, verkies ik dat laatste.... :-)

We waren het voor aanvang van het topic niet met elkaar eens en zullen het na het wegzinken van dit draadje evenmin met elkaar eens zijn. Dat blijkt dan weer in het volgende draadje. En zo zal het blijven zolang dit populaire forum bestaat. Gelukkig maar, anders was het hier een dooie boel. Dat heb je zelf al herhaaldelijk opgemerkt. We waren het wel degelijk eens.... We vonden namelijk allemaal, dat we het spelletje zoals we het speelden (en nog steeds spelen) voor ons de juiste vorm is. Dat vindt Vlinder, dat vindt Barny, dat vind ik en dat vindt de rest van ons..... Die standpunten zijn na deze discussie niet of nauwelijks veranderd. Als iemand hier denkt, dat hij of zij mensen heeft bekeerd tot zijn of haar manier van geocachen, dan vergist hij of zij zich of lijdt hij of zij aan een grove vorm van zelfoverschatting. Laten we vooral doorgaan met datgene wat we fijn vinden om te doen. En als dat voor de één een trail is en voor de ander een lange wandeling met een kist van hier tot ginder aan de horizon. Het maakt niet uit. Ieder van ons vertelt hier over wat hij of zij leuk vindt aan deze prachtige hobby. Ik vind dat heerlijk om te lezen. Er is niet één waarheid. En als iemand hier vindt, dat mijn manier van plezier hebben in de natuur het woord geocaching niet waard is..... SO BE IT..... Ik kan er niet wakker van liggen en ga gewoon door met waar ik gebleven was, nl het ondergaan van een mix van alles wat hier genoemd is...... Trails, puzzels, lange multi's met mooie kisten.... Ma Tabak en ik vinden het allemaal even machtig! Gek he? En dat raad ik alle andere deelnemers aan dit draadje ook aan. Ga gewoon voort op de ingeslagen weg, een weg, waarvan jij vindt dat die tot het maximale cachersgenot leidt. Laat je niet wijsmaken dat jij er niets van begrijpt. Je begrijpt het nl. volkomen!!!! Je geniet!

Dat mag Barny, maar je kunt je wel afvragen of de mensen die grote hoeveelheden wegwerpkokertjes plaatsen hier meelezen.... Maar al is het er maar één.... Dan is het winst!

Ik kan maar tot 1 conclusie komen na dit draadje.... We waren het voor aanvang van het topic al lang met elkaar eens... Niemand heeft zijn of haar standpunt gewijzigd en iedereen gaat gewoon door op het pad dat genomen werd.... Prachtig!

Ik ga met je mee, behalve dan naar de Tour. Dat is me te lang De kans om een tradi dan wel de eindbonus te scoren acht ik nihil..... Voor de TV ruik ik nog wel eens kansen, maar die geur verdwijnt snel, zodra mijn Horizon box weer eens de pijp aan Maarten geeft.... In mijn beleving kun je "een serie met een bonuscache" en "een multi met één eindpunt" ook niet goed vergelijken. In beide gevallen ga je met een heel ander uitgangsstandpunt op pad. De bonuscache bij een serie kan wat mij betreft net zo goed achterwege gelaten worden. Na het loggen van 10 of 20 tradi's binnen de serie voegt de bonus weinig of niets meer toe. Je hebt dan inderdaad de buit al binnen. Dat ene puntje extra maakt of breekt je dag ook niet meer. Een pilsje vormt een grotere verrijking van de dag.... Bij de multi ligt dan anders. Via de waypoints wordt de spanning opgebouwd om aan het einde tot een coïtus te komen, die bij ons nog wel eens geïnterrumpeerd wil worden, doordat er onderweg bij de spanningsopbouw toch iets mis gegaan is..... (Zal wel een leeftijdskwestie zijn... grin grin) De coïtus gaat over in een uitbarsting van kortstondig sjagchrijn en de aanvaarding van het besef dat we weliswaar lekker gewandeld of gefietst hebben, maar dat we bij thuiskomst GSAK niet hoeven te openen om een puntje toe te voegen.... Om tenminste dat laatste te voorkomen doen we er meestal in plaats van sambal of kloepoek een tladi bij..... Bij geocaching ligt het geluk immers in een klein hoekje!.... :-) Maar dat wist je al!

Dan viel mijn cache daar dus precies in! Ja inderdaad en zelfs bij die (met veel plezier gelopen) cache moesten we met jou in conclaaf.... Kun je nagaan.... :-)

Inderdaad..... Mollema staat ook niet in Parijs op de Champs Elysees te wachten tot de rest komt.... Hij doet keurig netjes drie weken lang alle waypoints aan.....

Helemaal eens. De ARK serie moet natuurlijk niet alleen op basis van de aanwezige caches beoordeeld worden, maar ook op de puzzels. Knap pittig en soms hadden we wel even een extra hintje nodig. De leggers staan echter altijd voor je klaar. Heel apart vonden wij de oostkant van de rit, waar je eigenlijk niet zo snel zal komen, tenzij je echt in de buurt woont. De uitzichten op de nieuwe eilanden in het IJ vonden we verrassend. En dus hebben wij de combinatie puzzelen / fietstocht / caches zoeken net als jullie erg gewaardeerd.

Ik zou zeggen.... Gooi het van je af....! Deel je diepste zieleroerselen met ons....! We zullen je er wel weer bovenop helpen..... :-) :-) :-)

Het monddood maken van mensen heeft in 5000 jaar wereldgeschiedenis nog nooit tot een blijvende vrede geleid..... Maar goed.... nu maar eens zien of de overblijvers er iets moois van kunnen maken....

Ik ben niet fel, ik sleep er niets bij en ik ben ook niet verontwaardigd, want dat heeft geen enkele zin. Ik refereerde slechts aan berichtje 91.... Ik wil echter niet door jou bekeerd worden tot het ware geloof met behulp van spiegeltjes en kistjes... Ik wil het spelletjes (want zoals eerder gezegd.... maak er alsjeblieft niet meer van dan wat het is...) net als veel anderen hier op mijn manier beleven en daar wil ik met veel plezier met jou over discussiëren, maar dan moet ik niet telkens het gevoel krijgen, dat ik als een snotneus bezig ben, omdat ik jouw ware geloof niet aanhang..... Er zijn grenzen waar het om evangelisatie gaat.... :-) Amen!!

Hoe weet jij hoeveel caches ik in de loop der jaren heb gevonden? Dat weet ik zelf niet eens! Weet wel dat ik er zo'n 42 heb geplaatst. Ook van de hoeveelheid tijd die ik in mijn hobby steek heb ik een aardig beeld: onverantwoord veel. Vandaag al weer zo'n 3 uur, worden er minstens 5. Ik geloof je en doe vooral wat je doet, maar beloof je me dan te stoppen met je af te vragen of een ander (ik in dit geval) wel genoeg plezier aan zijn hobby onttrekt? En daarbij zelfs nog de stelling ponerend, dat ik misschien beter af zou zijn op andere sites, die gps wandelingen aanbieden..... Ik heb verdikkie zelf 6 jaar lang zo'n site gehad totdat wij met geocaching in aanraking kwamen en dat een leukere manier vonden om mooie plekjes te ontdekken..... Laat mij doen wat 90 % van de cachers doen en doe jij je woordje voor die 8,5 geestverwanten van je... Dan zijn we allebei gelukkig!!! PS... Probeer het vandaag in te korten tot 4 uur en gebruik dat laatste uur voor een koele klets op een terras.... Dan pas ben je goed bezig! :-)

Wil je me weg hebben hier? :-) Wij zien geocaches (net als veel mede-hobbyisten is ons na 4,5 jaar wel duidelijk geworden) als een leidraad voor mooie dagen in de natuur. Het doosje is niet direct het doel op zich, alhoewel wij het leuk vinden om een mooi beschilderd vogelhokje op het eindcoördinaat aan te treffen.... :-) De waypoints dienen als alternatief voor de fietsroutebordjes. Wij gaan er vanuit, dat lokale leggers ons via een cache de mooiste plekjes in hun buurt kunnen laten zien en dat is vaak zo gebleken. Daar zijn wij de leggers dankbaar voor!! Dat we soms ook slecht onderhouden voortuintje hebben mogen aanschouwen.... Dat nemen we op de koop toe. Maar ik vraag ook niet waarom jij aan geocaching doet, want met 250 vondsten over 10 jaar verspreid mag die hobby voor jou geen naam hebben, alhoewel je ons hier doet geloven, dat je er dag en nacht mee bezig bent en bovendien slecht slaapt, omdat je mij en al mijn soortgenoten in je bovenkamer hebt rondwaren....

Als de wandeling of fietstocht mooi is en de legger heeft zijn of haar best gedaan om mij een aantrekkelijk deel van zijn of haar woonomgeving te laten zien, dan maakt het mij weinig uit, wat ik aan het einde vind... Wij doen "de moeite" (fout woord voor een fijne dag in de buitenlucht) niet voor het doosje, maar voor de wandeling of tocht er naar toe. Dat doosje ben ik binnen de kortste keren weer vergeten, de wandeling of fietstocht niet. Het is natuurlijk wel zo, dat een echte "gezinscache" absoluut niet kan zonder mooie box met inhoud. Anders zou je de jongsten van het gezin diep teleurstellen! Vanuit Krimpen kun je het bijna aanfietsen naar Kamerik..... :-)

Zo zie je maar, dat de beleving van het cachen per persoon en situatie heel erg kan verschillen. Daarom zal er ook nooit een definitie van een goede cache gegeven kunnen worden. En eerlijk gezegd vind ik dat prima. Ik moet je eerlijk zeggen, dat wanneer wij aan een fijne wandeling bezig zouden zijn en een legger wil mij plotseling 300 moerdoppen laten stapeltellen, omdat hij dit op een regenachtige zure avond in een verlaten kroeg heeft bedacht dan heb ik al gegeten en gedronken en is het exit cache..... En oh ja... ik zal de cache mij zeker over 5 jaar nog herinneren al is het alleen maar om op verjaardagsfeestjes te kunnen vertellen wat sommigen uit hun zelfbenoemde geniale bol onttrekken aan puzzels vooraf of opgaven onderweg om ons zogenaamd te laten "genieten" van een cache. De grens ligt bij ons op 25 moerdoppen.... haha... Dan heb je voor mij als legger de aanwezigheid van enige vorm van intelligentie wel bewezen.... en kunnen we weer gewoon genieten van weer en natuur! Maar ik ben wel blij voor je dat je de cache alsnog hebt gevonden!!!! Ik vind het hoe dan ook een leuk verhaal en daar gaan we hier voor op dit forum!

De les voor mij is dat zo'n serie bij mij leidt tot te gehaast cachen. En dat ligt niet aan de serie, want de caches zelf zijn afwisselend en de extraatjes zijn erg leuk, maar aan het feit dat de wens om 45 caches op één dag te doen leidt tot rennen, vliegen, draven. Voortaan beperkt ik me daarom weer tot multi's en doe ik de traditionals alleen als ze op mijn route liggen. @Topzoekertje...Ik zie niet in dat dit rondje een synoniem zou moeten zijn voor rennen, vliegen en haasten tenzij je je voorgenomen hebt om het zaakje in 1,5 uur af te werken. Wij hebben er 5,5 uur over gedaan, hebben heel bewust alle verdere caches in de buurt laten liggen voor een volgende keer en we hebben ook maar geen moment een gevoel van haast of stress gehad. Dat is voor ons sowieso geen uitgangsbasis voor een dagje cachen. Voor ons is dat een dagje ontspanning en genieten in een mooie omgeving. Wel hadden we van te voren tegen elkaar gezegd, dat we hoe dan ook om 15.00 uur zouden stoppen om de files te vermijden. Zouden we er op dat moment 30 gedaan hebben, dan was het bij 30 gebleven en zouden we een andere keer wel zijn teruggekomen voor de rest en misschien een paar andere caches. Er is toch niemand die bij de 45ste cache met gladiolen en kusjes klaar staat??? Barny wellicht met een colaatje? Ik vind het mooi van Barny en Sivota dat zij uitgebreide logjes hebben geschreven. Alhoewel ik alle aantekeningen van Ma Tabak naast mijn computer had liggen en ook van iedere cache een foto op mijn scherm had en ik een goed geheugen heb, heb ik me toch laten verleiden om met Ctrl A Ctrl V te werken. Waarom? Ik weet het niet. Tijd was het probleem niet. Misschien ook een gevolg van het feit dat de leggers zelf schrijven de Ctrl Veetjes wel tegemoet te zien.... Barny heeft daar wel een punt met zijn betoog...... Zwak van mij! Vandaag 18 caches in de Hoekse Waard gedaan. Voor een deel prachtige creaties (de spreekwoorden serie tussen 's Gravendeel en Strijen), waar we soms best een tijdje mee bezig waren. Een ander deel bestond uit leuke puzzels, die Ma Tabak gisteren in de tuin in het zonnetje heeft opgelost. Ze lagen gelukkig op rustige en mooie plekjes, maar dat kun je van de ervaren legger verwachten. En voor de rest een drietal caches in Strijen, die die naam niet verdienden, maar dat weet je niet altijd van tevoren. 45 km gefietst in een gebied waar ze nog nooit van een windstille dag hebben gehoord.... Moet je je daar haasten? Zodra wij dat gevoel in ons zouden voelen opkomen, gaan we zingen in een koor..... En oh, wat smaakt dat koude pilsje lekker bij thuiskomst.....