Vlindertje

In dit geval kon de kip de situatie niet aan: https://www.youtube.com/watch?v=hwqMmgKNDO4 De oorzaak van het onvolwassen gedrag is overigens hetzelfde: onmacht en frustratie. En hoe je het ook wendt of keert, het blijft een genante vertoning.

Weer ware wijze woorden van Diederikus. Bij 'podiumplaatsen' moet ik denken aan de kippen van de kinderboerderij. Vooral kleuters vinden het geweldig om een handvol graan eerst in de ene en vervolgens in de andere hoek van de ren te strooien. Prachtig om te zien hoe de gevederde neuroten luid kakelend over elkaar heen buitelen om er 'als de kippen bij te zijn'. De schaamstaaljacht is wel één van de meest infantiele uitwassen van het stresscachen. Vanwege de vele excessen veroorzaakt door buitelende cachekleuters heeft deze site destijds de FTF-statistieken afgeschaft. Een geocacher is volwassen zodra geen enkel wedstrijd-element hem of haar nog iets zegt. Velen bereiken dat stadium nooit.

En ik adviseer dat je zodra je een grote boodschap maakt je eerst je broek omlaag doet. Gebruik na afloop de 'richtlijnen' om het zaakje schoon te vegen.

Je bedoelt waarschijnlijk het linkje waar Sivota om vraagt naar aanleiding van mijn stelling dat reviewers incompetent zijn en dat zij door hun nalatigheid en onwetendheid de geogemeenschap een slechte dienst bewijzen. Zie mijn bijdrage http://forum.geocaching.nl/index.php?showtopic=21668&p=361418 Reviewers maken het spel kapot omdat ze niet begrijpen wat richtlijnen inhouden en deze daarom ten onrechte naar de letter toepassen als spelregels. Om dat te onderbouwen haal ik de volgende passage aan waarin GroundSpeak uitlegt hoe een richtlijn moeten worden geïnterpreteerd: The approvers use a rule of thumb that caches placed within .10 miles (528 feet or 161 meters) of another cache may not be listed on the site. This is an arbitrary distance and is just a guideline, but the ultimate goal is to reduce the number of caches hidden in a particular area and to reduce confusion that might otherwise result when one cache is found while looking for another. On the same note, don't go cache crazy and hide a cache every 600 feet just because you can. If you want to create a series of caches, the site approvers may strongly encourage you to create a multi-cache. Vertaald staat hier: Reviewers hanteren als vuistregel dat caches, die dichter dan 161 meter bij een andere cache worden geplaatst, niet op de site zullen worden gepubliceerd. Dit is een willekeurige afstand en slechts een richtlijn met het doel het aantal caches in een bepaald gebied te beperken en te voorkomen dat caches worden verwisseld. Ga echter niet als een gek om de 161 meter een cache verstoppen gewoon om het kán. Als je een serie caches wilt maken zullen de reviewers je aanmoedigen om een multi te maken. Sivota vraagt waar ik deze uitleg vandaan heb en ik verwijs haar naar een berichtje van Bloodwoosj. Dat is voor Sivota blijkbaar niet voldoende en dus gaat ze zoeken op gc.com. Zou ik overigens ook doen. Daar kan ze de tekst echter niet vinden. Wat IK vervolgens zou doen is de passage voorleggen aan GroundSpeak en vragen of de uitleg nog steeds klopt. Dat geeft immers volstrekte duidelijkheid. Maar DAT doet Sivota niet omdat ze weet dat het antwoord van GroundSpeak haar waanvoorstellingen omtrent regels en richtlijnen en de rol van gc.com zal doen verdampen. In plaats daarvan vraagt ze MIJ om de site door te spitten en met een linkje op de proppen te komen. Ik kom al jaren niet meer op de site van gc.com en als Sivota niet tevreden is met de uitleg van GroundSpeak uit 2005, dan gaat ze zelf maar op zoek naar een tekst waaruit blijkt dat richtlijnen tegenwoordig moeten worden geïnterpreteerd als bindende regels. Ik daag haar uit die tekst te vinden en geef haar hierbij de allerbeste tip: VRAAG HET GROUNDSPEAK. Maar die tip volgt ze vast niet op uit angst wéér een illusie armer te worden.

Frustrerend? Welnee. Het staat iedereen vrij een commerciële website naar een sport of spel te noemen. Zie bijvoorbeeld http://www.boogschieten.nl. Je bent echter behoorlijk naïef als je denkt dat www.boogschieten.nl het boogschieten heeft bedacht en de spelregels bepaalt. Geocaching.com is opgericht om geocachingspullen te verkopen en wat klanten onder geocaching verstaan zal gc.com werkelijk worst wezen. Kokerrapen, gridvullen, kitschcoins verzamelen, autostickers fotograferen. Uw hond een TB? Wij verkopen penningen met tracking-codes! De klant is koning en mag zichzelf zo belachelijk maken als hij of zij maar wil, zo lang de kassa maar rinkelt. En kopen doen de klanten volop: van holle nepstenen tot pluche kikkers. Klanten worden zelfs betalend lid van de winkel om deze te steunen en uit dankbaarheid voor wat de winkel allemaal voor hun doet. Frustrerend vind ik het feit dat tegenwoordig alles het etiket 'geocache' krijgt opgeplakt en dat onder de vlag van geocaching een groteske komedie wordt opgevoerd. Want daardoor moet IK steeds uitleggen dat ik weliswaar aan geocaching doe, maar dat ik niet zo'n halvegare clown ben die in vangrails en voortuintjes zoekt naar filmkokertjes.

Je kunt ook proberen op een volwassen manier naar het spel te kijken. Probeer het eens. Misschien vind je het wel leuk.

Een filmkokertje biedt geen gelegenheid om te geocachen Je standpunt ten aanzien van de in mijn ogen zeer ondergewaardeerde filmkoker, is mij duidelijk. Ik was meer benieuwd of jij de cache gebruikte voor TB's of Goodies. Uiteraard is het geheel volgens de regels om ze voor beide te gebruiken, alleen denk ik dat het tijdperk van "Goodies" achter ons ligt, en ik was nieuwsgierig hoe jij daar mee omgaat. 'Goodies' zijn ruilartikelen. TB's vind ik niet interessant. En het spel kent maar één regel: ruil en noteer in het logboek wat je hebt geruild. Die enige spelregel wordt door alle geocaching-organisaties erkend en gehanteerd. Daarnaast hebben de verschillende geocaching-sites RICHTLIJNEN voor het gebruik van hun faciliteiten opgesteld. Dat zijn de 'huisregels' van de site en NIET de regels van het spel geocaching. Het tijdperk van de 'goodies' is niet voorbij, net zo min als bij boogschieten het tijdperk van de boog voorbij is. Vind je de boog niet interessant en druk je de pijl liever met de hand in de roos omdat je op die manier altijd scoort? Ga je gang, maar vertel niet dat je aan boogschieten doet. Vind je goodies en ruilen niet interessant? Prima, maar dan doe je niet aan geocachen. Als ik een lege of verwaarloosde cache aantref knap ik deze op (voor zover mogelijk) en vul ik deze aan met nieuwe goodies. Zorgen dat er voor je medespelers iets te ruilen valt hoort ook bij het spel. En dat is een ONGESCHREVEN regel.

Ik gebruik de container als een opbergplaats van: artikelen om ruilhandel mee te bedrijven het logboek waarin ruiltransacties worden genoteerd onder vermelding van datum en tijdstip. Kortom, ik gebruik de geocache om te GEOCACHEN. Een filmkokertje biedt geen gelegenheid om te geocachen, wél om te munzeeën.

Je geeft zelf de juiste antwoorden. Het spel is genoemd naar het object waar alles om draait: de GEOCACHE. En dat is een container met ruilspullen. Doet die container er voor jou niet toe, dan ben je niet geïnteresseerd in geocachen, al hou je nog zo van wandelen en het ontdekken van mooie plekjes. Vergelijk het met boogschieten. Bij darts mik je ook met een pijl op een roos, maar juist de boog maakt boogschieten tot boogschieten.

Aan het schrijven van logs ontleen ik minstens evenveel plezier als aan het maken en zoeken van caches. Loggen doe ik breedvoerig en dat heeft mij in de loop der jaren een uitgebreide kring penvrienden opgeleverd. Met Diederikus ben ik verwikkeld in een interessante discussie van het soort waar op dit forum geen plaats voor is. De discussie bevat namelijk veel lange zinnen en woorden met méér dan twee lettergrepen, iets waar taalzwakke rapporteurs behoorlijk nerveus van worden. Bijgevolg werd mij vorige week plotseling de mogelijkheid ontnomen te reageren op jouw vragen en die van andere forumleden. In het tijdsbestek van een jaar het derde draadje dat voor mijn ogen werd gesloten op het moment dat ik een bijdrage wilde leveren. Dat vind ik eigenlijk wel genoeg. Maar ... geen man/vrouw overboord. Van @rend heb ik begrepen dat we volgende week samen gaan cachen in het bos waar dit liedje over gaat. Dan zal ik jouw vragen met veel genoegen beantwoorden.

Het relaas van Diederikus spreekt mij vooral aan omdat het illustreert hoe iemand met (letterlijk) kokervisie zich kan ontwikkelen van een prullenraper tot een authentieke geocacher die hoogwaardige multi's maakt en uitgebreide logjes schrijft. Bij Diederikus heeft het ruim een jaar geduurd voordat hij, door de informatie en discussies op dit forum, ontdekte wat geocaching werkelijk inhoudt. Ook andere forumleden laten regelmatig blijken, dat zij in hun spelbeleving een ontwikkeling hebben doorgemaakt en tot andere inzichten zijn gekomen. Doorgaans gaat het om groei en de stap van kokers naar caches, al zijn er ook trieste gevallen van spelers die hun reputatie als topplaatser te grabbel hebben gegooid door met kokers te gaan strooien. Ik ben benieuwd naar verhalen van forumleden die eveneens een ontwikkeling hebben doorgemaakt, of die nu op- of neerwaarts is. Vaak wordt beweerd dat je eerste vondst bepalend is voor de rest van je geocaching-carrière. Natuurlijk is die eerste cache al gekozen op grond van bepaalde voorkeuren en verwachtingen, maar ik sluit niet uit dat er toch sprake is van een zekere inprenting. Het verhaal van Diederikus lijkt dat te bevestigen. Zijn eerste vondst was een koker en hij werd daardoor zo gefixeerd dat hij vervolgens authentieke geocaches letterlijk over het hoofd zag. Mijn eerste cache had ik niet zelf uitgezocht en ik stond geheel onbevangen tegenover het fenomeen geocaching. Mijn kennismaking met geocaching was een bijzonder avontuurlijke multi, een ware survivaltocht langs historische locaties (logje). Sindsdien kies ik overwegend voor hetzelfde type caches, alsof ik mijn primaire ervaring wil herbeleven. Ook dat wijst op een zekere mate van inprenting. Inprenting en na-aperij verklaren ook waarom tegenwoordig zoveel spelers een filmkoker voor een geocache aanzien. Wat ik lastiger kan verklaren is waarom zo weinig spelers de moeite nemen om uit te zoeken hoe hun hobby is ontstaan en hoe het spel zich door de jaren heen heeft ontwikkeld. Dat zou ik toch als eerste doen, en heb ik ook gedaan, na het ontdekken van het spel. Toegegeven, veel historie was er nog niet toen ik geocaching ontdekte. Dit forum, waar ik mij als honderdste lid registreerde, was de belangrijkste informatiebron. En natuurlijk was er gc.com. Logisch dat ook ik in eerste instantie geloofde dat geocaching was bedacht door Jeremy Irish, een bevlogen jongeman die zijn baan had opgezegd om zich helemaal aan het spel te kunnen wijden en die vanuit zijn schamele appartementje T-shirts en petjes verkocht om zijn server in de lucht te houden. Pas veel later leerde ik dat Jeremy in werkelijkheid een goedbetaalde baan had als webmaster bij Amerika's grootste leverancier van reclamegeschenken, die in het nieuwe spel geocaching een enorme afzetmarkt zag voor hun hebbedingetjes (goodies). GroundSpeak en geocaching.com zijn bedacht door professionele marketeers van Sunrise Identity en met de jeugdige Jeremy als boegbeeld in de markt gezet om munt te slaan uit het spel geocaching. Door Jeremy voor te stellen als een armlastige idealist, die zijn geesteskind maar amper overeind kon houden, kregen zij geocachers over de hele wereld niet alleen zover dat zij Sunrise producten als T-shirts en petjes gingen kopen om Jeremy te steunen, maar ook dat zij zich vrijwillig, bijvoorbeeld als reviewer, in gingen zetten om de afzetmarkt te cultiveren en te vergroten. Een geniaal marketingconcept, waardoor GroundSpeak als voormalige dochteronderneming van Sunrise in 13 jaar is uitgegroeid tot een multinational met honderden medewerkers en een jaarlijkse omzet van honderden miljoenen dollars, waarvan 5.000.000 X 30 dollar aan lidmaatschapsgelden slechts een deel is. Wat deze informatie te maken heeft met de eerste schreden als geocacher en de ontwikkeling van de spelbeleving? Het feit dat GroundSpeak een puur commerciële onderneming is, opgericht om te verdienen aan geocaching, verklaart waarom het spel nu is wat het is en biedt tevens zicht op hoe het over enkele jaren zal zijn. In het streven naar een steeds grotere afzetmarkt is de drempel tot het spel voortdurend verlaagd. Van een avontuurlijke speurtocht naar een container met ruilspullen op een afgelegen locatie in de natuur naar het optillen van een voordeurmat voor een boterhamzakje met een notitieblaadje. En de drempelverlaging zet gestaag door. Het door velen als lastig ervaren regelen van toestemming en het schrijven van logjes zal op termijn niet langer nodig zijn. GroundSpeak experimenteert met (lab)caches die je met een code kunt loggen en ... stickers die je met je smartphone kunt scannen. In eerste instantie zullen de stickers nog op een 'cache' worden geplakt, maar het is slechts een kwestie van tijd voordat ook lantaarnpalen veranderen in geocaches. En daarmee is geocaching verworden tot Munzee, met als enige verschil dat spelers er graag voor willen betalen. Als webmarketeer heb ik mateloze bewondering voor de geraffineerde manier waarop GroundSpeak munt slaat uit het spel geocaching. Als geocacher betreur ik echter ten zeerste dat GroundSpeak mijn hobby heeft verkwanseld tot iets wat door de buitenwereld wordt gezien als een soort bezigheidstherapie voor zwakbegaafden, die om de 200 meter van hun fiets stappen om een koker uit de berm te trekken en (straks) met hun telefoon langs lantaarnpalen rennen om stickers te scannen.

Maar ... begrijp ik het goed en is dit draadje géén verlate aprilgrap? Ik bedoel ... aantallen bijhouden in een notitieboekje, handmatig tellen in online lijsten omdat je profiel 1 cache te veel aangeeft? Als ik dat serieus moet nemen vraag ik me af wat de topic starter nog meer in notitieboekjes bijhoudt. Het aantal bekeken films, gelezen boeken, gegeten maaltijden, toiletbezoekjes? Vertel alsjeblieft dat het een grap is, want een dergelijke obsessie voor statistieken is niet gezond. Zoek anders professionele hulp. De huisarts kan je vast wel doorverwijzen. Een geocaching forum is niet de aangewezen plek om jouw problemen aan de orde te stellen, want met cachen heeft het weinig of niets te maken.

Ik hou geen puntjes bij, dan hoef ik ook niet op Ground$peak te vertrouwen. Scheelt nog meer kopzorgen.

Nood breekt wet. Bedenk dat de reviewers meelezen en die zijn verplicht dit soort zaken te melden bij GroundSpeak. Voor je het weet word je door GS-agenten van je bed gelicht en voor de keus gesteld: direct een nachtcache lopen (zonder puntje) of diskwalificatie voor het leven.

Geen idee, maar ik zou er wel haast mee maken want dit kan écht niet! De aantallen MOETEN kloppen!

... er werden tijdens een event geen caches gelogd, maar wel talloze ideeën voor caches geboren. Je kwam om elkaar te leren kennen, inspiratie op te doen, kennis uit te wisselen en ervaringen te delen, niet om nummers te noteren, kokers door te geven en autostickers te fotograferen. Een event was een samenkomst van geocachers, niet van gedresseerde schapen, afgestompte boekhouders en goudjagende Premium Morons die hun 'stats' beschouwen als een kans om te ontstijgen aan grauwe middelmatigheid. De crisis in geoland is groter dan ooit en gaat nooit meer voorbij ...

Ooit vormden 50 deelnemers aan een 'event' een ongehoord hoog aantal, dat echter garant stond voor een overvloed aan eten, drinken en gezelligheid omdat iedereen een bijdrage leverde in natura. Over geld werd niet gesproken, laat staan over een sluitende begroting. Puntjes bestonden nog niet, net zo min als het idee om een event aan te melden. Locatie? Een parkeerplaats in een bos, ergens midden in het land. Er was een feesttent met een lange houten tafel, een gigantische pan snert en als het ging regenen werd er een extra zeiltje gespannen. Wat is er veranderd?

Dat is tot dusver het beste advies aan de topic starter. Leuk thema, mooie pagina. Waarom aan het einde dan een micro en geen geocache? Verdiep je eens in het spel. Klik op de links in mijn handtekening en lees hoe geocaching is ontstaan en waarom een micro nooit een geocache kan zijn.

Het zou overigens prettig zijn wanneer reviewers uitsluitend geocaches zouden publiceren.

Joshua en de Josti-cachers. Een tragikomedie zonder raakvlak met geocaching.

Logisch dat je maar een deel van de mensen krijgt als je de rest discrimineert. Plaatsers van PM only caches moeten zich schamen!

Dan is je ideale cachemaatje vast een tekentang.

Een troost en een voorteken ...

Mijn allerbeste cachemaat: de GeoWolf ...

http://www.oppad.nl/?uitrusting=smartphone-als-gps-met-app