Dilemma

[GeoWolf]

.

Vandaag heb ik van een opleidingsinstituut, waar ik al ruim twintig jaar voor werk, opdracht gekregen om een Internet-cursus voor senioren te ontwikkelen. Daarin wil ik niet alleen aansnijden hoe Internet hobbies kan verrijken, maar ook hoe er door het Web volledig nieuwe hobbies zijn ontstaan.

 

Jullie voelen ‘m al aankomen. Als ‘case’ overweeg ik geocaching te gebruiken, compleet met uitstapjes naar de site en het forum. Hoe denken jullie hierover?

 

Zelf verkeer ik nog in dubio. Enerzijds wil ik geocaching het liefst klein houden omdat ik in alle rust en stilte van een cachehunt wil genieten. Anderzijds besef ik dat deze wens inmiddels door de realiteit is achterhaald (vertienvoudiging van het aantal geocachers in 1 jaar en geen aanwijzing dat de groeicurve zal afvlakken).

 

Naarmate geocaching meer in de belangstelling komt te staan, lijkt het mij belangrijk om correcte informatie te verstrekken teneinde overtrokken reacties (zoals het verwijderen van caches door natuurbeheerders) tegen te gaan.

 

Heeft geocaching in Nederland baat bij meer bekendheid en erkenning? In het draadje over ‘publiciteit’ is hierover al het een en ander geschreven, maar inmiddels zijn we weer een half jaar verder en een paar honderd cachers rijker. Bovendien is de invalshoek anders (cursus op CD-ROM, oplage 10.000 voor het eerste jaar).

.

[Eagles]

Zelf schrik ik hier wel een beetje van terug.

Her en der wat publicatie, o.k. .... Maar op zo'n grote schaal vind ik minder. Het probleem is altijd dat informatie bij het verdergaan van persoon tot persoon altijd wel wat verminkt. De kans dat het verminkt aankomt bij diegenen waar dat niet verstandig is neemt toe bij grotere verspreiding.

Zelf zeg je al dat er een enorme groei is geweest en nog steeds is. Om dat nou zo actief nog te gaan bevorderen zou wel eens teveel kunnen worden. Ook kan dan de druk op de natuurlijke lokaties toenemen tot een te hoog niveau.

 

"Schiet" maar eens terug, dan kunnen we de ideeën verduidelijken/aanvullen!

[Dieckske]

Zelf schrik ik hier wel een beetje van terug.

Her en der wat publicatie, o.k. .... Maar op zo'n grote schaal vind ik minder. Het probleem is altijd dat informatie bij het verdergaan van persoon tot persoon altijd wel wat verminkt. De kans dat het verminkt aankomt bij diegenen waar dat niet verstandig is neemt toe bij grotere verspreiding.

Zelf zeg je al dat er een enorme groei is geweest en nog steeds is. Om dat nou zo actief nog te gaan bevorderen zou wel eens teveel kunnen worden. Ook kan dan de druk op de natuurlijke lokaties toenemen tot een te hoog niveau.

 

"Schiet" maar eens terug, dan kunnen we de ideeën verduidelijken/aanvullen!

Ik moet me hierbij aansluiten. Niet omdat ik het geocachen zo nodig prive wil houden ofzo, maar ik ben bang voor de eventuele schade die het aan zou kunnen richten aan het desbetreffende natuurgebied.

 

Een simpel onderzoekje heeft in het verleden al eens aangetoond dat de meest populaire caches slechts een keer in de week gevonden worden, maar wat als het aantal cache hunters nu eens vertweevoudigd, of verdrievoudigd, wat zal de belasting van het gebied dan zijn?

 

Begrijp me niet verkeerd, Geocaching vind ik iets moois, het zou zeker leuk zijn als er meer mensen meededen, immers hoe meer zielen, hoe meer vreugd, maar tegelijkertijd ben ik er ook een beetje huiverig voor.

 

Aan de andere kant;

Ik heb een keer een maatje van me meegenomen om te hunten. Maar hij geeft dus geen r**t om bos of boswandelingen en is er dus totaal niet in geinteresseerd. Hem zie je dus niet meer terug als cache hunter.

Hiermee wil ik zeggen dat geocaching in een bepaalde mate voorbehouden blijft aan de "ware" cache hunter. Dus iemand die de natuur wel weet te respecteren, en ook zeker kan genieten van de omgeving.

 

Maar ja,.. de ene mens is de andere niet, nietwaar?

Dus wat is wijsheid in dit geval??

[remco.1971]

Idd een redelijk tricky onderwerp....

 

Goed om een case te gebruiken, maar dan zou ik het wel graag langs zien komen voordat het werkelijk gedrukt wordt (om ff door te lopen en evt wat op en of aanmerkingen/ suggesties te geven).

 

Verder moeten we met zijn allen beseffen dat we vanaf heden voor onze caches meer moeite moeten doen (zie ook: dit onderwerp.

 

Als je gebruik wilt maken van geocaching als case dan heb ik ook wel een stapeltje suggesties waar je misschien wel wat aan hebt...

 

Groeten en heel veel suuk6,

Hawkeyes

[elsinga]

Mocht dit doorgaan, dan pleit ik voor het tegen kostprijs (hoeveel kost een CD... bijna niks dus) verstrekken van het geocaching deel van de cursus aan de diverse natuurorganisaties. Als je het aan senioren goed kunt uitleggen, dan moet dat bij bobo's ook wel lukken.

 

Voordeel voor ons: de bobo's krijgen een goed (uiteraard!) beeld van onze hobby, onze liefde voor de natuur, het feit dat geocaching hun doelgroep verrijkt (ik als IT'er ben verder niet zo'n natuurganger, geocaching heeft mij in de natuur gebracht), etcetera. Kunnen we gelijk algemene toestemming (met bijbehorende richtlijnen, ben ik me van bewust) vragen.

 

Kijk, als meer mensen gaan geocachen, krijgen de beheerders meer mensen in de natuur. Dat zouden ze goed moeten vinden, uit oogpunt van educatie. Toch? Als wij als geocachers richtlijnen hebben/krijgen (desnoods per beheersorganisatie, compleet met kaarten welk gebied van hen is en zo) voor het plaatsen en geocache zoekers goed voorgelicht (bijvoorbeeld door een te downloaden deel van die cursus!) op pad gaan, is iedereen blij! Wij kunnen geocachen, de beheerders hebben meer belangstelling voor hun werk en de natuur heeft er minimaal onder te lijden. Mooi toch?

[GeoWolf]

.

Dank voor de reacties en de waardevolle suggesties en aanbiedingen. Inmiddels is er geen sprake meer van een dilemma. In het kader van de cursus speelde ik met de gedachte een dozijn caches te plaatsen, verspreid over het hele land, waarvan de lokaties via speurtochten op Internet zouden kunnen worden achterhaald. Door de recente ontwikkelingen zie ik echter af van het plaatsen van nieuwe caches.

 

Wat mij betreft kan het onderwerp hiermee worden afgesloten en het draadje worden verwijderd.

.

[Prof. Y. Lupardi]

Laat ik nu net om half een met een kopje thee begonnen zijn met nadenken over deze zaak. Maar nu de boel beklonken is hoef ik eigenlijk niks meer te zeggen. Maar ja het stond al ingeklopt op het beeldscherm te wachten voor latere verzending.

 

Ten eerste: onze hobby zit in de lift. Kijk alleen maar naar de groei van het aantal caches. Wat zal de uiteindelijke cache-dichtheid worden en hoe erg zal de bezoekersdruk op de omgeving van de caches uitwerken? Het is nog theebladen lezen (geen koffiedik kijken want ik zit thee te drinken) om te voorspellen hoe dat gaat worden.

 

Een Internet cursus voor senioren is prima; ik heb diverse familieleden behorend tot de Grijze Brigade en die zijn heel blij met het internet enzo. En ja die groep wordt snel groter, is over het algemeen voorzien van een redelijk pensioen en ze hebben wat luxe mogelijkheden. Ook rijden ze opmerkelijk vaak op dure fietsen, dus ze zijn financieel gezien in staat om geocaching te gaan doen. Zo'n oplage van 10.000 CD's lijkt schrikbarend veel op een totaal van zeg 1000 actieve geocachers. Maar slechts een klein deel van de cursisten zal het een leuke vorm van tijdsbesteding vinden, veelal denk ik mensen die nu al met fietsen achterop de auto hun vertier zoeken. Momenteel is het ICT gehalte onder de geocachers nog hoog. Die zal wat dalen met een paar honderd Grijze Brigadisten erbij en zeker zal deze nieuwe instroom zich niet gedragen als jonge hondjes; ze zijn veelal wat bedachtzamer.

 

Ik heb nog zitten denken aan een alternatief maar ik kan niets bedenken dat pas een hobby is geworden vanwege internet. Alles bestond al voor het internet en communiceerde via eigen tijdschriften, nieuwsbrieven e.d. Of anders zijn ze een variatie op iets bestaands zoals bergbeklimmen via het pad van een rechte n/z lijn; een variatie op een langer bekend spel: een zo recht mogelijke weg van punt A naar B volgen. Bijna elke hobby heeft baat bij het bestaan van Internet zelfs als je stoffelijke goederen zoals postzegels, potscherven, fossielen of wat dan ook verzameld.

 

Ik zou zeggen, doen, maar hoe je omspringt met voorbeelden (oefeningen in het veld) moet je nog eens goed uitdenken. Een grote kudde cursisten naar eenzelfde plek sturen lijkt mij niet ideaal. Misschien iets met een zoektocht en dingen ontdekken?