Vlindertje

Goh, laat me raden.....deze website komt zeker op 1 april online? Waarschijnlijk later. Inmiddels zijn er 17 caches aangemeld, waarvan er 3 door diverse personen meermaals als 'found' zijn gelogd. Eén cacher heeft met zijn eigen creatie op die manier in 2 dagen zelfs 1200 punten gescoord. Een knappe prestatie, toch?

Helaas, de guidelines zeggen anders: http://www.geocaching.com/about/guidelines.aspx#listingmaintenance Je moet fake logjes wissen. Dus: Ja, je moet de cache fysiek loggen en Nee, je kunt geen gearchiveerde caches loggen. Wil niet zeggen dat ik het idee van een regenton met fotokokertjes die je ieder afzonderlijk kunt loggen, en waaraan bezoekers ook zelf hun kokertjes aan kunnen toevoegen (FTF gegarandeerd), best een geinig idee vind. Hoewel ik wel denk dat ik die cache maar een keer op geocaching.com zou loggen (dat heb ik tot nu toe ook gedaan bij caches waarbij ik twee kokertjes vond). Verder ook wat Sivota schrijft. Tc Je moet helemaal niks. Er zijn geen regels, alleen richtlijnen. En de richtlijn waar jij op doelt geeft een logische volgorde van handelingen aan: "Physical caches can be logged online as "Found" once the physical log has been signed" ofwel "Nadat het fysieke logboek is getekend kun je de cache online loggen". Nadat je de auto hebt gestart kun je wegrijden. Dat verplicht je geenszins om de auto te starten. Het is echter wel logisch om dat te doen als je weg wilt rijden. Als je de richtlijnen graag wilt zien als spelregels, teken dan het fysieke logboek en bedank de CO online 100 keer in aparte "found"-logjes. En gearchiveerde caches kun je heel goed loggen, probeer het maar eens.

Je had postje #33 niet nodig om de juiste conclusie te trekken. Zo logisch is het plan.

Het ontgaat je niet, want je geeft haarfijn aan hoe het werkt.

Er zijn nogal wat vragen over het onbeperkt loggen van caches als 'found'. Niet meer mailen, a.u.b. Lees onderstaande FAQ. Gaat het om een serieus plan of is het een geintje? Het is serieus. Dat ons land is bezaaid met nepcaches is niet iets om geintjes over te maken. Is valsspelen zomaar toegestaan? In een wedstrijd is valsspelen ongepast. Geocaching is echter geen wedstrijd. Er bestaan geen puntjes, slechts statistieken die o.a. aangeven hoeveel 'found'-logjes je hebt geschreven. Je mag per cache zoveel 'found'-logjes schrijven als je wilt. Als geocaching een wedstrijd en een vondst een puntje zou zijn, dan was meermaals loggen van een cache als 'found' onmogelijk. Waarom het spel bederven? Het zijn de nepcachers die het spel bederven met hun strooigoed. Lees postje #33 en in het bijzonder de 3 redenen waarom het potjepleuren (met dank aan MacDD) funest is voor geocaching. Het initiatief is juist een poging om het spel weer gezond te maken. CO's zullen niet blij zijn met al die neplogjes! Inderdaad. CO's zijn niet blij met de neplogjes van puntenjagers/batchloggers. Het plan behelst echter het meermaals loggen MET INSTEMMING van de CO en het onbeperkt loggen van eigen, eventueel speciaal voor dit doel gemaakte caches. Wat schiet je hier mee op? Postje #33 laat geen twijfel over het doel van het plan. Er wordt niemand gedupeerd. Puntenjagers kunnen hun hart ophalen en het komt ook de stats van de deelnemende CO's ten goede. Iedereen die waarde hecht aan scoren voor de statistieken gaat er op vooruit! Negeer het initiatief als het je niet aanspreekt. Kun je gearchiveerde caches ook loggen? Jazeker, tenzij de eigenaar de cache heeft geblokkeerd. Echter, het is nadrukkelijk NIET de bedoeling om in het wilde weg gearchiveerde caches te gaan loggen! CO's moeten hun al dan niet gearchiveerde caches beschikbaar stellen voor het saneringsplan. Moet je de cache ook fysiek loggen? Dat is bij gearchiveerde caches vrij lastig. De CO bepaalt de voorwaarden waaronder je zijn cache kunt loggen. Hij/zij kan ook een limiet stellen, bijvoorbeeld maximaal 10 'found'-logs per team/persoon. Hoe kan ik een cache voor het saneringsplan aanmelden? Er komt een lijst op een speciale website, maar je kunt vast op je cachepagina aangeven dat de cache onbeperkt als 'found' mag worden gelogd. Samenvattend: het plan heeft alleen voordelen en maakt geen inbreuk op vermeende regels. Er zijn geen verliezers, uitsluitend winnaars en de grootste winnaar is het prachtige spel geocaching. Dus: doe mee! Log je lam en pak je puntjes!

Ook in België lopen de tellers op! Er worden zelfs nieuwe dagrecords gevestigd.

Inmiddels heb ik een tiental spontane reacties ontvangen op het plan om het spel te verzadigen met puntjes. Daarbij enkele interessante ideeën en mogelijkheden waar ik nog niet aan had gedacht. Er komt waarschijnlijk een speciale site met een lijst van onbeperkt logbare caches. Meerdere 'puntenjagers' werken al volgens het plan aan hun statistieken. Hun tellers lopen gestaag op. Smet GC3JNGB is genoteerd, dus loggen maar! Gaat prima, ook al is de cache gearchiveerd.

Dat beeld heb ik dus en hoef ik blijkbaar niet bij te stellen. Dank voor je reactie.

Barny, een serieuze vraag uit oprechte interesse: hoe vaak heb jij bij een stompzinnige puzzel een mooie eindcache aangetroffen? De combinatie komt mij namelijk vreemd voor.

In puzzelboekjes staan de oplossingen meestal achterin. Er zijn puzzelaars die ze overschrijven en zich daarna trots op de borst kloppen, maar dat is op puzzelfora nooit een punt van discussie. Hoe zou dat komen?

Overigens, mocht iemand zijn of haar hart willen luchten over Geoleaks, de eigenaar lurkt gulzig aan dit draadje.

Bor, de GeoWolf, op Texel: http://img.geocaching.com/cache/log/large/0ee1fad5-a6d1-414d-b225-ab1637332dc3.jpg

Dat klopt. Creeer een belevenis en je geeft cachers iets om over te schrijven. Dagwacht doelt echter op logjes waarin je niets terugvindt van de belevenis die de cachemaker heeft gecreëerd. Voor batchloggers/nepcachers zijn caches slechts puntjes en jouw mooie fantasievolle cache, waarvan de eindcoördinaten bekend zijn, wordt over één kam geschoren met het bermprul, dat 5 minuten later en een halve kilometer verder wordt opgepikt. Het percentage flutlogjes is ook afhankelijk van de afstand tussen de cache en de parkeerplaats. Alleen mooie fantasievolle caches, die niet met de auto bereikbaar zijn, blijven flutlogjes bespaard.

Beste Jeroen78, en alle anderen die willen reageren. Er vindt een discussie plaats over een onderwerp dat veel forumleden belangrijk vinden. Dat onderwerp komt steeds in draadjes terug omdat het te maken heeft met nagenoeg alle aspecten van onze hobby: van het maken van caches tot het loggen ervan. In essentie gaat het over de motieven van mentaliteit van geocachers. Ken jij een belangrijker thema? En moet deze doorlopende discussie over kernvraagstukken stoppen omdat sommige mensen er moe van worden? Het is geen kwestie van goed of fout, van tradi's of multi's. En de eerste tradi was een emmer vol waardevolle spullen, dus alles behalve een micro. Spreekt een onderwerp je niet aan of vind je het gezeur, negeer het dan, maar ga niet op het klaagbankje zitten. Maak er geen punt van.

Een site naar mijn hart, dat http://stop.powercaching.nl/. Weer een initiatief dat duidelijk maakt dat geocachers het egocentrische en respectloze gedrag van veelrapers meer dan zat zijn. Het logo brengt mij op het idee om een speciale logbanner te maken. Een stukje code dat verwijst naar een cache die je onbeperkt mag loggen, met een invoerveld voor het gewenste aantal found-logs. Klik je de banner aan terwijl je bent ingelogd bij gc.com, dan worden de puntjes automatisch bijgeschreven. Puntenjagers kunnen de logbanner naast hun statsbanner plaatsen om de aantallen dagelijks mooi af te ronden.

Er is toch ook een vorm van spelverdwazing die batch-loggen heet? Daarbij worden de found-logs eveneens in grote aantallen automatisch gegenereerd. Ik beperk mij tot het batch-loggen van eigen caches. Dat kan ook zonder medewerking van de reviewers, maar ik wil open kaart spelen, een statement maken en de reviewers gelegenheid bieden hetzelfde te doen. Misschien kunnen we naar jouw voorbeeld een lijst opstellen van caches waarvan de eigenaren het niet bezwaarlijk vinden dat hun creatie door dezelfde persoon meerdere malen als 'found' wordt gelogd. In afwachting van functies om automatisch onbeperkt te scoren kunnen puntenjagers aan de hand van die lijst vast gaan werken aan hun 'stats'. Daar is toch geen durf voor nodig? Met toestemming van de cache-eigenaar is het gewoon een onderdeel van het spel. Ieder het zijne en voor elk wat wils. Vind je het niks, dan kun je de caches gewoon negeren.

Dat maak ik zelf wel, @rend. Ik denk aan cachepagina's waarop nepcachers aan kunnen geven hoeveel puntjes zij willen hebben, waarna de pagina automatisch het vereiste aantal 'found' logs met de tekst TFTC genereert. Dat is in principe toegestaan en de caches moeten in alle opzichten voldoen aan de richtlijnen. Uiteindelijk staat of valt het plan echter met de medewerking van de reviewers. Mailtjes zijn onderweg, maar ik geef het initiatief weinig kans ...

Een nepcache is een container die niets heeft van wat in de eerste zin op deze website is vervat. Nepcachers loggen nepcaches niet in de geest van het spel geocaching, maar omdat zij letterlijk verslaafd zijn aan de snelle en simpele kicks van paaseieren zoeken in wedstrijdverband. Zij spelen een ander spel, dat niet alleen haaks staat op geocaching, maar geocaching zelfs schade toebrengt. Die schade is drieledig. 1. Nepcaches verstikken de database; zij nemen de ruimte in van geocaches en beperken geocachers in hun mogelijkheden om routes uit te zetten. 2. Terwijl een geocacher zijn auto parkeert om vervolgens wandelend een dag van de natuur genieten, rijdt een nepcacher een dag langs parkeerplaatsen om zo veel mogelijk nepcaches te rapen. Een geocacher bedrijft een milieuvriendelijke buitensport, terwijl een nepcacher zijn competitiedrift bevredigt met het verstoken van fossiele brandstoffen. 3. Nepcachers bezorgen geocaching een slechte naam. Ooit had geocaching het aura van een avontuurlijk high-tech spel. Als je tegenwoordig in gezelschap het woord 'geocaching' laat vallen kijken mensen je aan alsof je net hebt verteld dat je suikerzakjes verzamelt. Je hebt heel wat uit te leggen voordat de spottende glimlachjes verdwijnen die passen bij het beeld van een volwassene die filmkokertjes zoekt om zijn kruisje te zetten op een beduimeld propje. Als wandelaars en natuurliefhebbers zijn geocachers over het algemeen intelligente, vriendelijke en zachtmoedige mensen. In plaats van boos te worden omdat hun spel is gekaapt en wordt verpest door nepcachers die geen flauw benul hebben van wat geocaching inhoudt, gedogen zij het spelbederf met dooddoeners als 'ieder het zijne' en 'voor elk wat wils'. Ze gaan er vanuit dat nepcachers in principe een geocaching-mentaliteit hebben en dat het strooigoed vanzelf zal verdwijnen door goede voorbeelden, voorlichting en waarderingssystemen die kwaliteit benadrukken. Dat is een illusie. Nepcachers hebben totaal andere verwachtingen van het spel dan geocachers. Wat in aanleg ontbreekt kan ook niet worden ontwikkeld of gestimuleerd. Enkele jaren geleden kwam een puntenjager er op dit forum onomwonden voor uit dat hij speelt om te scoren en dat het hem 'aan zijn derrière zal oxyderen hoe mooi de bloempjes bloeien en de vogeltjes zingen'. Een in alle opzichten typische puntenjager. Fanatiek van start en opzichtig pronken met statsbanners om na drie maanden verveeld af te haken. Zo gaat het met de meeste puntenjagers, maar dan hebben ze met hun beginnersenthousiasme al diverse vrienden en kennissen aangestoken, die voortvarend zijn begonnen aan hun carrière van drie maanden. En de honger van het groeiende legioen veelrapers moet worden gestild met steeds meer onnozel strooigoed, 'power'trails en rondjes vinex. De enige manier om de moddervloed in te dammen en geocaching te saneren is door puntenjagers te ontmoetigen; door dat waar het hen om te doen is, prestige door puntjes, waardeloos te maken. Daarom propageer ik het meerdere malen loggen van caches als 'found'. Hoe vaker, hoe beter. Deel een langer logje op in meerdere 'founds'. Plaats speciale caches, die onbeperkt als 'found' gelogd mogen worden. Gisteren schreef een nieuwkomer en starter van een ander populair draadje dat puntjes jagen hem, gezien 'de aantallen finds in de top van de stats' sowieso zinloos lijkt. Door het spel te verzadigen met puntjes wordt een puntje waardeloos. Als iedereen minimaal 10.000 punten heeft moet een aspirant puntenjager heel wat moeite doen om de achterstand in te halen en nog veel meer om indruk te kunnen maken met banners. En als er speciale caches worden geplaatst die onbeperkt als 'found' gelogd mogen worden verliezen de trailtjes en raaprondjes hun bestaansrecht. Waarom nog om de tweehonderd meter afstappen om een kruisje te zetten als je door het onbeperkt loggen van één cache zoveel puntjes kunt verdienen als je wilt? De puntenjacht heeft stapsgewijs geleid tot de onnozelheid van een kokertje om de 161 meter, gewoon omdat het kan. Waarom niet een einde maken aan deze flauwekul door ook de laatste stap te zetten en één cache eindeloos als 'found' te loggen, gewoon omdat het kan? Door het spel te verzadigen met puntjes kan worden voorkomen dat de database wordt verzadigd door strooigoed.

Volgens eigen onderzoek gaat het in Nederland in ruim 80% van de gevallen niet om geocaches. Wereldwijd bedraagt het aandeel nepcaches naar schatting 90%, omdat Nederland wat multi's betreft nog relatief gunstig afsteekt bij de ons omringende landen en zeker bij de USA. Twee miljoen? Bij lange na niet!

Zo herkenbaar, zelfs de naam van de hond: Bor. Ben eigen baas, dus kan gaan wandelen als het stil is in de bossen. Bor wijkt geen moment van mijn zijde en blijft zelfs staan om te worden aangelijnd als we onverhoopt wandelaars tegenkomen. Cachen zonder hond voelt niet compleet en we gaan gelijk op wat het traceren van caches betreft. Bor snuffelt begraven en toegedekte caches vaak als eerste tevoorschijn, maar bij hoger verstopte containers en nestkastjes moet zij het afleggen tegen de rechtop lopende primaat. Fascinerend om te zien dat zij hierin wel een ontwikkeling heeft doorgemaakt. Vertrouwde Bor aanvankelijk volledig op haar superieure reukvermogen en bleef zij in het geval van een nestkastje de bodem rond de boom afsnuffelen, op een dag ging zij dat systematisch doen in steeds wijdere cirkels rond de stam tot het moment waarop zij er rustig voor ging zitten en terugviel op zicht om de boom af te zoeken. Om die ontwikkeling te stimuleren ging ik haar belonen met een mergpijpje, met als gevolg dat ik voortaan enthousiast attent werd gemaakt op ELK nestkastje. Daar ben ik dus weer mee gestopt, maar tot op de dag van vandaag let Bor op nestkastjes en kijkt zij mij verwachtingsvol aan als ze er een heeft ontdekt. Frappant is dat dit ook gebeurt bij kastjes aan gevels en muren, mits deze zijn voorzien van een schuin dakje en een invlieggat. Ze is zich dus duidelijk bewust van de KENMERKEN van nestkastjes, maar vermoedelijk niet van de FUNCTIE, alhoewel ik mij wat het laatste betreft best eens zou kunnen vergissen. Ben benieuwd of er meer cachers zijn die soortgelijke ervaringen hebben met hun honden. Daarbij gaat het mij vooral om honden die actief en doelbewust deelnemen aan het zoekproces en niet zozeer om de trouwe metgezellen die uitsluitend genieten van de wandeling.

Micro's zijn geen caches. Kokerrapen is een apart spel en één van de manieren waarop mensen met een overdadige competitiedrang zichzelf en anderen voor de gek houden. Natuurlijk kan dat veel voldoening geven en als het op de fiets gebeurt kan het ook geen kwaad.

Mijn dagrecord is 4, maar in een spel zonder regels, met voor ieder diertje zijn pleziertje, kan alles. Het hangt er helemaal vanaf wat je onder cachen, een cache en een vondst verstaat. Ooit was er de 'locationless cache', waarbij een object werd gegeven, bijvoorbeeld 'lantaarnpaal' en je kon loggen door een dergelijk object te vinden en de locatie vast te leggen. Mensen zaten werkelijk avond aan avond lantaarnpalen te loggen en er waren tooltjes die op basis van de coördinaten en nummers van de eerste palen en de lengte van de weg automatisch een lijst met paalnummers en coördinaten genereerden. Onlangs hebben we nog afscheid genomen van de zogenaamde challenges. Je kon een puntje verdienen door een uitdaging aan te gaan, bijvoorbeeld het kussen van een kikker. Er zijn heel wat speelgoedkikkers aan lippen gedrukt. Competitiedrang maakt mensen meesters in het bedenken van manieren om zichzelf en anderen voor de gek te houden en veel van die manieren worden onder de noemer 'geocaching' geschaard.

Voor mij is een goede cache als een goede maaltijd. Voor-, hoofd- en nagerecht moeten met zorg zijn bereid uit de beste ingrediënten, waarbij het vakmanschap en de creativiteit van de kok maken dat het geheel meer is dan de som der delen. In restaurants kies ik bij voorkeur het Menu du Chef, omdat ik mij graag laat verrassen. Het voorgerecht is de cachepagina met bijbehorende logjes. Smaakmaker, visitekaartje en testimonial ineen. Een mooie opmaak is meegenomen, maar belangrijker is dat de beschrijving intrigeert en correct informeert. Titel, thema en taalgebruik spreken boekdelen en moeten uitnodigen tot voorwerk en voorpret. Eerst komen de topokaarten op tafel, zowel actuele als historische. Hoe is het gebied geworden tot wat het is? Vervolgens informeer ik mij op internet. Wat zijn de bijzonderheden en bezienswaardigheden? Bij een goede cache merk ik dan dat ik online in de voetsporen loop van de cacheplaatser, die zijn/haar huiswerk heeft gedaan. Het hoofdgerecht is uiteraard de tocht en het navigeren met het GPS. Gaat het om het gebied, dan stel ik het op prijs als vervolgcoördinaten snel en simpel kunnen worden achterhaald. Een plaatje of kokertje volstaat en het liefst zie ik de aanwijzing al van veraf (aantal eiken bij het poortje) zodat ik de wandeling niet hoef te onderbreken. Cachen is voor mij vooral wandelen in de natuur, een manier om het hoofd leeg te maken, een vorm van mediteren en dan stoort het als tussenpunten zijn bedacht met de insteek 'waarom makkelijk doen als het moeilijk kan'. De mooiste tussenpunten en aanwijzingen zijn zo overduidelijk aanwezig dat je ze in eerste instantie over het hoofd ziet. Bij een sluis minutenlang zoeken naar een aluminium plaatje, tot je blik valt op de vreemde cijfers van de waterpeilschaal. Anders is het bij thema- en educatieve caches, bijvoorbeeld over bosvogels. Dan zijn vraagstukken en opdrachten welkom. Voor welke vogel is het nestkastje met de opening aan de zijkant? Vragen, puzzels en opdrachten moeten wel altijd aansluiten op het thema van de cache. De grootste afknapper, die ik mij kan herinneren, was een kokertje met een sudoku ... Een cachetocht moet ook minstens zo lang duren als het bezoek aan een goed restaurant. Maar terwijl ik de tijd in een restaurant zittend doorbreng, voel ik een cache na afloop graag in mijn kuiten. Eerst wil ik echter mijn vermoeidheid vergeten tijdens het zoeken, vinden, inspecteren en loggen van het object waar het spel naar is genoemd: de geocache - datgene wat de tocht onderscheidt van een gewone boswandeling. Een verrassend nagerecht maakt de maaltijd compleet. De grootste spanning beleef ik tijdens het naderen van de vermoedelijke eindlocatie. Ook dan geeft een cache die ik al vanaf een afstand zie staan, liggen of hangen het meeste plezier. Dat zijn de creaties die voor een geoacher direct opvallen door de markante uitvoering of locatie, terwijl niet-ingewijden er achteloos aan voorbij lopen. De enige berkenstam in het dennenbos, een leisteen op de Brabantse hei, de houtstapel bij de eenzame hulststruik en ja, ook het nestkastje met afgesloten invliegopening. Van het toetje wil ik uitgebreid genieten. Van de verstopmethode, maar ook van de uitvoering en de inhoud van de container. Een geocache is pas compleet als deze een volwaardig logboek en ruilspullen bevat. Aanvullende informatie over het gebied, bijvoorbeeld folders van SBB, of een klein aandenken kan ik ook zeer waarderen. De mogelijkheid tot ruilen/handelen is van oudsher het kenmerk en bestaansrecht van elke cache. Daarom bevat mijn oude en onverslijtbare schoolpukkel behalve een tasje voor klein zwerfvuil en een handdoek ook ruilspulletjes. Is de cache vuil of vochtig, dan probeer ik deze schoon en droog te maken. Troep gaat bij de CITO-oogst en wordt vervangen door kleinigheden, meestal gekocht met het oog op kinderen omdat blije kids automatisch blije ouders opleveren. Als de locatie het toelaat schrijf ik een kort verslagje in het logboek, maar meestal beperk ik mij tot het plakken van een sticker met datum en tijd en het vermelden van hetgeen is verwijderd of verhandeld. Bij een goede cache zijn aan alle aspecten zorg en aandacht besteed, zoals een goede kok zijn hart legt in elke gang van een maaltijd. Filmkokertjes, petlings, nano's ... prima als tussenpunten, maar als afsluiting een anticlimax; als een Menu du Chef dat eindigt met een waterijsje.

@A: de 161 meter regel is geen beletsel. Het gaat maar om één cache en die mag je zo vaak loggen als je wilt. @Odlaniger: jammer dat ik gisteren vroeg onder de wol ben gekropen. Blijkbaar heb ik iets gemist. Zou het op prijs stellen als je jouw serieuze antwoord wilt toesturen. Het draadje is overigens niet gesloten door mijn toedoen, maar omdat leden ondanks een waarschuwing off-topic bleven posten. Dat gebeurt nu trouwens ook, maar met een knipoog en zonder gebruik van de rapporteer-knop (denk ik).

Honderd kokertjes in een kistje, met instemming van de eigenaar stuk voor stuk logbaar als 'found'. Een klassieke win-winsituatie en ultieme uitvoering van het 'voor elk wat wils' beginsel. Lange wachtrijen van opgewonden kokerkneuzen, zwelgen in favo's en in korte tijd de status van de meest populaire cache van Nederland.