Vlindertje

Bij mij is op één dag cachen maar hoogst zelden sprake van een 'volgorde'.

Bij die lege kop dacht ik niet specifiek aan jou, Wil. En bij de naam WilP denk ik vooral aan schitterende wandelmulti's bij Lennisheuvel, de Kampina, kroketten van Van Oers en een zomermiddag op het terras van de Jacobushof. Het intrigeert mij wel dat jij verschil maakt tussen caches en geocaches, waarbij caches dan het simpele raapspul voor het lege hoofd zijn en de aanduiding geocache is voorbehouden aan het betere werk. Natuurlijk zijn er ook trails van geocaches. In de meivakantie heb ik nog 2 trails van elk 12 munitiekisten gelegd in het Müllerthal (driehoek Berdorf - Beaufort - Consdorf). Een CloudCache-project, dat ik gedurende de wintermaanden heb voorbereid.

Dat is toch geen gewetensvraag? Als je een geocache zoekt ben je een geocacher, zelfs als je in puntjes gelooft. Doe je een kokertrail dan ben je een kokerraper. Je kunt op één dag ook allebei zijn, zoals je wel eens automobilist en even later wandelaar bent. Pas als je dat niet snapt ga je in hokjes denken. Maar ... wat maakt volgens jou het verschil tussen 'cachen' (puntenjagen) en geocachen? Is dat wellicht die lege kop?

:-)

Je kont tegen de krib gooien, een kast bestijgen ... gezonde fasen in de groei van kokerraper naar geocacher. Van pijnlijk besef via ontkenning naar acceptatie. Uiteindelijk komt het goed, TT. In je hoofd ben je al zo ver, maar je hart en je pen zitten nog in de ontkenningsfase. Kom maar weer naar beneden. Het wordt de komende dagen warm bij het plafond. Overigens beschouw ik jou als een vriend. Dat is wederzijds, toch?

Bij verreweg de meeste cachers is geen sprake van leren of ontdekken maar van domweg na-apen. Weet je het niet? Dan doe je toch gewoon de anderen na! En zo stapelt de kolder zich op tot je op een dag kunt lezen: Waar staat dat het bovenstaande de bedoeling is van geocaching? Het zijn louter aannames en verzinsels van personen die nooit de moeite hebben genomen zich in geocaching te verdiepen en elkaar een waanbeeld hebben aangepraat om het spel zin en richting te geven. En zo wordt de grootste onzin uiteindelijk vanzelfsprekend.

Het staat niet in de richtlijnen.

Ontroerend hoe de uitgeputte Bora door Merel naar de eindstreep werd gepraat ...

Discussiëren met Diederikus is een waar genoegen, maar er zijn hier te veel stoorzenders; bijvoorbeeld forumleden die maar iets roepen om zich ook te laten gelden en beweringen niet onderbouwen met argumenten, maar met kromme vergelijkingen. Dat is erg vermoeiend en haalt de vaart uit de gedachtenwisseling. Ik ga weer met Diederikus verder via een ander kanaal.

'Waarom?' is de vraag die de mens onderscheidt van het dier. Het zoeken naar antwoorden ligt ten grondslag aan onze beschaving en, in de context die jij bedoelt, ten grondslag aan zelfinzicht. Je drijfveren begrijpen betekent dat je minder speelbal bent van je instincten en emoties en dat stelt MIJ in staat bewuster en intensiever te genieten van het grote avontuur van het bestaan.

Domi, je kijkt over een veel te kort tijdsbestek en bent je niet bewust van het enorme verval dat in de loop der jaren is opgetreden.

Die zeer betrouwbare bron is waarschijnlijk de chocoladefontein, die niet alleen een negatieve invloed had op mijn BMI maar ook een wilde veldarend aan de grond hield (bedankt voor de foto's). Op het forum steek in mijn ossentong uit naar pointillisten om de groep die (nog) ontvankelijk is voor andere inzichten, met name de nieuwkomers, te leren om de cachers van de clowns te onderscheiden. Dat ik wellicht enigszins generaliseer en chargeer ben ik mij bewust, maar op deze manier benadruk ik voor nieuwkomers het wezenlijke verschil tussen geocachers, die een cache beschouwen als een cache en verdwaalde munzeeërs, die een cache vooral zien als een puntje. Daarbij hoop ik dat nieuwkomers het zoekspel zullen kiezen dat bij hen past en niet op een geocaching-site in competitieverband een zelfverzonnen spel gaan spelen dat geocaching ten gronde richt. Of denk jij dat de massa pretentieloos strooigoed een andere oorzaak heeft dan de onverzadigbare puntenhonger van wedstrijdcachers? Je mag best verwachten dat jouw 'flutcachers' snel hun interesse zullen verliezen en weer stoppen met deze mooie hobby, maar de feiten en de kaart tonen het tegendeel aan. Flutcachers en nepcachers vormen tegenwoordig een ruime meerderheid, die uit onwetendheid bedroevend lage normen heeft gezet en dat ook nog 'evolutie' durft te noemen.

Domi, mensen kiezen zelf bezigheden die aansluiten bij hun niveau. Jij bent toch niet elitair omdat je boeken leest en voor de klas staat? Je hebt simpelweg de intellectuele uitdaging nodig; activiteiten die passen bij de vermogens die jij van huis uit hebt meegekregen en/of zelf hebt ontwikkeld. Ik heb geen lage dunk van mensen die verstandelijk minder zijn bedeeld en ik begrijp goed dat ook zij worden aangetrokken door wat zij voor geocaching houden. Dat neemt niet weg dat het gedrag van puntenjagers overeenkomt met dat van kinderen, die met brede armgebaren en bolle wangen achter de harmonie aanlopen. In hun enthousiasme imiteren ze iets dat ze niet helemaal begrijpen en omdat het inzicht en de vaardigheden ontbreken komen ze aandoenlijk en komisch over. Puntenjagers zijn meestal lichamelijk volwassen en minder aandoenlijk, waardoor ze vooral een lachwekkende indruk maken. Wat voorlichting in het veld betreft; ik loop uitsluitend caches die de moeite waard zijn. Die selecteer ik op basis van de beschikbare informatie (cachepagina), net zoals ik de boeken en de films uitzoek die ik wil lezen en bekijken. De cachers, die ik onderweg tegenkom, weten meestal goed waar ze mee bezig zijn en hebben geen voorlichting nodig. Als ik de behoefte zou voelen om puntenjagers te informeren dan bezocht ik wel mega-events om de personen aan te spreken die op de parkeerplaats autostickers fotograferen.

Voorlichting aan nieuwkomers is essentieel. Jij citeert uit een bijdrage waarin ik het heb over puntenjagers. Een nieuwkomer kan best leren geocachen, maar een puntenjager sluit zich af voor ongemakkelijke informatie. Die gaat zich niet alsnog verdiepen in geocaching om te ontdekken dat hij zichzelf uit onwetendheid al jaren voor de gek houdt. Een puntenjager wil zijn loglijst blijven zien als een staat van verdienste in plaats van als een brevet van onvermogen. Pas als geocachers hem op niet mis te verstane wijze duidelijk maken dat hij een ander spelletje speelt bestaat de kans dat hij over geocaching gaat lezen, al is het maar omdat hij op zoek is naar bevestiging en argumenten om het ongelijk aan te tonen van degenen die hem neerzetten als de onnozele hals die hij is.

Bij de meeste puntenjagers en stresscachers sorteert een subtiele, humoristische of filosofische benadering niet het gewenste effect. Het is simpel volk, dat bij de naam Camille Pissarro hooguit denkt aan een duurbetaalde voetballer. Het gaat niet om denkers, maar om eenvoudige en vaak laag opgeleide mensen, die zich bij geocaching niets anders voor kunnen stellen dan kokerrapen voor de 'puntuuuuuuh!' Voorlichting, uitleggen wat geocaching is en waar het vandaan komt, is aan puntenjagers doorgaans niet besteed. Dat het mijn voorkeur heeft mag duidelijk zijn, maar het leidt meestal slechts tot reacties als: 'Wat zwets je nou, man? Aan de kant! Bij die glasbak ligt een koker van Sletje Paula en ik kan nog goud scoren! Laat me loggen! Ik heb er net 150 kilometer voor gereden en heb moordende trek in een vette bek!' Bij dergelijke mensen bereik je het meest wanneer je hen in duidelijke taal aanspreekt op hun eigen niveau. En dat is precies wat Barny doet. Het zal hen niet aanzetten om te gaan geocachen, maar mogelijk beperken ze zich in het vervolg weer gewoon tot pasjansen en luisteren naar Fransje Bauer. Alles beter dan dat ze besluiten om een eigen voortuintrail uit te gaan zetten.

Het is goed om te lezen dat zoveel forumleden het aantal 'founds' beschouwen als een statistisch gegeven en niet als een score of prestatie in een competitie. Helaas is het begrip 'puntje' zó ingeburgerd, dat het idee van een wedstrijd voortdurend wordt bevestigd en versterkt. En alleen vanwege dát idee ligt Nederland vol snelle oppikkers, die niets toevoegen behalve dat vermeende 'puntje'. Of is iemand van mening dat het simpele raapspul er ook zou liggen zonder het tellertje bij je accountnaam? Zou je werkelijk gaan fietsen om bij elke boom af te stappen en een kokertje te loggen zonder de overtuiging dat je daarmee 'puntjes' scoort? 't Is maar een gewetensvraagje ... Van dat tellertje komen we niet af. Het is immers de basis van het succes van gc.com. Maar wil iemand bestrijden dat voorlichting kan voorkomen dat nieuwkomers gaan rapen en strooien omdat ze denken dat geocaching een competitie is? En is voorlichting daarmee niet de enige manier om de aanwas van strooigoed enigszins in te dammen? Dagelijks melden zich bij deze site tussen 10 en 20 nieuwe leden aan. Is het daarom niet van het grootste belang om de discussie levend te houden en steeds opnieuw draadjes zoals dit te starten?

Geen kast te hoog voor een man in een regenjas.

De beste reactie tot dusver. Het waanidee dat je met geocachen punten kunt verdienen bestaat immers alleen tussen de oren van personen die weinig tot niets van geocaching begrijpen.

Het maakt het verschil tussen avontuur en onbenul, tussen een geocacher en een zwakzinnige die in de struiken bij een school kleuters de stuipen op het lijf jaagt, tussen een kaart vol geocaches en een kaart vol bermprullen, tussen het verslag van een spannende speurtocht en 'tftc', tussen geocaching en munzee. Belangrijk genoeg om er DAGELIJKS op terug te komen. Jaar in, jaar uit; zo lang er puntenjagers zijn die zichzelf geocacher durven te noemen.

Die blinde vlek heb ik al 10 jaar. En nooit heb ik een argument vernomen dat verder gaat dan: "Ik vind het gewoon leuk". Niemand heeft mij ooit uit kunnen leggen wat er dan zo leuk aan is.

Jullie doen niets verkeerd. Deze melding duidt op een programmeerfout.

Volkomen logisch als je bedenkt dat informatie en discussie leiden tot inzicht. Dit forum biedt stof tot nadenken. De berm biedt slechts stront tot na-apen.

Mag ik het ook even oppakken? Er is niks mis met een gezonde competitie. Die kan het spel zelfs naar een hoger plan brengen. Hoe dat zou kunnen lees je op de pagina http://www.qualitycaching.com/GeoCompetition.aspx (die pagina is zelfs voorzien van een afbeelding van 'eremetaal'). Essentieel is het oogmerk van de competitie. En dat is bij GroundSpeak uitsluitend winstmaximalisatie. Toen ik Jeremy in 2005 vroeg welke ontwikkeling hij bij geocaching voorzag, liet hij weten dat het niet de taak van GroundSpeak is om het spel te regelen en te controleren. GroundSpeak en GC.com zijn primair opgericht om aan geocaching te verdienen en Jeremy verklaarde dat hij elke ontwikkeling zal stimuleren die de kassa harder doet rinkelen en de schoorsteen meer doet roken. Dat heeft geleid tot een kaart vol prullen en miljoenen koopgrage prullenrapers die zich gewillig laten opjagen en manipuleren door de afdeling marketing. In plaats van het competitie-element te benutten om geocaching naar een hoger plan te tillen, heeft GroundSpeak het spel puur uit winstbejag verkwanseld en verlaagd tot het niveau van Munzee. Hoe en waarom GroundSpeak en GC.com zijn ontstaan en waar hun beleid op is gericht kun je lezen op: http://www.metacaching.nl/info/keuren.aspx

Precies, als je denkt dat je voor het loggen van caches punten krijgt mag je om lekker veel te scoren je eigen cache zo vaak loggen als je wilt. Ook FTF is slechts een verzinsel dat niet meer waarde of betekenis heeft dan jij er aan hecht. Er bestaat geen organisatie of spelleiding die dit regelt of controleert.

Toon oprechte belangstelling voor het werkgebied van de boswachter. Vraag zijn advies bij het uitzetten van de route en het kiezen van de cachelocatie. Hou je ver van irrelevante en/of nodeloos ingewikkelde 'veldpuzzels', maar laat je door de boswachter inspireren tot het maken van unieke waypoints die opgaan in de omgeving. Laat op de cachepagina blijken dat je de adviezen van de boswachter ter harte hebt genomen. Vermeld bijzonderheden die hij heeft verteld. Bied aan de cache te vullen met voorlichtingsfolders van de natuurbeherende organisatie. Op deze manier heb ik niet alleen altijd ALLES wat mij voor ogen stond gedaan gekregen, maar heb ik mij ook verzekerd van 'teamgenoten' in het veld, die mijn caches niet alleen in de gaten houden maar zelfs regelmatig aanvullen. Vorig jaar nog liet een boswachter via email weten dat hij mijn cache bij een heidebrand in veiligheid had gebracht en nadien weer op dezelfde locatie terug had geplaatst. De doos Marsrepen, waarmee ik hem wilde belonen, hebben we tijdens een inspectieronde samen soldaat gemaakt waarbij ik veel heb geleerd over de enorme veerkracht waarmee flora en fauna zich na een natuurbrand herstellen.