Toestemming landschapbeheer - Wat zijn jullie ervaringen?

[elsinga]

Aanmelden bij de opzichter die - als die het niet precies weet - het vraagt aan zijn districtshoofd die het gemelde standpunt moet kennen. Zoniet: vertel het hem dan.

Ik ben net een zelfde traject ingegaan met It Fryske Gea, een friese landschapbeheeroganisatie. Ik had vrij snel het e-mail adres van het districtshoofd dat over de lokatie van een geplande cache gaat, dus een e-mail gestuurd.

 

Ik ben nu net Meneer van Dale.

[Prof. Y. Lupardi]

Ik begon met het zenden van een email naar de info-desk met het verzoek om een cache te mogen plaatsen. Kompleet verhaal met tekening, landkaart, mijn overwegingen van natuurbehoud ter plekke, en verwijzing naar geocaching.nl .

 

Dit zakte in de organisatie door naar de regiobeheerder.  En die zegt 'NEE' en 'voor een dergelijk spel kan zonder bezwaar elders ruimte gevonden worden'.

De man hangt het op aan een beleidsregel over 'natuur-educatieve waarde'. Die waarde is er in dit geval niet. Zodoende. Een goed voorbeeld van de 'niet in mijn achtertuin' reactie.

 

Vervolgens heb ik een lang verhaal gezonden om te illustreren dat heel wat meer mogelijk is behalve 'spel'. Met de nodige verwijzingen naar b.v. Staatsbosbeheer en hoe actief die zijn. Ik vertel ze over nieuwe manieren om publieksactiviteiten te beginnen. En dat ik met het ZHL van gedachte wil wisselen erover. Ik besluit dit met: 'dit alles betreft meer beleid en organisatie'.  En de vraag of die het wil doorgeven aan in deze relevate personen in de organisatie.

 

Tot mijn verrassing tref ik af en toe wel eens een organisatie waar communicatie naar omhoog ook prima loopt, maar dat is in mijn ervaring uitzonderlijk.

 

Dan druk ik de wekker in en na 10 dagen loopt die af. Dan kijken wat voor kat er in de zak zit. Met een mailtje aan de man met 'ik heb niets meer gehoord' en hem vervolgens  vraag of het 'beter is als ik e.e.a invoer op beleidsniveau in de organisatie'.

Dit geeft net zo'n schrikreactie als 'ik schrijf wel een aangetekende brief aan de directeur'. Zit de bedrijfscultuur informeel in elkaar dan levert dat weinig stress op voor de werknemer.

De clou in dit voorbeeld zit in de onmogelijkheid van de beantwoording van de vraag door de man. Zegt hij nee dan moet die iets doen dat hij niet kan en zegt die ja dan krijgt hij (dat is tenminste de onderliggende vrees) ik weet niet wat op zijn bordje van hogerop.

 

In deze zaak was het antwoord duidelijk: de deur is dicht. dat blijkt wel uit;

1. 'Wij zijn uitvoerig op uw verzoek ingegaan'.

Alles wat die produceerde waren twee alinea's over mijn cache plaatsingsverzoek met maar 30 wwoorden die ter zake doen.

2. er zijn geen raakvlakken.

Dat had die al direct gezegd dus dat s na mijn lange verhaal niet gewijzigd. Herhaling dus. Niets nieuws dus.

3. '.. ons ontbreekt aan menskracht kunnen wij niet verder op uw verzoeken ingaan.'

Dit is een beleefde manier om te zeggen 'rot op met je gezeur'.

 

De volgende stap is nu de papieren brief naar het bestuur. Die ik dan wel geheel loskoppel van het hierboven geschreven email gebeuren want mijn gesprekspartner reageerde vanwege de bedrijfscultuur. Die heeft hij niet gemaakt.

 

Ik moet uitvissen wie die bestuurders  zijn en wie een geschikte gesprekspartner kan zijn. Iemand in de buurt met kennis hierover?

[gr1]

Je kunt ook gewoon een cache verstoppen op een plek van eigen keuze en kijken hoe dat afloopt.

[Prof. Y. Lupardi]

Inderdaad, daar heb ik ook ervaring in. Zie mijn verhaaltjes van een maand geleden.

[elsinga]

Ik heb het dus officieel geprobeerd, maar het is niet gelukt. Mijn cache gaat nu dus ergens anders geplaatst worden (op een veel mooiere plek ook nog, toevallig).

 

Gegroet Robert Elsinga!

 

Vanmorgen je vraag voorgelegd op een vergadering met districtshoofden,

rentmeester en directie.

 

 

Hieruit kwam de eensgezinde opmerking dat we jouw voorstel niet honoreren.

Je zult andere terreinen moeten aanboren. De landbouw heeft veel grond om

zulke dingen te doen met minder vergaande gevolgen.

 

 

Met groeten,

 

 

Cees Ras.

 

 

       -----Oorspronkelijk bericht-----

       Van:    Robert Elsinga 

       Verzonden:      29-04-2002 11:33

       Aan:    c.ras@fryskegea.nl

       Onderwerp:      Vraag toestemming

 

 

       Geachte meneer Ras,

 

 

       Ik heb begrepen dat u als districtshoofd verantwoordelijk bent voor het        verlenen van toestemming om in natuurgebied het Ketliker Schar bij Nieuwehorne je

       buiten de gebaande paden te begeven. Die toestemming zou ik graag krijgen en

       wel om het mogelijk te maken een zogenaamde "geocache" te plaatsen.

Alvast

       excuses voor de ietwat lang uitgevallen e-mail. Ik heb overwogen u te bellen,

       maar op deze manier kunt u alle informatie rustig doorlezen en beantwoorden

       als het u uitkomt. Voor vragen ben ik uiteraard beschikbaar, mijn mobiele

       nummer vind u onderaan deze mail.

 

 

       Nu zult u zich wellicht afvragen wat een "geocache" is? Veel hierover valt

       te lezen op http://www.geocaching.nl, maar ik zal een korte

samenvatting

       geven. 

 

 

       Geocaching heeft te maken met de GPS ontvangers, die voor navigatie worden

       gebruikt. Ze worden gebruikt voor het maken van landkaarten, voertuignavigatie

       en wandelen, om een paar te noemen. Geocaching is ontstaan als hobby voor

       buiten-enthousiasten toen een tijdje geleden de nauwkeurigheid enorm is

       verbeterd, tot op een meter of vijf.

 

 

       Bij geocaching verstopt iemand ergens een waterdichte doos, met daarin een

       aantal min of meer begerenswaardige voorwerpen (van geringe of geen waarde) en

       met in ieder geval een logboek en soms ook een wegwerpcamera erin.

 

 

       Met zijn hand-GPS (al voor een paar honderd gulden verkrijgbaar) bepaalt hij

       de precieze coordinaten van de schuilplaats (tot op 3

meternauwkeurig

       meestal), die hij vervolgens publiceert op de Geocache-website www.geocaching.com.

       Anderen lezen die coordinaten en kunnen op zoek gaan naar de cache ('schat').

       Vinden ze hem, dan mogen ze er een voorwerp uitpakken, maar ze moeten er ook

       weer één bij doen. Zo verandert de inhoud voortdurend.

 

 

       Onder geocachers bestaan een aantal grondregels:

       - het gaat met name om de lokatie, niet om de "knikkers"

       - geniet van de plaats van de cache en de zoektocht

       - hou je aan de plaatselijke regels

       - beschadig niets, laat de omgeving ongeschonden achter

       - "cache in, trash out": ruim je eigen troep (en liefst ook die van een

       ander) op

 

 

       Met dit alles in het achterhoofd en na een bezoek aan het Ketliker Schar met

       mijn familie kwam ik op het idee dat dit een hele mooie plaats zou zijn om

       een eigen geocache te verstoppen. Om echter het per ongeluk vinden en

       verdwijnen van zo'n geocache te vermijden, is het gebruikelijk om hem niet direct aan

       een gebaand pad te verstoppen. Ikzelf dacht aan het open gebied tussen de

       wandelroute en de Tjongerval Lei.

 

 

       Wat zou dit betekenen voor het Ketliker Schar? 

 

 

       In de eerste plaats zou ik de geocache moeten plaatsen. Deze cache is een

       zwarte, kunststoffen en waterdichte container van ongeveer 25x25x8 cm groot. De

       verstopplaats kan in overleg met u, maar de meest voor de hand liggende

       plaatsen zijn aan de voet van vrijstaande bomen of onder een groepje

       alleenstaande struiken. Indien er geen natuurlijke verstopplek is, kan gekozen worden

       voor het maken van een passende kuil onder een graspol, naast een markant punt.

       De verstopplek zal dusdanig worden gekozen dat een geocacher met enig

       nadenken de plek eenvoudig kan bepalen, maar niet-geocachers de container niet zien.

 

 

 

       In de tweede plaats zullen geocachers het Ketliker Schar gaan bezoeken, op

       zoek naar de geocache container. Zij zullen hiervoor naar de door mij

       opgegeven lokatie moeten lopen en daar de cache moeten zoeken. Ook zij zullen dus van

       het gebaande pas moeten afwijken. Gezien de instelling van de geocachers zal

       dit echter met respect en aandacht voor de natuur gebeuren. Door de

       plaatsing van de container zullen de meeste geocachers hem door om zich heen te

       kijken en te denken "waar zou ik 'm verstoppen?" al kunnen vinden. Hierdoor wordt

       onnodig veel rondlopen en beschadiging van de omgeving voorkomen. Gezien de

       opzet van de geocache die ik in gedachten heb en ervaringscijfers uit het

       verleden, is het te verwachten dat de geocache ergens tussen de 2 en 4 keer per

       maand gezocht zal worden.

 

 

       Ten derde zou u als Fryske Gea het fenomeen geocaching kunnen gebruiken om

       mensen te interesseren de natuur in te gaan. O.a. Staatsbosbeheer heeft al GPS

       wandeltochten uitgezet (zie

       http://www.staatsbosbeheer.nl/doen/dagjeuit/zelfoppad/gps.asp) en ook andere natuurorganisaties omarmen geocaching om met

       name jongeren de natuur in te krijgen. Ikzelf en andere geocachers in Friesland

       zullen u voor het eventueel uitwerken hiervan best willen helpen. Ook het

       plaatsen van internet links op de geocache pagina en/of het plaatsen van folders

       van It Fryske Gea in de geocache container zijn geen probleem.

 

 

       Ten vierde is een geocache iets dat onderhouden moet worden en wel door de

       plaatser. Ikzelf zal dan ook regelmatig naar de geocache toegaan om hem te

       inspecteren, naast dat ik alle meldingen van de andere geocachers in de gaten

       hou. Mocht de geocache aanleiding geven tot zaken die niet de bedoeling zijn,

       dan zal ik dit proberen te sturen door aanwijzingen te geven in de

       beschrijving en 'm in het uiterste geval te verwijderen. Uiteraard zal ik ook naar uw

       organisatie luisteren, met betrekking tot alles wat u te melden heeft over de

       (omgeving van) de geocache.

 

 

       Mijn vraag aan u is of u hieraan zou willen meewerken? Plaatsing in overleg

       en/of met aanvullende aanwijzingen/beperkingen (bijvoorbeeld sluiting tijdens

       een broedseizoen) hoeven geen probleem te zijn. Mocht u van mening zijn dat

       plaatsing van mijn geocache in het Ketliker Schar niet mogelijk is, dan zie

       ik er uiteraard van af. Voor vragen kunt u me uiteraard mailen, maar ook

       bellen (06-50 688 488). Een demonstratie van het fenomeen geocaching kan ook

       geregeld worden.

 

 

       Hopende op een spoedig antwoord,

[gimli]

Toch wel heel erg jammer dat je mooie epistel beantwoord is met die paar regels!

gaaf dat je een ander plekkie hebt gevonden!

 

 

groetsels,

 

Gimli  :hehe:

[Gast 73-1011035307]

....maakt voor mij de vraag opnieuw actueel of het wel verstandig is sowieso iets te vragen.

 

slapende honden...

 

Jammer, Elsinga, ik hoop dat je je er niet door laat ontmoedigen.

[gr1]

Waarom zou een schimmige stichting als het Gea ook de moeite nemen om uitgebreid te antwoorden. De Provinciale Landschappen zijn al druk genoeg met het incasseren van subsidies en donaties, het beheren van de rustgebieden rond de dienstwoningen van rentmeesters etc. en het aanhalen van de banden met aannemers ivm grondverplaatsings- of ontzandingsprojecten.

[elsinga]

Toch wel heel erg jammer dat je mooie epistel beantwoord is met die paar regels!

gaaf dat je een ander plekkie hebt gevonden!

Ach, beter wel een reaktie dan geen. En beter een nette (zoals dit) dan een boze.

 

En het nieuwe plekje ligt niet in gebied van FG, tenminste niet dat ik weet.

 

En het is veeeeel en veeeeeel mooier!

[elsinga]

....maakt voor mij de vraag opnieuw actueel of het wel verstandig is sowieso iets te vragen. 

 

slapende honden...

 

Jammer, Elsinga, ik hoop dat je je er niet door laat ontmoedigen.

Ik vraag het dus voortaan ook niet meer. Better to ask forgiveness....

 

En ontmoediging... wat is dat?

[elsinga]

Waarom zou een schimmige stichting als het Gea ook de moeite nemen om uitgebreid te antwoorden. De Provinciale Landschappen zijn al druk genoeg met het incasseren van subsidies en donaties, het beheren van de rustgebieden rond de dienstwoningen van rentmeesters etc. en het aanhalen van de banden met aannemers ivm grondverplaatsings- of ontzandingsprojecten.

Kortom: ik ben blij dat ze nog tijd hebben gevonden het tijdens een bob-bespreking aan de orde te stellen. Wel netjes, antwoord helaas wat teleurstellend.

 

"Zeg, dat geo-dinges... doen we dat voor of na de uitgebreide lunch met sigaren?"  

[Mumzle]

OK, ze hebben geantwoord............... Het had nog korter gekund: NEE !

 

Het geeft echter weer eens klip en klaar weer dat de gestelde vraag eigenlijk niet serieus is en/of wordt genomen. Als iemand, zoals Elsinga, zich het schompes heeft zitten typen om zijn verzoek gehonoreerd te krijgen en hiertoe zelfs aangeeft dat er beperkingen en/of wijzigingen aangebracht kunnen worden in de uiteindelijke plaatsing, vind ik het toch ongepast om dit ongemotiveerd te verbieden. Dit is vragen om reackties zoals die van IJskimo, waar ik het overigens volledig mee eens ben.

 

Bijvoorbeeld: Als je een kind 10 keer iets verbiedt door  alleen "nee" te zeggen, zal het kind na verloop van tijd niets meer vragen, maar gewoon doen. Als je uitleg geeft waarom niet, dan is de kans in ieder geval groter dat er uiteindelijk toch naar geluisterd wordt.

 

Helaas zijn de betreffende organisaties hier nog steeds niet van doordrongen en helaas beseffen zij nog steeds niet dat zij ONS ook nodig hebben voor hun speelplaats. Wij zijn natuurliefhebbende mensen die ook recht hebben om van het betreffende stukje Nederland te genieten, of dat nu met of zonder hun toestemming zal gebeuren. Ik wil hierbij absoluut niet propageren dat we ons moeten gaan begeven in gebieden die gesloten zijn, omdat het wild er moet rusten of iets dergelijks. Nee, het gaat mij erom dat we er wel "gewoon" mogen komen, maar niet met een GPS-je om een cache te zoeken! Onzin, want er zijn wel veel ergere dingen.

 

[u:post_uid0]Conclusie[/u:post_uid0]: Niet alleen de politiek dient zich te "ont-ambtenaren", maar zeker ook dit soort organisaties  :exclamation:

[Eagles]

Dat ze nou zelf niet in de gaten hebben dat ze met een beetje meewerking nog een vinger in de pap hebben en regulering toe kunnen passen!

Ze zullen toch niet zo naief zijn dat na zo'n voorbeeld [i:post_uid0]niemand[/i:post_uid0] meer wat gaat plaatsen. Juist meedenken krijgt mensen eerder over de drempel om te vragen om toestemming, waardoor de kans op dingen die zij niet willen hebben (denk aan schade e.d.) afneemt.

Ook het antwoord [b:post_uid0]De landbouw heeft veel grond om zulke dingen te doen met minder vergaande gevolgen.[/b:post_uid0] getuigt dat ze zich niet erg verdiept hebben in de perfecte weergave die de brief geeft: het gaat vooral om genieten van de natuur op een zo verantwoord mogelijke manier. En wel over paden, tot het laatste deel waar je er een stukje vanaf gaat.

Denken ze misschien dat we ergens middenin een weiland gaan zitten graven of zo?!? Soms zijn daar aan de rand wel leuke plekjes, maar bossen zijn toch één van de geschiktere plekken voor geocachen.

 

Jammer. Gemiste kans voor hun. Jij hebt dan wel een andere plek gekozen Robert, maar een ander zal er over een tijdje misschien wèl één neerleggen. Lag die van jou er al (onder controle van hun) dan was de plek 'bezet'.

[Prof. Y. Lupardi]

Wat wel kan en mag van ze is:

Heksen en trollen in Natuurgebied Allardsoog

[elsinga]

Ik wil hierbij absoluut niet propageren dat we ons moeten gaan begeven in gebieden die gesloten zijn, omdat het wild er moet rusten of iets dergelijks. Nee, het gaat mij erom dat we er wel "gewoon" mogen komen, maar niet met een GPS-je om een cache te zoeken!

Mumzle, in dit geval zou de cache buiten de wandelpaden komen te liggen, terwijl alleen toegang op de paden toegestaan was volgens de borden. Dus ik kan het wel begrijpen... ergens.

 

Aan de andere kant: toen wij deze plek ontdekten hebben we ruim buiten de paden nog foto's gemaakt... en de omgeving zal door 2 a 4 cachers per maand echt niet verwoest raken.

 

Tja... jammer. ???