Hoe waardeer ik mijn cache ? - Wat is wijsheid ...

[Peetee]

Omdat ik er benieuwd naar ben hoe anderen hierover denken heb ik het volgende probleem verhuisd vanuit de thread "Nieuwe leider in klassement, ..." en er een nieuwe thread van gemaakt.

 

Mumzle merkt hier het volgende op. m.b.t. het waarderen van caches ...

 

Op zich een goed plan, ware het niet dat velen kennelijk niet eens in staat zijn om zelf vast te stellen of ze een multi-cache of een standaard cache hebben gemaakt, laat staan het geven van het aantal sterren aan hun cache. Dus welke waarde moet je daar dan aan hechten?

 

Ik denk dat Mumzle hier een probleem aankaart, dat niet makkelijke oplosbaar is, nl. "Hoe waardeer ik mijn cache?".

 

Het 'Geocache Rating System', zoals dat op www.geocaching.com wordt voorgesteld, kent bijvoorbeeld al drie terrein-sterren toe aan een cache, als een wandeling/hike meer als 2 mijl bedraagt, ook als die verder over een geplaveid pad gaat.

 

Zo kan het ook gebeuren dat iemand zijn cache 3,5 terrein-sterren meegeeft, terwijl de gehele cache praktisch per auto te doen is.  

 

Ook is het moeilijk om het aantal moeilijkheids-sterren te bepalen: Wat voor jou een pittig probleem lijkt, wordt door een ander meteen doorzien, en blijkt dus een peuleschil ...

 

Wat is wijsheid ...  M.a.w.: Hoe kom je tot een goed objectief rating-system ?

 

 

 

Edited By Peetee on aug. 18 2002 at 00:04

[Gast 98-1027431508]

Wat is wijsheid ...  M.a.w.: Hoe kom je tot een goed objectief rating-system ? 

 

Ik ben net met een cache bezig en wilde deze

 

http://members.lycos.nl/benchmarks/cgi-bin/rating.php3

 

las leidraad gebruiken. Daar wordt aan de hand van een aantal vragen bepaald hoeveel sterren je krijgt. Als iedereen dit gebruikt, dan lijkt het me een goed systeem.

[erics]

Het beoordelen blijft natuurlijk een klein beetje subjectief. Maar gisteren hebben we Fishers HideOut gedaan. Volgens de cachepagina is het 1,5 / 1,5 en volgens bovenstaande berekening 3 / 3,5.

Daar is dus sprake van een aanzienlijk verschil in beoordeling. Ik vond overigens de laatste dichter in de buurt komen. Was voor kinderen en/of invaliden absoluut niet te doen o.a. gezien de enorme hoeveelheid levensgrote brandnetels en het moeilijke terrein op de laatste 150 meter. Zodra we allemaal gebruik zouden maken van bovenstaand schema komen we in ieder geval tot een eenduidige beoordeling en omdat iedereen de criteria kent, is ook veel duidelijker wat we mogen verwachten.

 

Eric

[geoskarb]

Het bovenstaande schema leidt in ieder geval tot unifomiteit. Een goede zaak dus. Wellicht een goed idee om het schema over te nemen op deze site?

[Rovertje]

Het blijft moeilijk. Ik een paar weken terug een cache verstopt en deze een rate gegeven van 5/1. De 1 was voor mij duidelijk, je wandelt een parcour van een 5-tal km, maar deze kan je ook perfect met de wagen doen, al zijn er stukken onverhard !. De 5 vond ik moeilijk te beoordelen, feit is in de aanwijzigen heb ik stukken laten wegvallen die je echt zal moeten zoeken en/of vragen aan bewoners van de streek. Er zitten stevige berekeningen in die de een makklijk en de andere moeilijk zal vinden. ALs ik hem op bovenstaand systeem een rating geef kom ik wel op een 3/3 uit. Vermoedelijk is dit systeem voor 80% van de caches een zeer goede objectieve beoordeling. Voor die 20 % andere blijft het moeilijk.

 

 

 

Edited By Rovertje on aug. 19 2002 at 12:02

[Gast 98-1027431508]

Het bovenstaande schema leidt in ieder geval tot unifomiteit. Een goede zaak dus. Wellicht een goed idee om het schema over te nemen op deze site?

 

Ik had hem via deze site gevonden. Daarom dacht ik dat het al de standaard was. Blijkt dus niet zo te zijn.

Hoe wordt het anders gedaan dan? Natte vingerwerk?

[Peetee]

Ik had hem via deze site gevonden. Daarom dacht ik dat het al de standaard was. Blijkt dus niet zo te zijn.

Hoe wordt het anders gedaan dan? Natte vingerwerk?

Ik denk ook dat dat al de standaard is. Op www.geocaching.com. de moeder-site van geocaching.nl vind je de verwijzing naar de Engelstalige versie; de Nederlandstalige versie is hiervan een rechtstreekse vertaling.

Wat het nattevingerwerk betreft: ik geloof dat veel cache-samenstellers hun cache vergelijken met caches die ze zelf gelopen hebben en zo tot een inschatting komen m.b.t. hun eigen cache.

 

Ik ben met Rovertje eens dat het Geocaching Rating System geschikt is voor zo'n 80 procent van de caches en voor 20 procent niet. En dat laatste vind ik eigenlijk best een hoog percentage!

Om tot een reëlere beoordeling van de cache te komen is het misschien aan te bevelen om die regel in het GRS los te laten, die je vraagt om uit te gaan van het meest moeilijke deel van de cache, en tot een soort van 'gemiddelde' te komen. Dat er enkele moeilijke stukken zijn, kun je dan in de beschrijvende tekst meenemen.

 

Ook lijkt het me niet verkeerd (bij veel caches gebeurt dat al ...) om een bepaalde typering van de caches te geven:

Sommige caches zijn vooral bedoeld om een mooi gebied te laten zien, terwijl het de samensteller in andere gevalen vooral om het op te lossen probleem gaat.

 

 

 

Edited By Peetee on aug. 21 2002 at 09:46

[Mumzle]

De problemen die aangekaart worden, kunnen ook voortkomen (ik ben er zelf van overtuigd) van het moment van plaatsen van de cache. Waalbandijk in de herfst of de winter is kennelijk goed te doen. In het voorjaar en de zomer is die onbegaanbaar. Op zo'n 100 meter van de cache hebben we afgehaakt omdat het te gortig werd.

 

Kijk, het kan natuurlijk ook zo zijn dat een cache in 1e instantie wordt opgebouwd uit een voorlopige waardering door de maker. De loggers dienen dan daarna in te vullen wat zij ervan vonden, met dien verstande dat dat dan wel afhankelijk moet zijn van het jaargetijde. Uiteindelijk zal het laatste dan steeds meer doorslaggevend gaan worden.

 

Immers, het dient er eigenlijk voor om niet voor verrassingen te komen te staan in het veld...... of juist wel.

Ik vind het fijn om te weten hoe lang b.v. een tocht duurt, omdat ik toch rekening moet houden met de kids en zo zijn er nog wel meer voorbeelden te bedenken.

 

Wat vinden jullie daarvan?

[erics]

De loggers dienen dan daarna in te vullen wat zij ervan vonden, met dien verstande dat dat dan wel afhankelijk moet zijn van het jaargetijde. Uiteindelijk zal het laatste dan steeds meer doorslaggevend gaan worden.

Een basis-beoordeling die steeds verder "gefinetuned" wordt naarmate er meer logs komen is wel een idee. Maar in feite kun je uit de logs natuurlijk nu ook al een hoop aanvullende informatie halen. Daarom lijkt het me zinnig om bij het loggen niet alleen een verhaaltje en een paar foto's op te nemen maar juist op dat moment een soort vragenlijstje (zoals we hierboven hebben besproken) te [b:post_uid0]moeten[/b:post_uid0] invullen zodat er, op basis van een aantal standaardcriteria, een zo objectief mogelijk beeld van een cache ontstaat.

 

Eric

[prettig-ontspoorde-gps-juf]

Ik vind het op deze manier wel een heel stuk minder spannend worden. Ik houd juist van de verrassingen van plotseling een mooie wandeling over de hei en het niet weten hoe lang het nog duurt voordat je de cache vindt en of hij moeilijk is. Ik merk nou bijvoorbeeld al, dat ik een stel caches bij Nijmegen in de buurt niet eens ga proberen, omdat er in de logs steeds staat dat men de hele omgeving heeft geperforeerd en nog niks gevonden. Op een gegeven moment krijg je dan dat men de gemakkelijken alleen nog gaat cachen, of diegene waarbij echt een mooie wandeling of leuke speurtocht zit, of die een grappige uitdaging brengen. En de rest blijft dan stilletjes liggen wachten, tot er weer een nieuweling toevallig in de buurt komt die het per ongeluk toch lukt om hem te vinden. Of zijn er ook geocachers die juist die 'onvindbare' een uitdaging vinden?

[Eagles]

... Ik merk nou bijvoorbeeld al, dat ik een stel caches bij Nijmegen in de buurt niet eens ga proberen, omdat er in de logs steeds staat dat men de hele omgeving heeft geperforeerd en nog niks gevonden....

[erics]

Zoals al besproken in het draadje "virtual caches" heeft natuurlijk iedereen zijn / haar eigen voorkeur. De een wil graag een mooie tocht, de ander zoveel mogelijk caches en de volgende wil een uitdaging. Als het je puur gaat om verrassing en uitdaging, heb je wel gelijk. Dan kijk je waarschijnlijk ook niet naar de foto's op de cachepagina i.v.m. eventuele spoilers. Persoonlijk vind ik het juist wel prettig om te weten wat je ongeveer kunt verwachten zodat je een goede voorbereiding kunt treffen. Er zijn nou eenmaal dingen die ik niet kan. Abseilen bijvoorbeeld. Toch jammer als je vlak bij de cache bent en je moet opgeven omdat je jezelf hebt laten verrassen door een onoverkomelijke moeilijkheid. En dan nog blijven de moeilijke natuurlijk wel een uitdaging.

 

Eric

[Mumzle]

Op een gegeven moment krijg je dan dat men de gemakkelijken alleen nog gaat cachen, of diegene waarbij echt een mooie wandeling of leuke speurtocht zit, of die een grappige uitdaging brengen. En de rest blijft dan stilletjes liggen wachten, tot er weer een nieuweling toevallig in de buurt komt die het per ongeluk toch lukt om hem te vinden. Of zijn er ook geocachers die juist die 'onvindbare' een uitdaging vinden?

Weet je, het gaat met name om de kinderen. Meestal doen we er zo'n twee tot 4 op 1 dag als we gaan hunten. Ik tracht dan een aantal caches te nemen die wat verschillend zijn. Ik denk dat je je best wel (als juf) voor kunt stellen dat als we een cacheandeling van zo'n 6 km achter de rug hebben, we niet nog 3 van die wandelingen kunnen maken. Dat gaat onze jongste net iets te ver. Afgelopen weken hebben we diverse dagen tussen de 10 en 18 km gelopen en dat vond ik van hem (8 jaar) een goede prestatie. In 3 weken 44 stuks gevonden! Daarnaast, kun je als je weet dat hij b.v. niet te lang is eens een keer tussendoor (ook bij erg slecht weer) gaan geocachen.

 

Wat betreft de moeilijken: We gaan meestal terug totdat we de cache hebben gevonden: Middelblok II: 3x voordat we hem vonden; Death Valley: 3x ondanks we ervan overtuigd waren dat hij geruimd was en dat bleek daarna dan ook; Rammekens: 2x en gevonden; Bridge over Troubled water: 2x en gevonden. De laatste (voor ons) moeilijke was Drusus. 2x geweest en totaal een kleine 6 uur mee bezig geweest. Tel ik eigenlijk niet eens de tijd die we thuis bezig zijn geweest om het e.e.a. in MapSource te bekijken, vergelijken, redeneren, theoretiseren etc. Ik zou zeggen lees het log van deze cache. Dus we laten ons niet op de kop zitten, ook al wil het niet lukken of zo iets. DAT is nu voor ons de hobby: Hij MOET gevonden worden!

[prettig-ontspoorde-gps-juf]

Als juf kan ik me wel voorstellen dat cachehunten met kinderen anders is, ja. Die zitten eerder aan hun grens. En vinden ook andere dingen dan wij leuk, over het algemeen. Ik moet het nog gaan uitproberen met leerlingen. Die zijn overigens wel weer een stukkie ouder: 12 tot 15. Maar inderdaad zijn er wel meerdere redenen te bedenken, waarom het handig is om wel meer van een cache te weten vantevoren. Als er maar af en toe leuke verrassingen in zitten, in de speurtocht, blijft het voor mij wel leuk.

Enne, wat betreft de moeilijken moet ik nu wel toegeven na jouw verhaal, dat ik misschien zelf wel de weg van de minste weerstand zoek soms. Misschien nog niet zo'n gek idee om de moeilijkheidsgraad van caches mee te laten tellen, zodat snel ontmoedigde cachers als ik soms, de uitdaging wat meer voelen?

[Peetee]

Vanavond alle reacties nog eens doorgelezen hebbende, heb ik de indruk dat het zinvol is om je eigen caches nog eens tegen het licht te houden, met in je achterhoofd de vraag: is deze cache geschikt voor onze hele jonge geocachers van 0 tot een jaar of 10-12.

Indien dat niet het geval is, lijkt het me zinvol dat in de korte  cache-beschrijving te vermelden, zodat ouders met kinderen daarmee rekening kunnen houden.

Daarmee behoud je het verrassingselement van de cache, maar geef je een goede indicatie over de geschiktheid voor kinderen.

Een aardig idee ?  :0

 

 

 

Edited By Peetee on aug. 22 2002 at 22:43