Dagwacht
-
Aantal bijdragen
848 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
-
Gewonnen dagen
24
Soort bijdrage
Profielen
Forums
Kalender
Berichten geplaatst door Dagwacht
-
-
Ik heb gelezen dat zelfs Diederikus de dupe een behoorlijke schadevergoeding krijgt. Maar dat is natuurlijk maar een deel van het verhaal.
Een klein kwartje is in ieder geval al gevallen.
Verder dan de film met Zwelgje ben ik niet gekomen. Maar inderdaad: Een fantastisch taalgebruik en onmetelijke fantasie.
-
Zo. Enkele dagen ondergedompeld geweest in het vierdaagsegebeuren in Cuijk.
Het was weer beregezellig.
Dan komt er van geocaching niet veel terecht. Niet verkeerd, even ergens totaal anders mee bezig zijn.
Als je het over klassiekers hebt, dan denk ik meer aan muziek.
Veel literatuur heb ik niet tot mij genomen.
-
Ik refereerde aan mijn nieuwe onderschrift.
Dan ben je nooit meer de dupe.
-
En dur ligge goeie caches, vur iedureen wa wils, al zeg ik ut zelluf. Proost.
-
Vanavond de raad van Sivota opgevolgd en naar buiten gegaan. Dag vogels, dag bloemen en daaahaaag Vlindertje had het eigenlijk moeten zijn.
Op de kade in Cuijk was het supergezellig. De hele week feest. Geen entree, goede muziek en een prachtig vuurwerk als toetje.
Morgenavond de proefsluiting van de tijdelijke brug over de Maas met muzikale ondersteuning van ons onvolprezen Vierdaagseorkest.
En vrijdag staat Cuijk op zijn kop met de doorkomst van de tienduizenden wandelaars. En zij worden door duizenden mensen aangemoedigd om door te gaan tot de eindstreep.
Dat is óók Cuijk. Een plaats waar ik trots op ben.
-
Daarom: Ik geef de knuppel aan Maarten. Dag vogels, dag bloemen, dag Vlindertje.
-
Er is zelfs een term voor het er overeens zijn dat je het met elkaar oneens bent. Agree to disagree.
Even opgezocht op wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Agree_to_disagree
-
Een cache is goed omdat je hem zelf goed maakt. Het speelt zich allemaal af in het hoofd van de waarnemer.
Deze ga ik inlijsten. Inderdaad, lekker van een cache kunnen genieten, zonder de ballast van hoe een ander er over denkt.
Want zoals Team Tabak terecht opmerkt: Daar worden we het toch nooit met z'n allen over eens.
-
Zou het daaron zijn dat oude stompen zo teleurgesteld zijn omdat de sfeer van toen niet meer terugkomt?
En ze niet het vermogen hebben om te genieten van nieuwe dingen?
Afgestompt?
-
Vanmorgen had ik het over De Ponti Pad van Jut & Jel waar het ging over beleving. Laat je je meevoeren in het verhaal en de omgeving.
Mevrouw Dagwacht roemt deze cache en heeft al een aantal keren aangegeven dat ze deze nog een keer met die of die wil gaan lopen.
Wij hebben er van genoten. Nu zie ik hoeveel favo's ze hebben sinds deze online is. En dan denk ik: Hebben wij dan op dat moment een positieve muts op gehad?
Eigenlijk zou je je positieve ervaringen niet moeten willen controleren. Met andere woorden: geniet van de herinnering, hoe je ervan hebt genoten.
Het is net als op vakantie. Ga je de 2e keer terug, dan vallen een aantal dingen op die je de eerste keer niet zag door de roze bril die je droeg.
Betoverd door de belevenis, die nieuw is.
Een fantastisch diner in een restaurant kan lang in het geheugen blijven als een fijne belevenis, maar een herhaling kan gigantisch tegenvallen.
De omstandigheid kan verschillend zijn en dan zou je kunnen balen omdat dezelfde sfeer niet terugkomt.
-
Het heeft ontegenzeglijk iets van http://nl.wikipedia.org/wiki/Cruijffiaans.
Daar moeten we nu dus Barnyaans aan toevoegen.
-
Diederikus, het bos wat ik bedoelde is van het Brabants Landschap. Daar zijn in ieder geval geen zwijnen. (Daar zal ik wel weer een smalende opmerking over krijgen, maar dat neem ik op de koop toe)
Er is een open ruimte die bedoeld is voor verblijf en vermaak. Voor de rest is het de bedoeling om op de paden te blijven.
Ik heb de indruk dat dit ook goed nageleefd wordt.
Dit gebied is overigens bij weinig mensen bekend, dus daarom is het er ook vrij rustig.
-
Gisteren onze cache Ielja Strik een nieuwe plek gegeven.
Had net nog even een paar kleine beschadigingen aan de behuizing van de cache bijgewerkt met een likje verf, krijg ik van mevrouw Strik een dikke reep chocolade met de tekst:
Als dank voor de zweet, bloed en tranen die liggen op onze stoep. Groetjes Frans en Mien.
Dat is net zo leuk als de enthousiaste logs.
By the way, met tranen van verdriet viel het wel mee. Tranen van het lachen heb ik wel gehad.
-
1
-
-
Al weer enige tijd geleden heb ik de volgende opmerking gemaakt: de kwetsbaarheid van de natuur is belangrijker dan mijn verlangen om er een cache te plaatsen.
Dat heb ik ook tegen Staatsbosbeheer gezegd en hun antwoord was dat natuur en geocachen heel goed kunnen samengaan.
Maar je doet het bos en mij geen plezier door om de 161 meter een kokertje in een boomholte te verstoppen.
Ook hier gaat het weer over beleving. Ben je in staat om een cacher mee te nemen op avontuur. Tja, hoe avontuurlijk is de doorsnee cacher eigenlijk.
Ik heb werkelijk geen idee wat je hier bedoelt.
Ik zal proberen uit te leggen wat ik hier wilde zeggen.
Caches om de 161 meter zouden een gebrek aan fantasie zijn. Als je in staat bent om de cacher mee te nemen op avontuur met een goed verhaal, dan heb ik de indruk dat de cacher ook respectvoller met de omgeving omgaat.
Je kunt zelfs onderweg gebruik maken van de omgeving om de cacher te leiden. Een prachtig voorbeeld hiervan vind ik De Ponti Pad van Jut & Jel. Nog niet eerder zoiets gezien. Dan ben je op speurtocht in een omgeving die door de inbreng van de legger nog mooier wordt.
En dan de 2e zin.
Hoeveel tijd gunt een cacher zich om aan zo'n tocht te beginnen en laat deze zich meevoeren in het verhaal.
Wij hebben nagenoeg alle soorten caches gelegd. Aan de logs die we ontvangen kunnen we opmaken dat velen eerst selecteren op tradi's. Dan is er aandacht voor de mysteries, is deze door mij snel op te lossen? En pas op de laatste plaats komen de multi's.
Zelfs een korte multi ontsnapt aan de aandacht van een passant. Want in mijn optiek is er maar een heel klein percentage cachers die doelbewust een gebied uitzoekt op zoek naar pareltjes.
-
Al weer enige tijd geleden heb ik de volgende opmerking gemaakt: de kwetsbaarheid van de natuur is belangrijker dan mijn verlangen om er een cache te plaatsen.
Dat heb ik ook tegen Staatsbosbeheer gezegd en hun antwoord was dat natuur en geocachen heel goed kunnen samengaan.
Maar je doet het bos en mij geen plezier door om de 161 meter een kokertje in een boomholte te verstoppen.
Ook hier gaat het weer over beleving. Ben je in staat om een cacher mee te nemen op avontuur. Tja, hoe avontuurlijk is de doorsnee cacher eigenlijk.
-
Inderdaad, in veel natuurgebieden is het niet toegestaan om buiten de paden te verblijven. Caches of waypoints mogen dan ook alleen maar vlak bij het pad worden verstopt.
Er moet ook expliciet worden vermeld dat dit de bedoeling is en de legger wordt verantwoordelijk gehouden voor schade die rond een cache of waypoint ontstaat door al te enthousiast zoeken.
Wij hebben contact gehad over het Natuurgebied Zevenhutten bij ons in de buurt.
We ontvingen een toestemming met een hele lijst aan voorwaarden. Op zich heel logisch. Er mogen fysieke waypoints worden aangebracht, maar alles in nauw overleg met een opzichter.
Wij twijfelen of we wel iets in dit gebied moeten gaan doen. We hebben bij FoF Niederrhein gezien hoe een bosgebied er uit kan komen te zien.
Daarom de leus: verstop iets, het liefst in de natuur, als de ultieme vorm van geocaching, geeft de nodige vraagtekens.
Inmiddels weten veel mensen bij ons in de buurt dat wij aan geocaching doen en staan er positief tegenover. Wij brengen mensen in de omgeving op de hoogte over een neergelegde cache.
Cachen is een stiekeme hobby, wordt gezegd. Als mensen in de omgeving op de hoogte zijn gebracht is er niks stiekems aan.
Dat cachers er een probleem mee hebben een cache te zoeken in een bewoond gebied is aan hen. Ieder zijn keuze.
-
Zo, vandaag een groot deel van de dag bezig geweest om onze korte multi Ielja Strik te installeren op het nieuwe plekje.
De locatie waar de cache voorheen zat gaf wat overlast vanwege een waakhond bij de buren.
In tegenstelling tot de bedoeling om alleen tijdens daglicht te zoeken waren er toch nogal wat cachers die zich hier niet aan hielden.
In overleg met de bewoners en de buren is nu gelozen voor een plekje aan de voorzijde van het huis waar de oud-oom van Ielja woont.
En ja, het is een voortuincache geworden. De oud-oom van Ielja is zo trots op haar prestaties dat de cache van hem niet ergens anders mocht worden geplaatst.
Powersport is de sport die Ielja beoefent. Ze is meervoudig Nederlands, Europees en Wereldkampioen en ze is nauwelijks te verslaan met bankdrukken.
Veel mensen vinden dit geen sport. En dan hebben we meteen de parallel met geocaching. Hoezo geen sport, hoezo geen geocache.
Hoezo geen voortuincache als we daarmee de familie een groot plezier doen.
Degenen die deze cache liever links laten liggen, moeten dat gewoon doen. Niemand ligt er meer wakker van.
-
Eigenlijk zouden we de inspanningen van onze heren pessimisten positief moeten benaderen. Ik heb eens even over de grens met onze zuiderburen gekeken. Het stikt daar van de trails.
Met hen hebben we toch een fantastisch exportprodukt? Fysiek, dan wel het liefst. [
] -
Wij hebben een geheugenkaartje in onze Dakota 20 gezet en hebben nu nergens problemen meer mee.
Wij laden alle caches in de geheugenkaart en het eigen geheugen van de Dakota wordt gebruikt voor de waypoints die de Dakota laadt als een geocache wordt geopend.
Hieronder ook de parkeerplaatsen, enz.. Van tijd tot tijd loop ik deze na om daarna de overtollige zaken te verwijderen.
-
Een goede multi kan soms een afknapper worden door de berekeningen die uitgevoerd moeten worden om de cachelocatie te kunnen vinden.
Historisch Nijmegen is hier een goed voorbeeld van.
Op het laatste waypoint kun je de formule vinden waarmee de cache kan worden berekend. Deze schiet wat ons betreft zijn doel helemaal voorbij en daar kunnen wij onderling dan woorden over krijgen.
Mevrouw Dagwacht maakt dan de berekeningen en ik help mee. Soms is dan de volgorde met de enkele of dubbele haakjes niet correct volgens de rekenregels.
Staat er notabene ook nog bij: Niet volgens meneer van Dale. Ik kan haar dan niet goed duidelijk maken hoe het dan wel moet.
Sommige cachers vinden dit wellicht een leuke uitdaging, wij worden er eerder chagrijnig van.
Het doet dan afbreuk aan de opzet van de multi om een mooi deel van Nijmegen te laten zien.
-
De hint bij Jumanji is: In the centre of four signs.
Dat ging over de cache en met z'n vieren hebben we alleen al zo'n 20 minuten gezocht voordat we ze alle vier zagen. Soms kijk je ergens dus finaal overheen.
Toen zijn we elk bij een van de signs gaan staan en toen pas konden we bepalen wat het middelpunt moest zijn.
Achteraf zeg je dan: Dat we dat niet eerder hebben gezien.
Hetzelfde met het lopen naar het nulpunt omdat de GPS die locatie aangeeft. Degene zonder GPS vindt een waypoint omdat hij/ zij het meest logische object zoekt.
GPS-blindheid, noem ik dat maar.
-
Hoe goed heeft die alles weer verborgen en afgedekt?
Soms wordt de cache door een vorige cacher te goed afgedekt. Gaat de cache volledig op in zijn omgeving dan is het verder afdekken zelfs ongewenst.
-
Jumanji stond al lang op mijn verlanglijstje, ook vanwege nieuwsgierigheid naar de uitvoering van de waypoints. Ik had al wel het gevoel dat wij deze alléén niet gemakkelijk tot een goed einde zouden kunnen brengen.
Onze beide zoons zijn veel meer puzzelaar dan ik. Mevrouw Dagwacht ook wel, maar houdt niet van die heel gecompliceerde. Alleen Geo Lunatics was erbij en samen kwamen we een heel eind.
Maar het gaat ook over de juiste uitdaging.
Er zijn puzzels die je alleen maar op kunt lossen met een hulplijn en dan vaak alleen maar die van de CO, omdat niemand de gedachtenkronkels van de CO kan volgen.
Dit soort puzzel laat ik links liggen. Genieten is bij ons wel het allerbelangrijkste en lekker buiten bezig zijn.
-
Toch ben ik heel benieuwd naar je - naar ik hoop - eerlijke reactie op mijn vraagtekens. En uiteraard ook naar reacties van anderen die ook wel eens met zo'n afweging geconfronteerd zijn geworden... En zo komt het draadje toch nog (overeenkomstig je vraag en bedoeling..) tot leven!
Dit vind ik wel een hele goede. Alleen zouden wij er (hoogstwaarschijnlijk) niet zijn uitgekomen, maar ik zou zeker terug zijn gegaan om, gewapend met meer ammunitie, de cachetocht te vervolgen totdat onze naam in het boekje zou staan. Uitdagend, dat zeker.
De uitvoering van de waypoints en de kwaliteit van de veldpuzzels is hoog. Toch ben ik blij dat we het hulplijntje hadden. En ik schaam me er ook niet voor deze te hebben gebruikt.
We hebben onlangs een multi gedaan die bol stond van hoogstandjes over het gebruik van de GPS. Op een bepaald moment werd het een afknapper.
We zijn ook nog bezig met De Prins Op Het Witte Paard van Flet. Hier zijn we tweemaal geweest en een derde keer is nog nodig omdat (weer) een waypoint niet gevonden werd.
Het moet dan wel driemaal is scheepsrecht worden. Anders wordt het toch 'jammer maar helaas'.
Er is dus wel een grens aan onze moed en geduld.
Voortuincaches En Stealth
in Algemene vragen
Geplaatst
Voortuincaches kunnen evengoed fantastische creaties zijn. De cache kan aansluiten op het thema en dan perfect op zijn plaats zijn.
En inderdaad raar. Als je als legger erbij aangeeft dat je voorzichtig moet zijn met zoeken zodat de buren niks in de gaten hebben, dan heb je je huiswerk niet goed gedaan.
Dan is de cache dus absoluut niet op zijn plaats.