GeoDoc Geplaatst 5 januari 2004 Geplaatst 5 januari 2004 Vandaag geprobeerd toestemming te krijgen voor het plaatsen van een cache op een terrein van de stichting 'Het Drentse Landschap'. Men schrok nog al van mijn vraag. Toen ik een ecoloog aan de lijn kreeg begreep ik waarom. Beheer, en niet rekreatie staat bovenaan hun lijstje doelstellingen. Ze er hebben dus geen speciaal belang bij mensen te lokken naar de kwetsbare gebieden. Vooral niet omdat er in het verleden caches begraven zijn in beschermd natuurgebied waarbij 100-den meters door de natuur gebanjerd moest worden om daarna over een afrastering te moeten klimmen. Logisch dat ze geen zin hebben mee te werken! Zonder nu weer het oudzeer van het vragen van toestemming op te willen rakelen heb ik een brief geschreven naar de direkteur van deze stichting. Eens kijken of hij na mijn uitleg over toestemmingsregels en geocache-etiquette alsnog door de bocht wil. Met SBB heb ik nu 3 goede ervaringen, ben benieuwd hoe het Drentse Landschap zal reageren. Ik ben vast niet de eerste die kontakt zoekt, wie heeft er meer ervaring met hen?
Kruimeldief Geplaatst 6 januari 2004 Geplaatst 6 januari 2004 Hehehe, doc, jawel, jij bent, of ik moet me al heel sterk vergissen, de eerste...... Houd ons op de hoogte. Ik wil nu ook wel eens weer wat dozen kwijt... GRTZ Kruimeldief heeft gehoord dat Geodoc Oudjaarsnacht gewoon heeft geslapen en een dove kwartel op bezoek heeft gehad, Wat zeg ie?
Eagles Geplaatst 8 januari 2004 Geplaatst 8 januari 2004 ... in het verleden caches begraven zijn in beschermd natuurgebied waarbij 100-den meters door de natuur gebanjerd moest worden om daarna over een afrastering te moeten klimmen. Dit klinkt me heel gedramatiseerd, maar het zou natuurlijk kunnen. Weet je de gevallen (aantallen, plaats) waar zij hun uitspraken op baseren? Want voor zover ik weet zijn dat over het hele land in de hele geocachingtijd slechts sporadisch voorkomende gevallen geweest waarbij het ging (inderdaad: verleden tijd) om caches die een heeeel kort leven beschoren waren omdat geocachers zelf bezwaren uitten en de cache verdween. Ook is het wel eens gebeurd dat een cache per ongeluk in een gebied terecht is gekomen waar zeldzame flora/fauna bleek te zijn zonder dat de plaatser dit wist, waarbij er daarna de nodige correcties zijn uitgevoerd na terechtwijzing van terreinbeheerders c.q. geocachers. Zonder nu zelf stemming te willen maken: ik vind het nogal een stemmingmakende uitspraak, datgene wat ik heb gequote en dat vind ik jammer. Overigens heb ik er wel begrip voor dat hun prio in hun gebieden niet recreatie is maar beheer. Dus als er van hun uit bedenkingen zijn t.a.v. geocaching dan is het perfect om er samen met hun over te praten/mailen om te kijken of het wel of niet past in hun plaatje. En wat de uitkomst dan ook moge zijn... als die in alle correctheid bepaald is: prima. Laten we ook in de gaten houden dat caches die "voldoen" aan omschrijvingen uit de quote tegenwoordig ook niet meer 'approved' zullen worden. We snappen zelf goed dat onze hobby moet blijven bestaan en niet door ons zelf om zeep moet worden geholpen en dat er dan grenzen van wat kan/mag zullen zijn. O.k. wij zijn over het algemeen geen terreinbeheerders met gedegen natuurkennis dus die kunnen ons daarin aanwijzingen geven of je van het witte gebied naar het grijze aan het gaan bent, maar daar voorbij zien we het zelf ook wel en zijn we onderling kritisch genoeg.
GeoDoc Geplaatst 9 januari 2004 Auteur Geplaatst 9 januari 2004 Laten we ook in de gaten houden dat caches die "voldoen" aan omschrijvingen uit de quote tegenwoordig ook niet meer 'approved' zullen worden. Er blijkt inderdaad nog meer achter te zitten. Ze hebben 2x een slechte ervaring met geocachen gehad waar ze nog wat boos over zijn (oa. Hijkerveld). Maar er zijn mn. ook slechte ervaringen met ruiters en mountainbikers. Ze wilden deze beide sporters ter wille zijn door speciale paden aan te leggen voor hen. Maar in de praktijk bleek dat de sporters ook dwars door de natuur gingen rijden. Dus ze hebben het gevoel dat je de hele hand neemt als ze een vinger aanbieden. Ze zijn ook bang dat heel Nederland langs komt hun terrein te vertrappen als dit op het Internet komt te staan! En dus zijn ze huiverig om weer eens wat nieuws te beginnen. Op dit moment is de mondelinge uitspraak dat ze absoluut niet mee willen werken maar aan de tel. hebben ze niet uit laten spreken. Er is nog geen reaktie op mijn brief aan de direkteur annex rentmeester. Daar leg ik de argumenten nog eens gedetaillerd uit. Bij een reaktie zal ik dit hier weer melden.
Kruimeldief Geplaatst 9 januari 2004 Geplaatst 9 januari 2004 Hun angst kan ik me enigszins wel begrijpen. Als ik zie waar soms paarden langs komen... Je kunt dat soms zien aan van die bulten.... Het zijn natuurlijk niet allemaal wilde paarden Je komt die bulten ook tegen als je van het pad afgaat. Een enkele keer ben ik me tijdens het cachen ook rot geschrokken van een mountainbiker. Zo ineens, zonder dat er een echt pad voor fietsers is, flits er een over je heen vanaf een leuk heuveltje. Als wij dan ook nog masaal gaan komen en gegarandeerd tijdens het zoeken toch van het pad afgaan....., ja dan kan ik me de angst voorstellen. Je moet niet vergeten dat die gasten een andere ingangspunt hebben dan wij, een ander belang. Daar staat tegenover dat ik het al snel ook overdreven vind. Met regels en handhaving van die regeltjes helt men in Nederland altijd over naar het extreme, bijna niet meer uitvoerbare regels en soms in het belachelijke. Of dit nu op het gebied van de natuur is of zoals ik dagelijks meemaak, op het gebied van veiligheid. Er zijn zoveel regels dat degene die er echt mee om moet gaan eigenlijk geen kant meer op kan en als alles volgens de regels wordt gedaan, niets meer produceren kan. Ikzelf moet dagelijks zoveel persoonlijke beschermingsmiddelen gebruiken, dat het werk op zich helemaal niet meer prettig is. Zo gaat dat met die natuurgasten ook. Een mier of een paardebloem wordt ineens belangrijker dan het genot van een mens. je hebt namelijk wel donders veel verschil tussen een gewoon bos en een stuk natuur dat ongerept moet blijven. Ik denk nog steeds dat we voor wat geocachen betreft voor 99% in een gewoon bos aan het rodhobbelen zijn en daar geeft het echt niet zoveel hoor of je een jong berkje of eikeboompje vertrapt. Er zijn er zoveel en er zullen nog zoveel komen. De natuur houdt zichzelf in stand. Als er door de eeuwen heen steeds meer cachers komen die eikeboompjes vertrappen, zal de eik sterkere, onvertrapbare eikeboompjes gaan produceren. De natuur houd zich gegarandeerd beter in stand dan de mens. Het lijkt echt van dat geitewollensokkengezever. Miljoenen mensen komen er wekelijks in het bos en gaan als wilden tekeer en 1000 cachers vernielen alles. Wilde varkens, herten enz worden overal beschermd en goed bijgevoerd zodat ze alles kunnen vertrappen en zodat tegen de Kerst de jagers ineens het overschot aan deze dieren kunnen afschieten omdat ze juist tegen kerst weer eens teveel en te nadrukkelijk op een bepaalde plek aanwezig zijn geweest en net een eikeltje teveel hebben vertrapt. Nog steeds denk ik dat het echt geen probleem is dat er eens iets vertrapt of verbrand wordt. vroeger deed men dat bewust... Vernielen is onzin en moet ook bestraft worden, maar de natuur is er om samen met ons van elkaar te genieten en niet om het als een afgod te laeten fungeren. ikzelf ben vanmening dat de natuur ten dienste van ons is en niet andersom. Met mij denker er zovelen zo of nog extremer, anders zou niet overal de bodemprodukten geplunderd worden. GRTZ Kruimeldief De houdbaarheid van bronwater: het duurt 300 jaar voordat de natuur dat water heeft gezuiverd, stoppen wij het in een PET-flesje en is het opeens maar acht maanden houdbaar.
Heirbaut Hunters Geplaatst 9 januari 2004 Geplaatst 9 januari 2004 Aardige anekdote: Ik leef op de noordelijke Veluwe. Vroeger, 200 jaar geleden, was het er een dorre, kale heide-achtige vlakte met veel niks. Toen wilde een aantal heren (o.a. Daendels en Buys-Ballot) de boel ontginnen voor landbouw. Da's niet gelukt. Te schraal, te arme grond. Dan maar bomen er op voor de bosbouw. Die groeiden heel best. En zo is de Veluwe ontstaan (de noordkant dan). De huidige beheerders willen terug naar "hoe het vroeger was". Welk vroeger weet ik niet, maar de bomen blijven. Het moet een stiltegebied worden. Stilte.... Grenzend hieraan is het ASK. Het artillerie schietkamp. Bestaat er al meer dan 100 jaar en heeft nog de oorspronkelijke begroeiing (met zware metalen toevoegingen). Echt stil? Nee hoor, het is intussen rustiger dan vroeger; dan rammelde de ramen in de sponningen (echt waar). Lekker rustig ook voor de beesten. Maar het dendert zo af en toe nog heel aardig. Als ze gaan schieten, worden de rode ballen in de masten gehesen. En weet je wat het wild dan doet? Die maken zich uit de voeten, want die weten dan wat er komen gaat. Het wild past zich aan aan de mens. Graag had ik een cache willen plaatsen in dit stukje puur cultuur bos. Maar helaas, 't mag nie, want het bos is van de natuur... (KABOEM....) en dan wordt de rust van de beesten verstoord.... (KABOEM....)... Over doorslaand natuurbeheer gesproken...
Kruimeldief Geplaatst 9 januari 2004 Geplaatst 9 januari 2004 @Heirbaut Hunters: Precies dezelfde gedachten die ik heb, een betere aanvulling is er niet. Het is maar waar men op die plek belangen heeft en wie die belangen heeft. Blijf op de paden........ GRTZ Kruimeldief die nu ineens snapt waarom je op de paden moet blijven. Anders struikel je en breek jij je nek over al die toegevoegde zware metalen. Het is geen bescherming voor de natuur, maar voor de mens. Tjee, wat was ons Kruimeltje altijd naief.....
Aanbevolen berichten