Prof. Y. Lupardi

Je kan altijd een paar smaakmakende artikelen lezen op de website: http://www.heise.de/ct/ maar daar zit deze keer het knutselverhaal niet bij. Wel andere dingen over RFID tags en bruikbare links. En inderdaad: je kan met dit ding alleen te weten komen dat er op een plek een RFID lezer actief is. Wat op zich heel informatief kan zijn. Het zakelijk initiatief van de Nederlander kennende zal er vast wel een markt zijn voor speurders naar RFID chips. Zoals je nu in de telefoonwinkel verlost kan worden van je SIMLOCK zo zal je tegen betaling ook verlost kunnen worden van de RFID chips die op, aan en in je lichaam zitten. Want je kan n.l. met wat gerichte energierijke radiostraling op een geschikte frequentie die RFID chips 'doorbranden' als het ware (zonder echt brandgevaar trouwens hoor, de vonken zullen niet uit je nieuwe schoenen spetteren). En verder: criminelen zien zich ook niet graag stiekem getagd door een overheidsdienst en ook uit die hoek zal dus vraag komen naar 'debugging' . Een vergelijkbare marktvraag bestaat nu al in vele kringen voor draadloze afluistermicrofoons, zendertjes onder auto's e.d.

In het nieuwe Duitse Tijdschrift C't van 19/4/2004 staat een zelfbouwschema voor een RFID detector. Aangezien (is de ISO-norm op dit moment) de aanstraling van de RFID chips (energietoevoer) gaat op een frequentie van 13,56 MHz kan je een heel klein ontvangertje bouwen dat bliept in je jaszak als je in de buurt van zo'n RFID lezer komt. Er zijn altijd een paar firma's in Duitsland die de printplaatjes uit C't plus een zakje met de benodigde onderdelen aanbieden. Een schatting van de prijs is 15 euro. Maar dit apparaat vertelt je niet of je soms een passieve RFID chip aan of in je lichaam hebt zitten!

Het is atijd goed om te horen dat in deze tijden waar risico-mijding aan de orde van de dag is, er biologen zijn die hun eigen gezondheid minder belangrijk vinden dan wetenschappelijk onderzoek. En als ik in het betreffende artikel lees: " The area..., is endemic for Lyme disease." dan denk ik "Brrrrr". Maar de onderzoekers zijn wel zo slim geweest om zich niet massaal laten bijten door de teken. Op de foto's is te zien dat ze in witte nauwsluitende pakken hebben rondgelopen, afgetaped aan alle kanten om de teken niet onder de kleren te laten kruipen. Ze hadden dus wel ' exposure' maar met minimaal risico. Ik moet concluderen dat het best wel zo kan zijn dat teken zich vanaf takjes op je laten vallen maar dat er in de natuur een hoop teken zijn die (omdat ze al omlaag zijn gevallen?) zitten te wachten op oppervlakten (stronken e.d.). Je moet bedenken dat als je een tijdje zit of als je een stuk hout vasthoud, dat dan teken veel meer tijd hebben om tot je te komen. Maar in hoeverre je een risicoverschil kan aangeven voor de activiteiten ' zitten' en ' hout sprokkelen', daar heb ik mijn twijfel over. Ze hebben 86 teken geteld op 3 onderzoekers. En uit onderzoek aan een groter aantal verzamelde teken zou blijken dat zo'n 3 a 4 procent de beruchte ziekte zouden hebben. Gerapporteerde maxima zijn 15 procent, zo staat in het artikel te lezen. " After each activity, in scenes strikingly reminiscent of primate grooming behavior, the researchers meticulously picked off and counted the ticks on their clothing and bodies." Het is al eerder gezegd in dit forum: na een dagje geocachen is het aan te bevelen om elkaar te vlooien. In het andere artikel lees ik: " Vooral de Flevopolder is berucht: wandelaars die daar van de paden afwijken, kunnen soms meer dan 100 tekenbeten oplopen." Dus in sommige gevallen is het gebod "verboden buiten de paden te lopen" er niet alleen vanwege bescherming van de natuur maar ook vanwege bescherming van bezoekers tegen ziekmakende teken!

Ik heb niet de indruk dat de zogenoemde groep van geokabouters echt een probleemgroep is die als slachtoffers hulp nodig hebben. Voor zover ik het door heb zijn de kabouters gewoon onder ons. Ze hebben zich naadloos in onze gemeenschap ingeburgerd nog voordat dat woord was uitgevonden. Ze spreken onze taal, ze doen net zoals wij. Behalve misschien dat vermogen om nooit te verdwalen maakt ze uitzonderlijk tussen de echte mensen. Ik denk dat Pietje Puk als oprichter beter kontakt kan opnemen met de plannenmakers van het ' Smulbos' om daar zijn uitbehandelde kabouters onderdak te verschaffen in een gesubsidieerde omgeving. Een Pietje Puk die in een vorig bestaan postbode bij de TPG was en nu met kabouters optrekt. Het is typisch. Maar ja, ook vroeger heeft P.P. een schuine schaats gereden met zijn dier-onvriendelijke activiteiten, zie maar:

Ik zou zeggen ga een googelen naar webpages van de scouting (vroeger padvinders e.d. geheten) waar je vast wel een handboek scout tegen komt met allemaal manieren om boodschappen achter te laten voor navolgers. Ik ben nogal gecharmeerd van het volgen van een route via kleine draadjes gekleurde wol die her en der zeer onopvallend bevestigd zijn. Je bent dan los van alfabetische zaken (letters bedoel ik dus) op bordjes. Als de mensen weten wat de combinatie (van boven naar beneden aan de tak, rood, rood wit, groen b.v.) van kleuren betekent hebben ze gelijk een getal te pakken. Denk maar eens aan die weerstandjes en condensatoren die in electronische schakelingen zitten: ze hebben kleurcodes die hun waarde aangeven. Zo iets dus. En met die getallen kan je dan weer dingen doen als afstand = 450 + kleurcode waarde Is er niks om draadjes wol aan vast te maken dan blijft je nog over: kleurcodestreepjes op stenen of asfalt.

Er zijn een handje vol reference stations die iedereen tegen betaling mag gebruiken. Of gratis als het onderzoeks/wetenschappelijke (niet-commercieele) activiteiten betreft. Zie bij http://www.rdnap.nl/ en dan klikken op AGRS. Onder certificering (linker menu) kan je een lijst krijgen van erkende stations. Heel veel stations heeft 06-GPS. Zelfs een ietsje over de grens b.v. in Meppen Duitsland. Maar dit is commercieel, alhoewel: " Scholen en universiteiten kunnen voor onderwijsdoeleinden permanent en voordelig gebruik maken van 06-GPS met een onderwijsabonnement." Verder zjn er op dit moment een paar netten in gebruik door grote aannemers voor grote infra-structuren zoals Betuwelijn en N/Z trace. In Duitsland is het grootste net van RuhrGas. Iets als FLEPOS of het Amerikaanse CORS hebben wij niet. De politiek heeft gekozen voor de vrije markt. Met als gevolg: " Nog steeds moet de kleine landmeter zelf een GPS-referentiestationnetje oprichten en verankeren in het RD-stelsel wat hem telkens een aanzienlijke inspanning kost (tijd is geld!) en geen uniform resultaat oplevert als je niet heel erg oplet."

Wat een prachtige exotische meetbouten! En die opschriften. Er zal vast wel op staan ' meetpunt' op zijn Japans. Die eerste ziet er een beetje uit als een luxe standaardspijker maar lijkt mij niet geslagen maar geboord en vervolgens gelijmd. De tweede heeft veel leuke opschriften. Die ziet er uit als een echt officieel meetpunt (ook GPS-kernnet?), een beetje Amerikaanse stijl. En dat alhoewel Nederlanders de moderne landmeetkunde in een vorige eeuw naar Japan hebben gebracht. Net zoals inpolderen en de Japanse versie van onze NAP. In ons land totaal vergeten landmeters en ingenieurs hebben in Japan standbeelden en herdenkingsplaten.

En weer moet ik met nieuws van Trimble aankomen. Want ze hebben iets getest en wel de Trimble R7 Tracks New Block IIR-M GPS Satellite Before Launch . Wat is het punt waar het om gaat? Nieuwe GPS satellieten zijn van het type IIR-M en dat wil zoveel zeggen dat ze 1. meer zendvermogen hebben en 2. diverse nieuwe extra signalen uitzenden. Wat Galileo gaat kunnen moet GPS ook en eerder kunnen. Landmeters gebruiken voor hun heel precieze metingen zowel het gewone L1 signaal als de L2. Een voordeel is: L1 geeft blips van 1,5 MHz dus een golflengte van om en nabij de 200 meter terwijl het gepiep op L2 een frequentie geheeft die 10 maal hoger is. Dus kan je technisch gezien de faze van het signaal en dus je positie nauwkeuriger bepalen. Verder is bekend dat beide signalen op L1 en L2 een vaste faze tov. elkaar aanhouden. Ook dat is handig bij digitale signaalverwerking. Het verbetert de nauwkeurigheid. Een extra bonus krijg je doordat de verstoringen in de ionosfeer voldoend verschillend uitwerken op de L1 en de L2 zendfrequenties om de fout die je door de ionosfeer condities oploopt, weg te rekenen. Maar het probleem met deze oplossing is (behalve dat het duur is): de code van dat L2 signaal is een militair geheim. Je kan er dus niet op locken als je de code van heden niet weet. Maar met wat vindingrijkheid kan je daar omheen n.l. dankzij die vaste faze tussen de signalen en het feit dat de eerste 256 bits (?) van de code wel altijd onversleuteld zijn. En zo'n korte reutel is net voldoende om de techniek in staat te stellen een lock te krijgen op het L2-signaal. Het zou dus heel plezierig zijn als landmeter GPSr-s niet zulke rare omzeil-trucs hoeven uit te halen. En dat is nu precies wat die nieuwe satellieten mogelijk maken: een zgn L2C (c=civilian) signaal uitzenden dat je zonder raar gekonkelefoes kan locken. Er begint nu dus een New Era in GPS Surveying . Een link voor techneuten: The New L2 Civil Signal Een wat leesbaarder artikel uit GPSWorld tijdschrift: The Modernized L2 Civil Signal

Misschien is het hier off-topic maar ik wil een vraag opwerpen over de problemen die er optreden in de contacten tussen cache-vinder en plaatser ten gevolge van de cache-plaats. Laat ik eerst een context schetsen voor de vraag. De twee hoofdstromingen in het geocachen zijn van het begin af aan geweest: 1. de mensen die de natuur waarderen in zodanige mate dat ze er graag af en toe doorheen lopen, die ' mooie plekjes' weten en die vaak een cache gebruiken om de zoeker een wandeltocht te bieden en een speciaal plekje (met een cache) te tonen waar men normaal nooit zou terechtkomen. 2. de deelnemers die geocaching primair als een sport/spel zien. Voor hen is het vinden van de cache het genoegen. Alles eromheen is versiering (die in zijn vele vormen (puzzel, multi etc.) best wel gewaardeerd kan worden, daar niet van). Verder heeft de tijdgeest invloed. Sinds IX-XI wordt het voor velen onder ons steeds moeilijker om met een onschuldige blik de wereld in te kijken. Bij vlagen is de alertheid van de bevolking zo opgepept dat half nederland voor vele uren tot stilstand komt wegens een verdacht doosje, pakje, tasje, autootje, koffertje, zakje en verzin zelf maar verder. Over enige tijd zal de emotie ' tjee, daar ligt wat raars, even kijken wat het is' nagenoeg afwezig zijn en vervangen zijn door zo iets als 'Oej, daar ligt zomaar iets raars. Zou dat niet gevaarlijk zijn? Is dat wel zuivere koffie? Ik kan dat niet beoordelen; ik ben bang. Dat moet de overheid maar gaan bekijken: mobieltje->112'. Plaats je een cache dan ben je verantwoordelijk voor die daad en alles dat eruit voortvloeit. Dat is een grenzeloze verantwoordelijkheid. Bent u WA-verzekerd? Om even de tijdgeest erbij te pakken: iemand vindt in een natuurgebied een ammobox-cache. Hij sleept dat ding naar opvallende plek in de bebouwde omgeving: een viaduct, spoorlijn oid. en een tijdje later komt alle verkeer tot stilstand, worden huizen ontruimd enz. Plaats je de cache in een natuurgebied zonder medeweten van de Boswachter dan kan je een boze B op je dak krijgen. Dat is een overzichtelijke verantwoordelijkheid. Af en toe kom ik een sticker tegen met de een tekst " Bij onraad tel. xxxx". Af en toe zie ik een cache met een officieele geocache sticker. Wat betekent dat officieele? Dat men met gc.com kontakt moet opnemen als verantwoordelijke als er stront aan de knikker is? Nee, gc.com is alleen een info-adres net zoals gc.nl maar probeer dat verhaal maar eens te slijten aan de persoon die met de stront aan komt zetten. Verantwoordelijkheid ligt bij de cache plaatser niet bij een organisatie. De manier waarop de Minister van Defensie politiek verantwoordelijk is voor het doen een laten van zijn militairen heeft geen parallel met de verantwoordelijkheid van gc.nl of gc.com voor geocachers. De banden tussen natuurorganisaties en gc.nl zijn van informatieve aard. Gc.nl geeft ze de mogelijkheid om gerichte informatie naar geocachers te krijgen en geocachers krijgen medewerking in hun contacten met de diverse organisaties. Verder probeeert een groepje mensen onder de vleugens van SGN (gc.nl ) de ' niet in mijn tuintje' houding van de vele natuurorganisties bij te stellen in voor ons positieve richting wat makkelijker gaat als een organisatie nog geen negatieve ervaringen heeft gehad met geocaches. Maar dat lijkt nu een beetje een race tegen de tijd te worden. Gekeken vanuit het standpunt van de sport/spel geocacher is het voor de hobbybeoefening an-sich totaal niet essentieel dat caches in mooie natuurgebieden liggen. Als ze maar ergens liggen met een redelijke kans om gevonden te worden. 4 micro-caches op een parkeerplaats zoeken? Wedden om een fles wijn dat ik ze alle vier kan vinden binnen een kwartier? Leuke hobby toch? Ook al zouden alle natuurgebieden verboden worden voor onze hobby (op paden blijven, geen beoefening sport/spel, geen afval achterlaten) dan nog kan onze hobby doorgaan. Plaats zat in ons landje voor zeker een half miljoen micro-caches, zelfs bij een onderlinge afstand van 500 meter. Ikzelf heb al een methode uitgewerkt die prima gaat: een rond stukje hout met punt, doorsnede 4 cm lengte 20 cm. met een touwtje eraan sla ik met een hamer in de bodem, trek hem er weer uit en heb een gat waarin een filmdoosje past (met een geel lintje eraan, gele lintjes zijn mijn specialiteit:-). Geen wegwerker, plantsoenarbeider, grasmaaier, boer, koe, veldwachter die het ziet. Helaas (?) hebben geocachers er ook veel moeite mee. Maar wat doen we nu als cache-plaatsers daadwerkelijk met die verantwoordelijkheid die we zeggen te nemen? Laten we een standaard micro-cache als voorbeeld nemen. Op zijn hoogst past daar een rolletje papier in (logboek) en een stompje potlood. Minimaal dus. Moet de cache eigenaar nu veel info achter laten? Er een gc.com stickertje op plakken? Een ' wat is geocaching'-verhaaltje erin doen? Een briefje met zijn naam telefoonnumer?, nee helemaal niks, de buitenwereld hoeft niet te weten dat het iets met geocaching te maken heeft. En wordt die gevonden door een 'verkeerde persoon' en verdwijnt de cache: jammer van de log, maar verder niks geen verlies. Maar microcaches kunnen ook midden in een verboden broedgebied gelegd worden. Zoekers vallen dan erg op: cache wordt snel ontdekt door boze boswachter enz. Caches in beheerde natuurgebieden kunnen vaak wel wat groter van formaat zijn. Dus kan er meer info in/op. Ammo boxen in natuurgebieden ver van de bebouwde wereld en strategische objecten zullen geen automatische paniekaanvallen bij autoriteiten teweeg brengen (zo gek zijn we collectief nog niet) maar wel de nodige emotionele roerselen in het hoofd van de boswachter als die de cache ontdekt en hij weet van niks. Caches in een grote doos zou ik niet meer in bewoonde gebieden plaatsen: de kans dat jeugdigen de zaak ontdekken is groot (cache foetsie) en de kans op paniek na vondst bij de hulp- en reddingsdiensten is aanwezig. Maar nu de kwestie van de verantwoordelijkheid. Plaats je een cache, doe er dan een duidelijke tekst in die opvalt. Houdt die tekst simpel. Iemand kwam met zaken aandragen zoals: " Dit is het einddoel van een wandeling" " Laten liggen svp." " Deze doos is onderdeel van een spel" " Gelieve deze doos met rust te laten". En voor vinders die meer willen weten: het standaardverhaaltje over geocaching erin met weblink naar de cache. Ligt je cache toestemmingsloos in een natuurgebied dan zou je naam, adres maar in ieder geval heel duidelijk je telefoonnummer op een papiertje erin kunnen zetten. Vindt de boswachter de cache dan kan die gelijk zijn mobieltje pakken en je heet van de naald aan de taas voelen. INFO: 012 3456789 of zo. En niet alleen voor dergelijke caches: aangezien ieder stukje grond in ons land van iemand is en je volgens de regels altijd toestemming moet hebben van de eigenaar/beheerder zou je dat in elke cache moeten plaatsen: een directe link naar jouw als eigenaar van de cache, zijnde de verantwoordelijke persoon. En ja, het kan dan voorkomen dat je om half 3 's nachts uit je bed gebeld wordt door een opgeluchte sergeant van het Explosieven OpruimimgsTeam die je dankt voor de net-echte alarm-oefeningmogelijkheid die je geboden had. Vind men de weg van: iemand vind onbedoeld de cache, gaat naar huis/kantoor waar die (niet altijd) Internet heeft, gaat dan inloggen op gc.com, zich aanmelden als deelnemer, dan de cache opzoeken en de eigenaar (waarvan die dan alleen nog maar de geocaching naam weet) een mailtje zenden via gc.com - een juiste invulling van de eigen verantwoordelijkheid en de daarmee samenhangende bereikbaarheid? Of is een info: telefoonnummer in de cache een betere manier om de verantwoording op zich te nemen? Ik wil de lezers verzoeken om niet direct op dit stuk tekst te reageren. Denk er even over na, laat het op je inwerken, laat het wat in je gedachten rondzweven, slaap er een nachtje over.

Mijn eerste Leerboek Statistiek begon met het citaat: " Er zijn Kleine Leugens, Grote Leugens en Statistieken." Dus om je eigen statistieken volgens eigen definities foutloos te hebben moet je ze zelf maken en bijhouden. ( Op een webpage b.v. zodat je tegelijk je foto's kwijt kan.) Bij gc.com worden de meeste logjes van je direct geteld. Het is al uitgelegd dat het bij gc.nl anders gaat. Met als gevolg dat b.v. een op vacantie gelogde cache in Maleisia niet direct meegeteld wordt als ik het goed begrepen heb. Mijzelf interesseert mijn found-aantal weinig. Kijk ik in de statistiek-afdeling dan ben ik beniewd naar: groei aantal caches de afgelopen maanden, hoeveel actieve mensen er zijn geweest deze week enz. En hoeveel cache-bezoekers ik zo heb langs gehad. Ik krijg de indruk - na het doorspitten van een paar recente logboekjes - dat een toenemende groep geocachers wel in het logboekje schrijft maar kennelijk niet de drang voelt om hun bezoek te loggen op gc.com. Observeren anderen dat ook?

Ik heb sterk de indruk dat paypal lang niet zo verbreid is als ikzelf ook geneigd ben te denken. Deze betaalmethode is vooral in gebruik bij mensen die geregeld dingen kopen via internet: software, muziek, ebay, computer hardware etc. De paar keer per jaar dat ik via internet software of computerachtige hardware koop betaal ik in Nederland gewoon via bankoverschrijving. Buitenland met een creditcard. Mijn klanten in Duitsland vallen niet zo samen met de groep internetkopers, heb ik de indruk. Velen hebben nog nooit iets in het buitenland gekocht en betaald. Een internationale bankoverboeking is iets volkomen nieuw voor velen. Duitse klanten krijgen van mij op een briefje alle gegevens die ze nodig kunnen hebben: BIC, IBAN, bank naam/adres, account naam/adres en dat ze ' Kosten gedeeld!!!' niet moeten vergeten. Een Duitse zakelijke bankrekening met online voor een Stichting in Nederland regelen is echt een hele klus. Vrij verkeer van diensten over EU-grenzen: het lijkt wel of Duitse banken (net zoals ziekenfondsen) daar helemaal geen trek in hebben in dit geval. Ik kreeg van een Duitse klant te horen - die bij ons kwam voor een travelbug - dat wij vermeld worden op de FAQ site van Geocaching.de (afdeling Travel bugs) als bestelmogelijkheid. Oki Doki!! (nicci) Op het gc.com forum in de Duitstalige afdeling is een draadje 'Travel Bugs, who zu kaufen? " waarin ervaringen met de gc.nl goodiesshop worden vermeld en besproken.

Ja, het is waar dat we in tegenstelling tot gc.de op gc.nl geen info gebruiken afkomstig van NaviCache . De situatie hier is dat, in tegenstelling tot de Duitse, Navicache voor Nederland zo goed als geen extra info bevat. Er zijn in het verleden een stuk of 25 caches aangemeld van een handjevol eigenaars welke caches - voor zover ik het vluchtig heb gescant - ook allen op gc.com staan. Het aantal logjes dat voor deze caches op Navicache aanwezig is, is heel miniem en zijn misschien ook copieen van logjes op gc.com. En ja, de goodiesshop van gc.nl trekt steeds meer Duitse belangstellenden voor Travel Bugs. Het enige jammere (een drempel) is dat weinig klanten ooit een internationale bankoverschrijving gedaan hebben en dat (cost-free) regelen is vreemd terrein voor velen. We hebben in het verleden wel eens gedacht aan een Duitse online beheerbare bankrekening. Maar dat is niet zo simpel te regelen ondanks EU.

Om even terug te komen op het vorige bericht: Das magische Auge is een soort event waarbij de zaak ( http://www.cacheatlas.de/ ) officieel van start gaat. Er is ook een toelichting (Declaration of Intent) gegeven door mcmagic + Nox Fräse, de Admins CacheATLAS.de . Te vinden op http://forums.groundspeak.com/GC/index.php...showtopic=69265 Ik vertaal wat belangrijke uitspraken: CacheATLAS.de is niets meer of minder dan een privé initiatief van geocachers voor geocachers. Is is niet de bedoeling dat we hiermee iets anders aflossen of dat iemand vanwege onze activiteiten kan 'inpakken'. Juist het tegenovergestelde! De site heeft ook niks met Opencaching van doen, en is meer een speelveldje voor geocachers, liefhebbers van kaarten en natuurlijk voor ons als programmeurs. Na vele gesprekken en met bijscholing over UTM konden we de firma Geodesign als leverancier van de kaarten en als sponsor voor onze zaak winnen. Verdere grote ondersteuning hebben we gekregen van de Duitse www.geocachingonlineshop.de.

Het aantal mensen dat de site geocaching.de draaiende houdt is tamelijk miniem geworden. Ook de situatie dat de bedrijvers geen vriendjes zijn van geocaching.com helpt de geocaching gemeente in Duitsland niet. Met als gevolg: geen goodiesshop aldaar via de gc.de website en geen uptodate cachekaarten. Enige tijd geleden is er een geocaching goodiesshop opgericht: http://www.soft-media.de/shopc21829/index.php die inmiddels bekendheid heeft gekregen. Nu zijn de activiteiten daar verder uitgebreid: er is aan de shop een en ander toegevoegd: http://www.cacheatlas.de/ dat nog wel in de kinderschoenen staat maar er best veelbelovend uitziet. net als trouwens de http://www.ibm.franken.de/ die ook inhoud begint te krijgen.

In deze tijden verwacht men van een Cd'tje waarop ook software staat: in de CD-reader dat schijfje en dan komt vanzelf iets opgang dat alles automatisch voor je 'installeert' zoals dat heet. Je hoeft alleen een aantal malen "OK' te klikken en 'Yes I accept the license...'' . Maar als dat niet zo gaat dan zit de echte digibeet als een aap achter de tralies te kijken naar zijn beeldscherm. Beschrijven wat dan moet gebeuren op papier, in een text file of via mailtjes: daar is geen beginnen aan, zo is mijn ervaring. Er is een echte telefonische helpdesk nodig met beide partijen achter de computer en dan de zaak doorbabbelen op een middagje of avondje. Mij is verteld dat met mijn Windows XP en aDSL verbinding ik ook help op afstand kan doen als de andere partij ook Windhoos XP heeft. Dan zou ik muis en beeldscherm van de ander op afstand kunnen overnemen. Lijkt mij heel leuk maar of de hulpvragende partij dan toch nog een halve digibeet moet zijn (staat je firewall soms aan?): wie weet het? M.a.w. geef mij maar een mailtje.

Er is in de yahoo groep geregeld over gesproken: Subject: Re: [gps_nl] paddestoelen anwb Ik heb hier een file met zo'n 300 paddestoelen erin: Veluwe geloof ik gedeeltelijk. Afkomstig van/via de kleine mensjes die graag op paddestoelen zitten, herinner ik mij. Gebleken is dat de ANWB zelf geen lijst heeft met alle coordinaten in graden WGS84 of RD meters.

Ik kan niet zo gauw terugkijken naar oudere versies maar 3.90.4 heeft een knop 'names'.

Helaas is de help-file van Ozi (knopje 'help' indrukken) in het Engels want een zoek op 'name' geeft ter zake dienende info. Om het even kort te zeggen: druk op knop 'name' rechtboven in het Ozi venster. Doe vervolgend knop 'load' en kies de name- file uit. Is die geladen, typ dan bij de 'name to find' dat wat je zoekt. Er wordt door Ozi gezocht naar kaarten die de positie afdekken. Maar dan moet Ozi wel die kaarten (map-files) weten te vinden. Dat doet die volgens de opgaven in 'configuration' -> map-files. Je hebt hetzelfde met index-files: dan moet Ozi ook alle bekende kaarten afzoeken of ze mee doen. Maar je hebt dan wel een snel-keus met 'zoekpad voor maps'.

Die topografische kaart wil ik wel eens zien! Zelfs op een kaart met een schaal 1/25 000 is 1 meter = 4 honderdsten van een mm! op de kaart Het zou kunnen met een 1:10.000 kaart: op 2 meter precies danwel. De 1:25k digitale topo-kaarten die ik gebruik zijn zo dat 1 pixel overeenkomt met 2,5 meter in werkelijkheid. Bedenk dat door de tekenaar van die kaarten de breedte van wegen, sloten enz. niet in verhouding wordt weergegegeven. B.v. een landweg die 1 pixel breed is: ietsje breder dan 2,5 meter zal die zijn want ze zijn breed genoeg voor een tractor. Wat verder van belang is: hoe goed is de zaak geijkt? Klopt dat tot op de pixel nauwkeurig dan kan je echt in Ozi waypoints maken die maar max. 5 meter mis zitten! Wat haalt je GPSr-tje?

Dan op de valreep nog even een reactie: De 3000 is zeker niet zo oud als de 2000. Ik ken een geoloog die de 2000 gebruikt om te bepalen waar zijn steentjes liggen of zo iets. Zijn ervaring is: in stilstand en bij goed zicht op de satellieten is de nauwkeurigheid in orde. Mij staat vaag bij dat er een knop 'average' ergens zat die hij gebruikte om net zo nauwkeurig uit te komen als hedendaagse GPSr's. Waar je wel rekening mee moet houden: heel even het zicht op een satellliet verliezen, daar kan die niet tegen. Dus lopen met bomen een takken om je heen geeft vreselijke tijdelijke mis-plaatsing.

Echt veel software is er niet voor de Mac waar geocachers veel aan hebben. Maar wat te denken van Terrabrowser : An internet browser for satellite photos and topographical maps with built in support for Garmin GPS receivers. En : Maps are obtained from the Microsoft Terra Server wat dus betekend dat USA prima verzorgd is kwa materiaal maar dat de rest van de wereld er een beetje bij hangt.

Wandelend door Oostenrijk zal je waarschijnlijk gebruik maken van papieren kaarten. Aan te bevelen vallen de BEV-Karten van 1:25.000. Die hebben meestal een raster en indeling volgens het Bundesmeldenetz Ö (niet D). Het is maar de vraag of je GPSr deze Oostenrijkse mapdatum kent. De Garmins hebben een 'Austria', andere merken kunnen het MGI noemen. Maar is het er niet dan moet je de 'User' instelling gebruiken. T.o.v. WGS84 zou de schuif zijn: LCL to WGS84 - Delta A = 739,845 - Delta F = 0,10037483 - Delta X = 596 - Delta Y = 87 - Delta Z = 473 En verder: er worden 3 meridaan stroken gebruikt (het is Gauss-Krüger oftewel Transverse Mercator projectie) en op de kaarten staat welke . De gegevens die je nodig hebt zijn dan: M28 M31 M34 Origin: E010° 20,000´ E013° 20,000´ E016° 20,000´ Maßstab: 1,0000000 1,0000000 1,0000000 Ostversatz: +150000 +450000 +750000 Nordversatz: -5000000 -5000000 -5000000 De http://www.garmin.at/Info_Service/meldenet...z/meldenetz.htm Oostenrijkse Garmin heeft op zijn site staan hoe je e.e.a. voor hun GPSr's dient in te stellen (met screendumps!). Hoe een en ander in Ozi toegaat: wie weet het? Verder: is is ook heel mooi luchtfotomateriaal te vinden. Zie maar bij http://doris.ooe.gv.at/

Alhoewel het veel op- en neergeloop is, zijn er in Oostenrijk ook best wel veel caches te doen. Sinds enige tijd (sinds november al, dus eigenlijk oud nieuws) is er nu een Duitstalig (php ;-) forum voor de cachers in dit land. Het adres is http://austrian-geocacher.com/ Ze hebben al zo'n 60 deelnemers. De rubriek 'caches' is verdeeld naar Bundesländer zoals Tirol, Oberösterreich, Steiermark enz. En veel samenkomsten zijn er 's zomers in Biergartens die overal in dat land (net zoals in Duitsland, vooral Bayern) tevoorschijn ploppen als het mooi weer is.

Hmm, vergoeding wegens oneigenlijk gebruik b.v.? Stel dat een bedrijf de ANWB-paddestoelen gaat gebruiken om eigen stickertjes op te plakken en zo routes, aanwijzingen etc. maakt voor groepen mensen waar ze geld mee verdienen. Moet de ANWB dit gebruik verbieden (zero-tolerance!) ? Of wat van de winst meepikken door midddel van een dure vergunning voor hun paddestoelengebruik? Of paddestoelen verwijderen? Of gewoon simpel boos zijn? Maar Jaki en zo is al eerder in dit forum op de voorgrond geschoven vanwege activiteiten. En wel journalistiek-gerelateerd, zie maar de draadjes Gezocht: iemand met media zin, (volkskrant wil mee cachen...) Publiciteit - Kranteartikel En ja, het is wel zo correct dat als je op je eigen webpages links plaatst naar webpages met een duidelijke auteur/schrijver, je ze dat even bericht. En citeer je teksten van anderen dan is bronvermelding wel zo correct. En sinds de uitvinding van de e-mail kan je auteurs ook eenvoudig laten weten wat je gedaan hebt. Mijn ervaring is dat ik iedere maand een paar mailtjes krijg met 'je linkt toch naar mijn pages, maar wil je even het nieuwe adres voor de link gebruiken?" dan wel : 'ik heb wat meer materiaal op het net gezet. Kijk er even naar, mischien is het iets om in uw verhaal te citeren."

Ja, wat je zoek is iets dat auto-navigatie genoemd word. Daar is divers spul voor. Ik zou zeggen ga eens een kijkje nemen in de newsgroup nl.reizen.satellietnavigatie waar gepraat wordt over TomTom, DVD Medion, Autoroute, Route 66, enz. Er is een webpage gps.pagina.nl met veel links. Maar ga je buiten gebaande paden (verharde straten) dan heb je heel weinig aan dergelijke kaarten en software. En ga je aan de wandel dan moet je over gaan op gerasterde topo-kaarten en lopen met een laptop gaat heel slecht. Op de fiets weet ook nooit waar ik mijn laptop moet laten.