Ihuaheck

Wat mij opvalt dat meestal de kinderen aan de beurt zijn. Wij hebben verschillende keren meegemaakt dat ondanks voorzorg (kleding enz) de kinderen toch meer dan tien teken over hielden aan een wandeling. Onze zoon heeft 2 jaar achtereenvolgend een rode kring opgelopen na een beet. Dit maakt je extra alert. De tekenteller voor ons team passeert ruim de honderd. We gaan het er echter niet om laten!!!

Was vanmiddag in het bos bij Baarn deze cache Een groot gedeelte van de aanplant werd letterlijk onder je ogen opgevreten door de rupsen. Ter plekke moest de Amerikaanse eik het afleggen. Je hoorde de rupsen vreten en de poep continue uit de hoge eiken vallen op bladeren en bosbodem.

Een eigen logje... De strijd tegen de elementen lijkt al voor een deel gewonnen als we in het begin van de middag droog aankomen bij de parkeerplek. Een in antieke olie bakkende patattrucker wacht op ons, zijn bedwelmende nevel verspreidend. We geven Avatar gelijk dat hij liever hert eet. Een rappe start doet het patataura vervangen door frisse dennenlucht. We starten met een volledige bezetting, op de fiets, ook oma en opa zijn weer van de partij voor dit spektakel. De Aarde is het eerste deel van de tocht behoorlijk drassig en dit doet oma en opa geen goed. Ze besluiten halverwege de tocht naar ‘Het Water’ het asfalt weer te verkiezen. We gaan verder met zijn vieren. Naarmate we wat hoger boven de spreng geraken wordt de Aarde droger. Bij het Water komen we een ander team tegen. Zij hebben nog niets gevonden. Twee teams lopen warrig door elkaar te zoeken of wachten tot een ander plaats maakt om ook een poging te kunnen wagen. Ik sta op een afstandje te kijken terwijl beelden en woorden in gedachten voorbij flitsen. Als het mijn beurt is heb ik een ingeving die blijkt te kloppen. Het Water wordt bedwongen. Samen passen we het eerste deel van het amulet. We fietsen verder in het lekkere herfstzonnetje om de strijd met het vuur aan te gaan. Hoe zou dat vuur eruit zien? Letterlijk? Hier in deze bossen? We zien mooie hoge vlammen in het natuurlijke vuurtje en doen voorzichtig een graai. In 1 keer goed! Avatar is ons goed gestemd. Dit kunstje denk ik weer te kunnen herhalen als we de Aarde betreden. Ik werp mij nederig neer, hoofd naar beneden en begin een aannemelijke plek diep uit te graven. ‘Ja, ik heb hem’ gilt zoonlief die een kleine 10 meter verderop een ander aannemelijk punt onderzocht. Ik haal mijn zwarte arm uit het gat en moet die eerst reinigen voordat het amulet gekopieerd kan worden. Het laatste stuk van de zoektocht gaat langzaam omhoog en moet de Lucht prijsgeven. De fietsen worden 90 graden ten opzichte van het laatste element geparkeerd. Plotseling klinkt er een hevig sissend geluid uit de Aarde vlak voor ons. Mijn zoon en ik doen een paar stappen naar voren…Nee hè! Zoonlief z'n achterband blaast zijn laatste levenslucht uit. Binnen dertig seconden is het stil en heeft alle lucht het ronde rubberen lichaam verlaten. Helaas hebben we niet de middelen bij ons om hem te reanimeren. De strijd tegen de Lucht begint goed… Ondertussen zien we steeds meer mensen 90 graden ten opzichte van ons uit het dichte woud verschijnen. Dit kunnen alleen geocachers zijn. Zij hebben iets gevonden maar missen iets. We wisselen wat woorden en water en gaan ook ten strijde. Dat Avatar niet genoeg heeft aan mond op mondbeademing om de dode te doen herrijzen wordt ons snel duidelijk. Nadat we tijdje hebben gepuzzeld komt het eerste team dat we tegenkwamen door de takkenbossen tevoorschijn. Samen herenigen we het amulet en ontcijferen we de code. De fietsen laten we achter en we lopen door naar de ontknoping. Hier verenigen zich drie teams. Drie teams overleggen, kijken naar foto’s, spelen, zoeken, filosoferen, voelen en graven maar er wordt lange tijd geen teken van leven gevonden. Weer is het geluk aan mijn zijde…We zijn al zo lang aan het zoeken dat men denkt dat het een grap is als ik roep dat we de aansluiting hebben. Iedereen wordt gemobiliseerd als het moment daar is en het hoofd gaat herrijzen. Een van de kinderen geeft het doodshoofd genoeg lucht met de levensluchtmachine die we meenamen van het laatste element. Wat dan volgt blijkt veel grootser dan een ieder verwachtte. Bedankt voor deze unieke cache-ervaring!

The NT (New Technology) version uses an improved compression algorithm and stores in less space (.9 GB as opposed to 1.7 GB for the non-NT version).