Ja, het is een bekend gevoel. Of het nu de eerste voortuincache is of de honderdste, het gevoel zal altijd blijven. Zeker als je 'betrapt' bent. Het overkwam me één keer door een oplettende buurman die mij aansprak en één keer toen ik in de verkeerde tuin aan het zoeken was en de bewoners thuis kwamen...
Ik heb zelf ook een cache in de voortuin liggen (GC2M69X, de tweede in deze tuin). In de listing heb ik duidelijk aangegeven dat het een voortuincache vetreft en het huisnummer om vergissingen te voorkomen. Tevens zijn de buren op de hoogte.
Doordat ik deze cache in mijn voortuin kon leggen had ik de mogelijkheid om iets speciaals te doen, dat op andere plaatsen niet kon.
De cachers die op zoek zijn naar deze cache vinden het gezellig om een praatje te maken en een kopje koffie te drinken. Tot nu toe alleen maar positieve logs ontvangen. Wel de cache op een dusdanige manier gemaakt dat je je niet ongemakkelijk hoeft te voelen.
Tja, en verder zijn we allemaal groot genoeg om zelf te beslissen welke caches we willen zoeken en welke niet. Als je geen voortuincaches wilt doen, moet je ze niet doen. Er hoeft geen verbod te komen. Andere vinden ze misschien wel leuk. Of zullen we meteen de micro's en nano's ook verbieden (passen geen TB's in en te moeilijk te vinden). Raadsel caches (te moeilijk), multies (te vermoeiend), carpoolcaches (niks aan), virtuals (geen doos), T5 (te zwaar), D5 (moet ik te veel denken), urban caches (te weinig natuur), caches bij water (te veel muggen) en ga zo maar door. Je kunt overal wel iets op tegen hebben en willen verbieden. Niemand verplicht je een cache te zoeken die je niet leuk vindt. Doe gewoon die caches die je wel leuk vindt. Niet zeuren. Er zijn caches genoeg. Voor iedereen wat wils.
Groetjes van een voortuincacheeigenaar, Moose61