Die scouting technieken heb ik gemerkt... Ik heb drie scouting caches gedaan. Eentje was een plastic doos die onder een bankje op een publieke plaats (soort van kruispunt bosrand) lag begraven op ca. 40/50cm diep. Resultaat: je kon alleen snachts graven, je wist niet waar je moest graven. En een gebied met straal van 20m in de omgeving was compleet vertrapt, overal kuilen, etcetera. Vervolgens het bankje letterlijk uitgegraven om de cache te vinden. Dit was in Zuid-Limburg.
Andere scouting cache: drive-in. verstopt achter een boom naast het scouting terrein. Ik geloof Arnhem of Apeldoorn o.i.d. Weer een andere scouting cache (tussen Ehv en Tilburg): begraven in een gat in de grond wederom zonder duidelijke hint, ook naast scouting gebouw, verloederde cache hardstikke nat en vol pissebedden enz (als ie naast je deur ligt kun je toch wel eens vaker controleren zou je zeggen).
Zoals het op mij overkomt: scouting caches - veelal traditional caches, slecht onderhouden en redelijk gemakzuchtig neergelegd (meestal begraven en wildeweg prikstok werk). Dit is i.i.g.
hete beeld wat ik heb van de paar scouting caches die ik gevonden heb. Volgens mij is het meer onder het motto "laten we ook even een cache leggen" gegaan.
Moraal: Van een scouting had ik juist wat meer creativiteit verwacht..... Maar uit gesprekken met scouts die ik ken gaat het tegenwoordig vooral om -> binnen de club.
syntonix