Ja natuurlijk is die schaamte dan onterecht. Wat ik wel grappig vind, is dat ik een variatie ken op die plaatsvervangende schaamte: als medecacher. De laatste tijd ga ik steeds meer over tot up-trading, en da's echt niet omdat wij nou zo'n moreel hoogstaand team zijn ofzo, maar we merken dat we de cachers na ons vaak een leukere cache-inhoud gunnen. Ik merk dat ook dochterlief er lol in heeft om te kijken wat we bij ons hebben om extra in de cache te stoppen: halen we er één leuk goodie uit (soms inderdaad het ENIGE echt leuke goodie wat er is) dan stoppen we er twee dingen in die ons even leuk/waardevol lijken.(Het volgende team zal maar toevallig meer dan één kind bij zich hebben...) En als ik zonder kind aan het cachen ben, dan neem ik niets mee uit de cache(ik zit echt niet te springen om al die goodies die dochterlief leuk vindt om te vinden ;-); het huis groeit ermee dicht als ik niet uitkijk...) en doe er wat leuks in, of een paar dingetjes. Sinds ik cache kom ik aanmerkelijk vaker in zo'n goedkope winkel als bovengenoemd. Zou het uitmaken..? Misschien alleen voor het eerste team (met kinderen) dat na ons komt. Druppel op de gloeiende plaat, maar wel een druppel waar we zelf plezier in hebben.
Wat me trouwens ook opviel, is dat in de streek waar we vorig jaar op vakantie waren de caches relaties zo goed gevuld waren met echt mooie dingen; we waren soms niet eens in staat om gelijkwaardig te traden; was soms nog best een kunst om kindlief dan uit te leggen waarom ze niet het mooiste uit de cache mee mocht nemen. zou dit nu komen door hele gulle co's,? Of was de inhoud van die kisten in de loop van de tijd echt langzamerhand "opgewaardeerd"?
