Dat laatste lees en hoor ik erg vaak. Mensen lopen niet voor de punten, maar voor de mooie wandeling, de natuur, etc.
Dankzij het kabouterexperiment denk ik te mogen stellen dat dit beeld wat nuancering behoeft. Al wekenlang is in de Waterleidingduinen een (niet officieel logbare) ******-wandelcache beschikbaar, maar de belangstelling is nihil. Kon deze cache gelogd worden, dan was hij al veelvuldig gelopen, daar ben ik van overtuigd.
Is dit gebrek aan belangstelling laakbaar? Nee natuurlijk. Wel denk ik dat mensen in werkelijkheid meer waarde hechten aan het puntjes verzamelen dan zij voor zichzelf toegeven.
Ik vraag me af waar men het internetloggen eigenlijk allemaal voor doet. Ik denk dat veel mensen die er aan meedoen last hebben van een soort fetisjime voor statistieken; zij lijden aan de afstreepmetaliteit. Kaartjes met veelkleurige stippen die kunnen verdwijnen als je logt, spelen in de kaart van deze mensen. En zij willen ook kenbaar maken aan gelijkgestemden wat zij doen. Een internet-log is een min of meer een soort opschep-verhaaltje, in de trant van: kijk mij eens wat ik allemaal gedaan en beleefd heb (uiteraard het liefst met een trots lachebek figuurtje van een found-log).