Amras

Als ik dit zo allemaal lees, dan is mijn uitglijder een stuk minder spectaculair, maar wel de moeite waart om genoemd te worden. De setting: één van de oude forten van de fortengordel rond Antwerpen, fort VI om precies te zijn. Het weer: net gestopt met regenen, nog wat druilerig. Het gaat hier om een schuine helling van aarde, bovenop het "dak" (die forten zijn half ingegraven) van het centrale gebouw, waar ik al twee keer overheen was gelopen (één keer naar beneden, één keer naar boven). Omdat ik de cache (BTB 49) niet kon vinden, wilde ik verdergaan naar een andere (BTB 48) die op hetzelfde terrein ligt. Ik loop echter iets te snel de redelijk stijle helling af. Onderaan die helling is het dak van het fort, met daarop een redelijk formaat plas... en dakbedekking en water, dat is een gevaarlijke combinatie: Ik gleed uit en landde in de plas. M'n TomTom (daar cache ik dus mee) glipt door de klap uit m'n hand en schuift drie tot vier meter over het dak. Gelukkig voor mij is de dakrand redelijk breed, dus enkel een natte jas en spijkerbroek. Ik vloek even op mezelf, en ga daarna een beetje minder vrolijk op weg naar die andere cache. Na wat zoeken bovenop twee kamers van het fort wil ik via de kortste weg van het dak af. Dit was ook meteen de snelste, want ik gleed weer uit. Met m'n rechterhand greep ik reflexmatig een boomwortel vast van een boom die bovenop die kamers groeit. Niet alleen een nat pak dus, maar ook nog veranderd in een half zandmannetje. Mezelf voornemend dat ik met beter weer en gewapend met een zaklamp terug zal gaan, liep ik terug naar m'n auto om naar huis te gaan.

Ik gebruik zelf ook een tomtom (XL IQroutes) om te cachen. Ik ken het probleem. Ik heb daarom altijd een kompas bij me als ik aan het cachen ben. Ik heb 1x moeten projecteren, en toen heb ik in het veld met behulp van het compas een handmatige projectie gedaan. Als het terrein onoverzichtelijk is zal deze methode wat lastiger werken, maar het is een oplossing die kan werken.