Zenz
-
Aantal bijdragen
91 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
Soort bijdrage
Profielen
Forums
Kalender
Berichten geplaatst door Zenz
-
-
Boy o boy o boy...
dit is een tricky onderwerp ;-)
Er zijn twee stichtingen. De Stichting Geocaching Nederland (SGN) en de Stichting Geocaching (SG).
De SGN (http://www.geocaching.nl/sgn/) focust op het in de lucht houden van www.geocaching.nl.
De SG (http://www.stichtinggeocaching.nl/) beoogde oorspronkelijk de geocachers te vertegenwoordigen, o.a. in de contacten naar overheid, pers en natuurbeheerders, maar heeft na een koerswijziging eind 2003 besloten zich te concentreren op de organisatie van spetterende events. De SG host een aantal websites, waaronder geocaching.nu, geocacher.nl, opencaching.nl en freecaching.nl.
De bestuursleden van de SG die zich bezig hielden met het onderhouden van de contacten met de overheid, SBB, NM etc. (Mumzle en Zenz) hebben die activiteiten na november 2003 voortgezet onder de vlag van de SGN. Daarmee verbreedde feitelijk het aanbod diensten van de SGN.
Ergo: Joseph is penningmeester van de SG, en heeft zeer correct de journalisten die bij hem aanklopten over SBB doorverwezen naar mij. Sinds eind 2004 is mijn betrokkenheid slinkende, en heeft Mumzle de voortrekkersrol overgenomen. Vandaar dat ik op mijn beurt Mumzle inseinde, uiteraard na met Hawkeyes (Secretaris van de SGN, verantwoordelijk voor PR) te hebben overlegd.
-
Ook het stukje over "... een prachtige website klaar ..." is verkeerd weergegeven door Jouke. Ik heb hem slechts verteld dat we in het verleden ver gevorderd waren met plannen over een kaartje op het web i.s.m. SBB maar dat dit om onduidelijke redenen nooit van de grond gekomen is. De website was helemaal niet "klaar" en ik heb zeker niet de zwarte Piet bij SBB neergelegd.
Met dat verhaal kwam Jouke ook bij mij. Ik heb het hem als volgt uitgelegd:
- we hebben van SBB een adreslijst en een bestand gekregen waarmee we de door hen beheerde gebieden kunnen projecteren op de digitale stafkaart van Nederland
- de approvers gebruiken dat bestand ook, om te bekijken of een cache binnen SBB gebied valt en of dus toestemming van SBB nodig is
- het vertalen van deze functionaliteit van een 'gewoon' programma naar een interactieve website levert de nodige technische uitdagingen op. Het komt ongetwijfeld, maar het kost tijd.
Hij wist dus precies hoe de vork in de steel zit.
Als je overigens het stuk een paar keer leest, merk je dat er eigenlijk weinig schokkends in staat. C'est la tone qui fait la musique, zoals d'n Fransoos zegt.
-
De Telegraaf
heb ik hier neergezetDankjewel! En inderdaad, sensatie troef
Op zich is het toch ook wel weer een vak, zoveel mensen die sussende woorden tegen je spreken en er dan toch nog in slagen er een indianenverhaal te schrijven over piraten en schatten.Ruud zou zeggen: "Laat je niet gek makuuuuuh!"
-
Werklast? Nu doe je alsof er honderden caches in SBB gebied worden gelegd.
Er zijn in NL bijna 2000 actieve caches. Laat een kwart op gebied van SBB, NM of een van de provinciale landschappen liggen, dan praten we over 500 caches. Elke maand komen er 90 caches bij (zie http://www.geocaching.nl/stats/grafiek.php). Als het goed is, wordt voor al die caches toestemming gevraagd aan de eigenaar/beheerder van de grond. Da's een boel communicatie voor twee approvers...
-
Heeft iemand gelegenheid het artikel uit de Telegraaf onder een scanner door te jassen? Ik ben wel benieuwd wat ze ervan gemaakt hebben
-
Wat ik wil als cacher? Ik bedenk een cache, publiceer dat ding op geocaching.com, de approver controleert en als het in SBB gebied is, stuurt hij hem door naar SBB voor goedkeuring. Dan heb ik winst. Kom ik bij een lokale boswachter, stuurt hij mij naar huis met de melding "langs de gc.nl" kanalen. En voor die service wil ik wel betalen
Waarin verschilt dit van de huidige situatie? Volgens mij alleen in het feit dat niet de cacheplaatser, maar de approver een belletje naar SBB pleegt. De enige 'winst' is dan dat niet honderden cachers een telefoontje plegen, maar dat een approver honderden telefoontjes mag gaan plegen. Dat lijkt me een ongewenste verschuiving van de werklast, en bovendien zinloos: een 'nee' blijft nog steeds een 'nee'. Tweede puntje is dat 'nee' bij veel boswachters gevolg wordt door 'hier niet, maar 100 meter verderop zou het best kunnen'. Alleen al daarom is contact tussen cacheplaatser en beheerder altijd gewenst, nog los van het feit dat als je ergens een cache neerlegt, het toch de normaalste zaak van de wereld is dat je zelf met de beheerder van het gebied in contact treed.
En wat betreft de vereniging: zoek voor de gein eens op dit forum naar het woord 'vereniging'
-
Maar hoe zit het dan met alternatieven? Navicache, terracache, freecache en al die andere mogelijkheden die er zijn. Voor die organisaties ligt die afspraak er niet.
Precies. Sterker nog: geocaching.nl heeft geen mogelijkheid (noch de behoefte) om op welke wijze dan ook druk uit te oefenen op de bezoekers van de website om zich aan de regels te houden. Er is geen vertegenwoordiging van 'de' geocachers. En dat maakt het er niet makkelijker op.
Er is alleen een aantal geocachers dat in een vroeg stadium heeft gezien dat onze mooie hobby explosief groeide (destijds verdubbelde het aantal cachers elk half jaar) en dat de problemen met beheerders even hard mee escaleerden. We hebben vervolgens veel tijd gestoken in het praten met beheerders en het maken van afspraken die zouden voorkomen dat de deur dicht werd geslagen. Daarbij is steeds aan de natuurorganisaties voorgehouden dat we (= het team) ze (= de geocachers) niet aan een touwtje hebben. Als een voetballer zich niet aan de regels van het spel houdt, kun je 'm een rode kaart geven zodat de rest lekker door kan spelen. Als een fietser zich misdraagt kun je 'm uit de club zetten, zodat de rest er geen last meer van heeft. Als een geocacher besluit zich niets aan te trekken van de afspraken die andere geocachers met natuurbeheerders hebben gemaakt, is er geen enkel middel om daarin te sturen. Of je zou de website helemaal op slot moeten zetten, de caches alleen toegankelijk maken voor 'leden' en met de beheerders moeten afspreken dat cachers zich identificeren met een clubkaart, maar dat is volgens mij iets dat niemand wil. Bovendien zijn er plenty alternatieve websites, en lost het probleem zich dus niet op.
Als in het verleden boswachters niet mee wilden werken aan geocaching kwam dat vaak door een gebrek aan informatie. Men dacht dat Geocaching een kwestie was van als een blind paard je pijl achterna gaan om vervolgens een hectare land om te ploegen op zoek naar een verborgen schat. Veel energie is gestoken in het informeren van beheerders; op open dagen, met folders, met talloze gesprekken. Ik denk dat we ondertussen op een punt zijn gekomen dat elke beheerder wel ongeveer weet wat geocaching wél is. Natuurlijk zijn er beheerders bij die het hele spelletje niet zien zitten, en zoiets hebben van 'not in my backyard'. Beheerders zijn net mensen, en ik denk dat we allemaal wel iemand kennen die de lol van geocaching niet inziet. Die mensen zijn echter niet oververtegenwoordigd onder de natuurbeheerders, dus het is te makkelijk om negatieve reacties daaraan toe te schrijven. Beheerders zijn geen boemannen. Als ik nu beheerders spreek die niet mee willen werken komt dat niet meer door gebrek aan kennis, maar door teveel negatieve ervaringen met cachers die zonder overleg maar wat doen. Ervaringen van de beheerder zelf, of van horen zeggen van een collega, want zo werkt dat natuurlijk ook. En eerlijk gezegd werken die ervaringen ook op mij erg demotiverend: de winst van uren overleg kun je soms zo door de plee spoelen als een 'vrije' cacher besluit z'n r**t af te vegen met de afspraken en gewoon maar te doen wat hem goeddunkt, zonder overleg.
Maar, zoals al gezegd, er is geen middel om goed gedrag af te dwingen. Het enige dat je dus kunt doen is hopen dat de spelers niet alleen aan hun eigen belang, maar ook aan dat van de anderen denken. En de laatste tijd gaat dat - in mijn waarneming, en naar ik heb begrepen ook bij de beheerders, zo in het algemeen gesproken - juist heel aardig.
Iets heel anders: inderdaad kun je op het forum mij roepen tot je een ons weegt. Het spijt me als je op die manier geprobeerd hebt assistentie te krijgen en geen gehoor vond. Ik kom al meer dan een jaar zelden tot nooit meer op het forum. De tijd ontbreekt me, maar de herinneringen aan het forum waren ook niet van dien aard dat ik zin had daarvoor tijd vrij te maken. Sinds een paar maanden heeft Mumzle de actiefste rol als contactpersoon met de beheerders overgenomen. Ik denk dat we met hem een perfecte woordvoerder en vertegenwoordiger hebben voor de contacten met de beheerders. Ik hoop dat de geocaching community zich breed achter hem schaart!
-
Dan zou het ook wellicht leuk zijn als de afspraken die gemaakt zijn, eens online komen.
-
Klopt Kruimel, dat komt door de autonomie van de boswachter. SBB landelijk staat positief tegenover geocaching. Ze zien recreatie als een van hun kerntaken, en zijn graag bereid mee te werken. Het laatste woord ligt echter altijd bij de plaatselijke boswachter, die het terrein goed kent en dus het beste kan beoordelen of de lokatie zich leent voor een cache. Nu zijn boswachters ook mensen, en dan kun je dus iemand treffen die de hakken in het zand zet zodra een GPS in beeld komt. Mumzle heeft vandaag met SBB afgesproken dat er een stukje op de SBB website komt, en in het SBB blad, dat gezamenlijk met Mumzle wordt opgesteld en waarin staat dat er goede afspraken zijn (en wat die zijn) en dat er verder niets aan de hand is. Misschien dat dat ook bijdraagt aan een beter begrip bij de lokale boswachter. Later vanavond zal Mumzle hier nog een postje aan wijden in deze thread; hij kent alle details, ik niet.
-
Ter aanvulling: ik heb in overleg met Chief Joseph, Hawkeyes en Mumzle uitgebreid met Milouska gesproken. De conclusie was dat er geen verhaal was. Er zijn heldere afspraken, Mumzle en ik zijn contactpersonen voor het geval er iets mis is en de afgelopen twee jaar is er maar een incident geweest, verder loopt het goed. Milouska heeft daarna met Joke Bijl van SBB gebeld en kreeg daar hetzelfde te horen. Ze hebben het item daarom afgeblazen: het jeugdjournaal heeft in het verleden al eens aandacht aan het fenomeen geocaching besteed, nu dit een storm in een glas water blijkt is er geen nieuws te melden.
EditieNL heeft vanavond Coert Donkers (SBB) in het programma, die eveneens vertelt dat er helemaal geen probleem is.
De Telegraaf heeft Jouke Schaapsma op het verhaal gezet, die door Chief Joseph naar mij is doorverwezen. Toen Joseph en ik later contact hadden kregen we de indruk dat Jouke probeert er nog iets spannends van te maken. In het forum is leesvoer genoeg te vinden om er een smeuig verhaal van te bakken... We zien het wel.
-
Het is best jammer dat hetgeen 'achter de schermen' gedaan wordt ons niet bekend is.
Ah, maar da's geen kwestie van geheimhouding hoor, meer van efficiëntie.
Wat er tot nu toe is gebeurd: op basis van de berichten in het forum heb ik eerst met Jati telefonisch overlegd en ze daarna gesproken bij de start en finish van 'De Drie Zusjes' (leuke cache!). Vervolgens hebben ze op mijn verzoek een brief geschreven waarin ze uitleggen wat ze precies willen. Na overleg met Jati heb ik die brief doorgestuurd naar de besturen van de beide stichtingen, waarbij de SG al een antwoord terug heeft gestuurd naar de SGN en mij. De strekking van die reactie van de SG is helemaal in lijn met de postjes hier op het forum, dus gedurende dit hele verhaal was er van mijn kant geen nieuws te melden: de 'procedure' (groot woord) die ik volgde was dezelfde die ik al aangekondigd had en de reacties van de betrokkenen zijn door henzelf hier ook al verwoord.
Zodra ik echt iets toe te voegen heb, zal ik dat niet nalaten
-
Je kunt het er mee eens zijn of niet, maar je kunt toch niets tegen deze commerciële aanpak doen.
Klopt.
Hooguit zouden we als geocachers iets tegen het gebruik van de naam geocaching kunnen doen. De merknaam Geocaching is immers vastgelegd bij het Benelux Merkenbureau. Destijds hebben we besloten dat commercieel gebruik uitdrukkelijk niet is toegestaan, tenzij met instemming van de geocaching community, in eerste instantie via haar vertegenwoordigers in de beide stichtingen. Mochten die er samen niet uit komen, dan heeft de community de derde (en daarmee doorslaggevende) stem. Omdat ik de naam in beheer heb, ligt er nu dus een actiepuntje voor mij.
Ik zal Team Japi vragen hun plannen wat betreft het voorgenomen gebruik van de naam 'geocaching' toe te lichten en daarna de beide stichtingen naar hun mening vragen. Laat dat deze discussie overigens niet remmen: de stichtingen zullen ongetwijfeld de meningen die hier voorbij komen meewegen.
Overigens ben ik persoonlijk na Jati's postje van vanmiddag niet per definitie "teuguh". Niet dat dat relevant is voor de beslissing (ik heb in deze niets in te brengen dan lege briefjes, en daar ben ik blij mee), maar 't is maar dat u het weet.
Zenz
-
Zuurtje (en Anne!), heel veel sterkte. Uit de website van het detachement en de verslagen van Curry & de Crew heb ik begrepen dat jullie daar hele goede dingen gaan doen, maar dat het leven in Irak lichamelijk en geestelijk zwaar is. Mijn respect.
-
Probleem: het progje verslikt zich in de binaire SBB files.
Ze hanteren bij SBB geen tekst / xml formattering.
Yup, nasty topografix proprietary binary format... ik heb een GPX voor je klaargezet.
-
Gerard, ken je Mac SimpleGPS X? Kan overweg met .loc, .gpx en andere smaken xml. Nog hevig in ontwikkeling, maar nu al onmisbaar voor de geocachende mackeraar...
-
In deze zip-file (let op: 10MB) vind je twee korte videofragmenten, beide opgenomen door de uitvinder van onze geliefde sport, Dave Ulmer.
Het eerste fragment stamt van 3 mei 2000 en toont zijn voorbereidingen en de inhoud van 's werelds eerste geocache (de beroemde 'can of beans', toen nog GPS stash geheten). De tweede is deze zomer opgenomen en toont de eerste plaatser en de eerste vinder op de originele locatie, waar ter herinnering een plakaat wordt geplaatst.
-
Ik had BTW al gewaarschuwd dat het 'm een hoop werk op ging leveren
Terzijde: hij zit ziek thuis, en af en toe houdt hij met een luciferhoutje een betraand ooglid omhoog om tussen de waas door z'n PM te lezen. Een lap vershoudfolie over het toetsenbord, om het te beschermen tegen alle gesnotter...
-
Gaan we achteraan, prof. SBB werkt zelf met BORIS: ze maken shapefiles voor ons van alle gebieden. Dat scheelt een boel werk, vooropgesteld dat Ozi goed overweg kan met ArcView ESRI files.
Wat betreft de Stichting Recreatie gaf SBB aan dat dit een Haagse club is van 'mensen die ervoor hebben doorgeleerd', die (o.a. voor SBB) beleidsplannen samenstellen. Zie hier een intro waarin in grote lijnen het beleid van SBB aangaande recreatie in de door hen beheerde gebieden wordt geschetst:
http://www.stichtingrecreatie.nl/nederland...sbosbeheer.html
-
Ik blijf dan ook voorstander van een kaart en/of OZi shapefile waarmee duidelijk aangegeven wordt waar 1) geocachen gewoon mag (met simpele regels als niet verder dan x meter van het pad en geen graafgereedschap nodig bij zoeken of zo), 2) zowiezo niet mag (wegens verstoring natuur of andere dringende redenen) en 3) er altijd overleg moet zijn met de boswachter (want gebied is mengeling van 1 en 2). Reeds geplaatse caches in gebied 1 zijn automagisch goedgekeurd, in gebied 2 moeten ze (uiteraard!) fysiek verdwijnen en in gebied 3 wordt in overleg in één sessie zoveel mogelijk goed- of afgekeurd. Dan ben je voor SBB in 1x klaar en kun je daarna netjes plaatsen/zoeken.
Hmmm... het idee van een shapefile vind ik heel sterk. Zijn de kabouterkaarten wijd genoeg verspreid om dat tot een algemeen bruikbare oplossing te maken, of is een klikbare online kaart toch nog wel nodig? Of kunnen we een eigen kaart maken voor gebruik in de gratis downloadbare Ozi variant (in delen scannen van die 70x100 kaart van SBB) en die compleet met ijkfile, shapefile en contactinfo distribueren onder de cachers?
Graag jullie reacties: ik ben sinds ik thuis overstapte op de Mac de weg in Ozi een beetje kwijt...
Wat betreft die drie gebieden: SBB en Natuurmonumenten willen altijd overleg. Is het dan zinvol om op de kaart toch het onderscheid tussen 1 en 3 te maken? Het zegt immers hooguit iets over het te verwachten gemak waarmee je die toestemming zal verkrijgen, bellen moet je sowieso.
-
Duidelijk verhaal. Maar is het probleem van de al geplaatste caches al eens bespreekbaar gemaakt?
Ja, daar hebben we het over gehad. Aan de ene kant wil SBB dat ook die caches worden voorgelegd aan de boswachter. Aan de andere kant zien ze een logistiek probleem ontstaan als de paar honderd caches die nu op SBB terrein liggen allemaal tegelijk ter goedkeuring worden aangeboden (met mogelijk een overload aan werk en daardoor een minder bereidwillige beheerder als gevolg). Daarom is hier geen termijn voor afgesproken. Kortom: die al geplaatste caches moeten wel ter goedkeuring worden voorgelegd, maar graag niet allemaal tegelijk. Aan ons cachers de taak om dat onderling te regelen. En van uitstel (vanwege de spreiding) mag geen afstel komen.
Wat is een redelijke termijn? SBB is al een jaar bezig met het bepalen van de beleidslijn, dus van een paar maanden schrikken ze niet. Laten we de komende winterperiode daarvoor gebruiken! Het zou mooi zijn als we straks de lente in kunnen met een beproefde, goed werkbare plaatsingsprocedure.
-
Zooooo... even een weekendje kalm aan gedaan (verjaardag van MiniZenz, nieuwe pup), is er opeens een draadje van 6 pagina's
Ik heb het item nog niet gezien (ga ik zometeen doen, dankjewel BruineBeren!), dus het volgende is nog onbevooroordeeld (voor zover mogelijk).
Wat betreft het hoor- en wederhoor principe: het NOS journaal heeft mij vrijdag gebeld. Ze hadden mijn contactgegevens van Joseph gekregen, die mij daar eerder die week al over ingelicht had. De vragen gingen met name over de samenwerking met SBB. Na mijn uitleg over de stand van zaken (zoals die hier in het forum regelmatig ter sprake komt) bleek dat ze van SBB hetzelfde verhaal hadden gehoord. Wel informeerde de vriendelijke dame of het werkelijk zo 'koek en ei' was als ik haar vertelde, omdat ze toch ook had gehoord dat sommige boswachters helemaal niet zo blij waren met geocaching, terwijl het SBB kantoor en ik het juist hadden over de goede samenwerking, contactinfo, klikbare kaarten en wat al niet meer (DEFCON 4). Ik heb haar uitgelegd dat geocaching al een paar jaar bestaat, terwijl de samenwerking iets van het afgelopen jaar is. Dat SBB de beleidslijn vrijwel rond heeft, maar nog niet helemaal. Dat onbekend onbemind maakt, en dat zowel SBB als de stichtingen bezig zijn om hun respectievelijke achterban te informeren over de afspraken, en dat bij beide organisaties niet iedereen even hard staat te trappelen. Ze vroeg of alle geocachers vrijbuiters waren (DEFCON 3), waarop ik antwoordde dat dat niet het geval is, dat het een buitenactiviteit is die wordt beoefend door alle lagen van de bevolking, jong en oud, alleengaand of met een gezin, democraat of republikein en dat de gemeenschappelijke deler de liefde voor de natuur is, gevolgd door belangstelling voor techniek, navigatie en puzzelen. Dat het overleg er niet voor niets op initiatief van de cachers is gekomen, en dat we graag goede gasten van onze gastheren willen zijn. Waarna ze me vriendelijk bedankte.
Wat betreft de huidige staat van de contacten. Van zowel Natuurmonumenten als SBB heb ik alle contactinformatie van alle beheerders gekregen. Van SBB bovendien een kaart van pak 'm beet 70x100 cm met daarop aangegeven alle door SBB beheerder objecten (gebieden). NM probeert ook een overzicht van de gebiedsgrenzen te produceren, waarna we met al die info een mooie digitale kaart willen maken, zodat het achterhalen van de juiste persoon een stuk eenvoudiger wordt.
Het ontwerp-standpunt van SBB over geocaching luidt als volgt (knipje uit groter plan):
"Waar de terreincondities het toelaten heeft Staatsbosbeheer geen bezwaren tegen geocaching. Echter in onze gebieden moet een cache altijd in overleg met de boswachter VPR (voorlichting en public relations) geplaatst worden. Ook al omdat graven in onze gebieden niet toegestaan is. Daar waar gebieden vrij toegankelijk zijn is veel mogelijk maar in gebieden waar alleen wandelen op wegen en paden is toegestaan, kom je al gauw uit tot vlak langs het pad of ergens rond het parkeerterrein. In alle gevallen heeft de boswachter VPR het laatste woord."
Het is jammer dat de negatieve verhalen aan beide zijden altijd meer impact lijken te hebben dan de succesverhalen: daardoor ontstaat het beeld van een problematische relatie, waar dat volgens mij maar zeer ten dele waar het geval. Verschillende cachers hebben hier al verteld over hun goede contacten, en ik heb zelf een paar weken geleden prima kunnen praten met Dick en Anke van SBB Dorst. Wel merk ik dat boswachters (terecht!) hun standpunt verharden als nieuwe caches zonder overleg worden geplaatst. Dat moeten we dus gewoon niet doen: als we graag een goede relatie willen zullen we ons ook aan onze kant van de deal moeten houden. Wat dat betreft merk ik op dat slechts een enkeling gebruik maakt van de bestaande contacten met SBB om in overleg te treden over een nieuw te plaatsen cache. Dat kan betekenen dat de cachers de weg ook wel zonder mij weten te vinden (wat ik me goed kan voorstellen, want zo'n bastion is SBB nou ook weer niet), of dat er geen nieuwe caches in SBB gebied worden geplaatst, of dat men geen toestemming vraagt. Ik hoop dat het vooral het eerste is...
Zenz
-
Hmmm... inderdaad wat oppervlakkig en ook wel een wat creatieve selectie van de journalist. Maar goed, so be it. Het is leerzaam om te lezen welke uitspraken de beste man uitkiest, wat is blijven hangen van het gesprek tijdens de wandeling van dik een half uur. De "citaten" zijn inhoudelijk nog redelijk correct (hoewel fragmentarisch en daardoor onvolledig), maar kloppen verder (qua woordkeuze en spreker) nauwelijks.
Grappig is dat hij het vinden van de cache als 'een fluitje van een cent' omschrijft, temeer daar hij zelf op het pad bleef observeren terwijl een handvol deelnemers minutenlang naarstig naar de cache aan het speuren was. Hij was in eerste instantie ook niet overtuigd van het nut en de bruikbaarheid van een GPS, maar toen hij eerder terug moest naar zijn auto vanaf de cacheplek midden in het bos heb ik 'm onze eTrex meegegeven: "De pijl wijst je de weg!" Het eenvoudig terugvinden van de auto heeft blijkbaar indruk gemaakt ;-)
-
Zeker, het was een geslaagde dag.
Terwijl Mumzle de laatkomers van informatie over Geocaching voorzag, is de helft van team Zenz met de cacheplaatser, boswachter Dick, een team van TV-Extra (lokale TV), een journalist van BN De Stem (met fotografe) en een handvol geinteresseerden op pad gegaan. Ieder detail werd gefilmd, elke vijf stappen volgde een interview - maar al met al erg leuk. We zullen t.z.t. de band van de uitzending opvragen, en kijken of e.e.a. gedigitaliseerd beschikbaar kan worden gesteld.
Ook de ontmoeting met Dick en Anke was heel plezierig: als alle boswachters zo ontspannen ten opzichte van geocaching stonden... je merkt aan alles dat het overleg met Corvus in een prima sfeer heeft plaatsgevonden.
Alleen Mumzle voelde zich gepiepeld toen bleek dat het wandelingetje langs paaltjes a en b halverwege was omgeturnd in een heuse cache-zoektocht, omdat zulks voor een TV-ploeg toch leuker materiaal oplevert
Achteraf heeft hij de cache opgezocht met de andere helft van het Zenz-team. Maar ja, TB Tiggrr was toen alweer verder gereisd 
-
Hulde! Heel intuitief opgezet, en een schat aan info.
Gefeliciteerd Albrt!
Geocaching in het Utrechts Nieuwsblad
in Nieuws, Informatie & Polls
Geplaatst
Beide kranten vallen onder het Wegener concern (http://www.wegener.nl/html/dagbladen.html)
Het is gebruikelijk dat content intern wordt hergebruikt, zonodig aangepast aan de lokale omstandigheden.