MCMAL

Ik heb vanmiddag in Amstelveen een "rondje om de werkgever" gelopen met de 60Cx en de Onroutekaart. Afgezien van wat kleine topografische onvolkomenheden (doorgaand pad wat op de kaart zomaar doodloopt, ontbreken voetbrug) meer dan tevreden erover. Perfect, al dat detail, een plezier om mee te spelen. Ook de snelheid, waar ik al enge verhalen over had gelezen, was prima. Mogelijk doordat er een 4GB kaartje inzit, dat weet ik niet, ik heb er alleen een deel van Topo Duitsland en een deel van CN bijgeladen, dus die is lang niet vol.

En dan toch ook nog een eigen bijdrage Cache nummer 1000 op 4 oktober 2008 - Het mysterie van het Kralensnoer van Exloo (GC15HDT) "De ghroote dagh was daer dat wey als een waere Sherlock McMal ter gheleegenheyd van den duisendtste gheokesj den grooten barn zouden opspeuren. Met een ghroot gheselskap aan ervaeren meesterspeurders als schoonbroeder Petrus, GheoBurt, Team Hummocks ende Azzurri Olandesi trokken wey naer het museum te Eksloo alwaer wey onse speuringe zouden beghinnen aen den handt van den aenweysinge die wey daer vonden. Na eenigh voortschreyden worden wij de resten gewaer die den lelijken dief in zijne ijdelheidt agtergelaten had. Eene boemerang gehoorde daarbey, waeruidt maer wehr eenmael bleek dat den dief eenigen aboriginaelen cultuur genooten hadt. Langs kleijne ackertjens en het groote veldt schreyden wey voort naar den boom waer den sgurk zijn eetenswaerdigheyden hadt agterghelaten. Wey vonden deesz onsmaekelykheyden voorspoedigh alsook zeyne kervingen wat verder op onze speurderije. Nae het raepen van veele kastanjetten gingen wey een muntstuck zoecken. Dath nam ons veel teydt, maer wey vonden het kleynood togh. Eevenzoo werden wey verrasdt door den leipzinnighe verstoppinghe van den steen op het volgenden oordt. Nae eenige telvraeg hadden wey den hulpe van eene steenkundighe noodigh om de aerdt van den aen den zonnengodt gheweyde voorwherp te bepaelen, maer daaerna zaegen wey het locus delicti alras in het zight. Ickzelve vondt een kwart uure nae veyf den kiste met den barn en eenig Azzurro bracht de weyze van ontsluitingh aen het lighdt. Hiernae hadden wey grooth veest bey het oopenen van deezer waere sgatkiste, wey onse duyzendtste, Azzurri Olandesi heuren centuuriontitel en wey allen veel vreught, waervoar wey de maeker Tinckerteam uyt de grondt onses hertes dancken ! MCMAL & CR"

Een avondje cachen van Kleijn en Barny, hetgeen in vier delen gepubliceerd werd bij mijn eigen cache Nooit Links. We schrijven 28 juni 2006. --- Het kwam op als poepen, tijdens een Evaluatiegesprek van een zorgvuldig geplande verbroedering’s cachehunt waarbij ik een 80 jarige geldige reden had om het op het laatste moment af te zeggen waar ik wel verwacht/gehoopt had dat de cachunt wel bij de twee voorheen overgeblevenen Ex cachebroeders gewoon doorgang kon blijven vinden. Helaas tot grote schande en mijn erge spijt heb ik dus moeten concluderen dat er dus helemaal geen doorgang is geweest en dat met de kleinzielige reden dat er wat broodnodige vocht uit de hemel zou kunne gaan vallen. Weg was alle verbroederingen de broedertwist ging in alle hevigheid door, en vooral niet samen cache zo volgens de heren loopt dan wel het totaal op maar niet het verschil tussen elkander en daar ga je natuurlijk niet de hele dag voor in de auto zitten, toch Dus wat jarengoed is gegaan vol met gezelligheid vol met jolijt is door het puntjes scoren geheel tot flarden geschoten, nu kunne men allen maar her en der andere geohunters vandaan verzamelen om de gezelligheid te evenaren van vroeger wat ook nog ten dele altijd lukt. Zo was het dus nu ook weer gegaan het gesprek voerde alweer snel op een andere cachehunt maar zo met de vakanties tussen door en de gefingeerde werkdrukte bleek deze donderdag avond een van de laatste mogelijkheden tot en met september te zijn om gezamenlijk kissies te gaan trekken wat dus gelijk maar verzegeld werd met een afspraak waar ik de aangeboden details maar even buiten beschouwing laat, deze cache was een van die serie die we op een mooie en zonnige avond in Amsterdam hebben gedaan. Bij de aanrij route van deze cache had mijn cache kompaan voor vanavond alle touwtjes in handen, met een veelfout aan GPS apparatuur, Telefoon met internet verbinding super vlotte bolide moest het toch wel gaan lukken maar ondanks het op volle krachtwerkende airco waren de kleijne zweetdruppeltjes op het voorhooft van Mister High Tech langzamerhand niet zo kleijn meer en schorvoeten kwam de vraag er aan “of mijn vertrouwde en de vaak bekritiseerde oude E-Map aangeslingerd kon worden” dat die vraag zo snel zou komen was geen vraag maar het verbaasde mijn hooglijk dat het zo snel was en natuurlijk (goedzak dat ik ben) wil ik met mijn Steenkolen E-Map de andere beschikbare en hele kostbare navigatiesystemen overrulen door direct de Time Sly eindelijk de goede kant op te dirigeren waarna het nog enkele meters nodig hadden om de telefoon te pakken en de hulplijntje te raadplegen (Die we deze avond gelukkig niet vaak nodig hebben gehad (Ahumm)). Waar de cache geraapt werd die al grondig maar kleijnschalig veelvuldig was onderzocht. Verder met nr. 2 van vanavond de koningin van Afrika gewoonlijk passen we ons snel aan de omgeving dus toen ik voor de 2e male met mijn oude maar vertrouwde steenkolen E-Map weer eens (boven al die standaard in de time Sly aanwezige nieuwerwetse spul ) de weg moest wijzen hadden we de zwarte bolide maar keurig op de stop geparkeerd tussen al het al aanwezige spulvol goede moed gin ik op het nulpunt zoeken en mijn kompaan zat natuurlijk weer de 60cs 30 meter standaard afstand nutteloos te wezen na een te lange tijd maar weer een hulplijntje ingeschakeld (Die we deze avond gelukkig niet vaak nodig hebben gehad (Ahumm)). Waarna de cinaster vlot door alweer ikke getrokken werdt met DT Toen we eenmaal een beetje op dreef was, was het een kleijne moeite om de zwarte Time Sly het centrum in te sleuren voor een virtuele cache, nu ben ik zelf niet helemaal gecharmeerd van een virtuele cache maar zo als altijd was het de regel die de uitzondering bevestigt deze vond ik wel leuk en interessant maar er was wel een nadeel aan vast as je met en puntenjager gaat cachen dat je te weinig tijd heb om alles te onderzoeken daarom heb ik de folders maar bij me gestoken zodat ik op de terugweg naar mijn verblijfplaats er achter kwam dat ik het zelfde had alleen dan in 7 verschillende talen Na een leuke virtuele cache = het -hup- weer de timeSly in, de keuze viel nu op deze cache.(heerlijk hé dat Wild cachen) Natuurlijk had ik mijn kompaan al een schitterende parkeerplaats aangewezen toen eenmaal mijn steenkolen E-Map mijn aangaf dat we nog 30meter moesten gaan, maar omdat al dat apparatuur van de nieuwste generatie vastgeboud in de time Sly maar bleef doorgeven van verschillende en vooral verwarrende informatie hebben we een extra rondje gereden voordat de beslissing gevallen was om net zo al een gele vogel uit te waaieren en mijn kompaan de kans te geven om de relaxt mode in te schakelen. Na een tijdje zoeken en na een tijdje hulpeloos zoeken heb ik te einde raad het altijd hulpvaardige hulplijntje gebeld (Die we deze avond gelukkig niet vaak nodig hebben gehad (Ahumm)) en (wat nu langzamerhand wel een iets sarcastise ondertoon kreeg) die me natuurlijk in veel te veel woorden probeerde uit te leggen waar het doosje zich verborgen hield. Ondertussen was het tijdens mijn vergeefse escapades mijn toegesnelde kompaan (die eenmaal het licht had gezien en de time sly natuurlijk had geparkeerd op de plek die ik een half uur daarvoor ook al had aangewezen) die met een veel te grote grijns van oor tot oor het doosje te voorschijn trok op mijn nulpunt. Ondanks het steeds grotere wordende gebrek aan drank, eten en goede navigatie in de Time Sly besloten we als echte diehards door te gaan en deze leuke cache te scoren dus gebuurde weer wat eigenlijk al de hele avond gebeurden eerst een stuk omrijden, Kleijne zweetdruppeltjes op mijn kompaan die links van mij zit, stotterende woorden of ik mijn steenkolen E-Map wil aanstarten en over wil gaan op pijlmodes, om de simpele reden dat alle aangebodene info van de omgeving teveel werdt om de Dom-Dom , 60cs en de standaard ingeboute Bekker proper te laten werken. Daarna was de parkeerplaats op 50meter van de cache zo gevonden de cache liet wel even op zich wachten voordat hij zich prijsgaf Het ondertussen nijpend te kort aan calorierijke voedingsstoffen in mijn maag die zich op zijn beurt natuurlijk pijnlijk begon te verzetten besloten we ook nog even aan te komen en daar na weer te gaan bij deze cache. De moeilijkheidsgraad was al aan mijn verteld om deze cache te kunne pakken daarom had ik een atletische kompaan uitgenodigd voor deze cachehunt waarvan ik hoopte dat hij in 1 Grote zwaai de handelingen zou verrichten die nodig waren om deze cache van een geldige log te voorzien. En zogebuurde het ik koos met mijn steenkolen E-Map de exacte nulpunt uit mijn kompaan nam een kleijn sprongetje liep wat onhandig heen en weer, luisterde (natuurlijk weer eens) niet naar mijn aanwijzingen en zeker goed bedoelde adviezen zodat ik na een tijdje dat geploeter had aangezien zelf maar het heft in handen heb genomen en onder de mom van laat die bolle het maar zelf weer oplossen alle handelingen soepeltjes voor elkaar kreeg en in een oogwenk de cache tevoorschijn toverde. Mijn maag begon nu wel heel heftig te protesteren aan gebrek van werk dat kleijne flauwtes ontstonden en dat terwijl we net naar een verjaardag wilde gaan. Affin mijn inbreng was ook natuurlijk hier weer van zo een laag kalibier dat nadat de Time Sly geparkeerd was op een andere plek dan de bedoeling was mijn kompaan handig uit de time sly sprong en op Knarf snelheid het park in stoof om uiteindelijk de cache te graaien, na een paar vermanende woorden mijnerzijds was het nog moeilijk om zich aan te passen aam mijn waggel tempo. Eenmaal aangekomen bij de cache werd het zoeken bemoeilijk door drie donkere heren (die zich niets aantrokken van het drankverbod in het park) en zich natuurlijk ophielden op 10 meter van de mooie verstopte cache waarvan we de bevestiging kregen van onze hulplijntje (Die we deze avond gelukkig niet vaak nodig hebben gehad (Ahumm)) en (wat nu langzamerhand wel een iets meer sarcastise ondertoon kreeg) na overleg en enige heftige aansturing van mijn bijna ingeklapte maag was de beslissing genomen om voor wat vulling te zorgen bij een nabijgelegen etablissement en dan maar hopen dat de heren eindelijk eens wat nuttiger dingen zouden gaan doen. Na het verorberen van wat biefstuk geserveerd met ander ongeïdentificeerde groentes, salades or what ever, weggespoeld door wat alcoholische versnaperingen voor mij en wat sinas voor mijn kompaan besloten we na een uurtje of zo weer eens te kijken of de cache nu wel voor het graaien lag. Aangekomen waren er nu nog maar twee heren aanwezig en alshet zo zou doorgaan met maar 1 afvaller per uur kon het dus gemiddeld genomen nog 2 uur duuren voor dat we geruisloos de cache kunne graaien en dat was zelfs voor ons te veel dus de list was snel bedacht 1 zouden de heren afleiden en de tweede (die met de sterkste kringspier) graaide de cache. Zo kon het dur voorkomen dat na luttle minuten we gezamenlijk een stikker kon plakken en een krabbel konden fabriceren in het logboekje. De klapstuk van deze avond, nadat we al de hele avond met hevig wisselend succes dwars door alle wijken van Amsterdam navigeerde konden we uiteindelijk een poging wagen om deze cache te rapen, natuurlijk en geheel gewoontegewijs stonden we eerst op een heel verkeert punt waar het wel gezellig was maar niet de bedoeling was en waar wij al zo lang naarstig op zoek waren was in geen velde( waar the f@#$%k zijn in Amsterdam velden ) of wegen (zijn er wel zat daar in Amsterdam) te bekennen, grote ongelovige ogen was ons deel. Nadat we onze wonden hadden gelikt en de laatste ontbrekende tip van insiders kregen hezen we ons uiteindelijk weer een x in de time sly om de laatste anderhalve kilometertjes rijdend af te leggen en omdat je hier in Amsterdam ben is de laatste anderhalve kilometertje een goeie drie kilometertjes over de weg met alle stoplichten spontaan springend op rood zodra ze de vermoeide gezichten van ons door de voorruit zagen schitteren., uiteindelijk konden we parkeren op 500 meter van de cacheplaats af en meteen bijna automatisch ging mijn kompaan weer in de geoknarf mode in zijn geheel geen rekening houdend in het waggeltempootje waarmee ik me doorgaans tracht te verplaatsen. Na een paar krachttermen gebruikt te hebben kwamen we gelijktijdig aan op de cacheplek waar we onze vorige plek nauwkeurig konden omschrijven en dat werd ons niet geheel in dank afgenomen er is dus hier ook een groots rivaliteit aan de hand Ha Ha Ha. Het eindput was gezellige boel met de uiteindelijke cache die nauwkeurig onderzocht werd waarna de sticker en krabbel werd geplaatst als bewijs van goed gedrag. De plek met de hondjes had ik al eens in Amsterdam bezocht en had toen de illusie dat het deze cache betrof , maar niets was minder waar dus dit was het uitgelezen moment om deze cache te bezoeken. De rit werd ondanks het perfecte werkende steenkolen ding van mij grotendeels geroutineerd door de duurbetaalde beacker waarna de laatste metertjes werden toevertrouwd aan de GPS met de meeste ervaring die natuurlij E-Map heet, en ons de cacheplek op de meter nauwkeurig aanwees. Omdat het al wat later werd, we waren bezig met de laatste cache voor vandaag, moest die bolle het maar weer opknappen, de meest vreemdsoortige capriolen moest worden uitgehaald om de verrassende GROTE boks te kunne trekken en na alle verplichte figuren zoals stikker plakken en een onleesbare krabbel zetten ook weer was gedaan moest die capriolen in een omgekeerde volgorde worden herhaald en eindelijk konden we op naar de laatste cache voor deze inmiddels wordende nacht. Tijdens deze cachehunt wilde ik nog 1 cache doen en dat was “nooit links”die ik weliswaar geheel niet snapte maar wel drommels goed begreep, ik ga ook nooit links, ik lig rechts in bed ik rijd met “Het Gele Bussie” altijd aan de rechter kant van de weg, ik stem regelmatig rechts van het midden, ik schrijf met rechts, ik geeft rechts ook bijna altijd voorgang, als ik me alleen voel gebruik ik ook altijd rechts (in mijn linkerhand zit dan natuurlijk de telefoon), de bel van mijn fiets zit op de rechter kant, de dames van de straat staan ook altijd aan de rechter kant te pronken, zo kan ik natuurlijk nog wel uren doorgaan met al die mooie dingen in het leven en dan nog moetten uileggen waarom mijn voorkeur uitgaat van rechts en zeker dus zeker te weten niet van links maar dat gaat dus buiten de bedoeling van een log over geocaching, dus ik beperk me maar over de hunt alleen. Komende vanaf showdogs reden mijn kompaan en ik in de Time sly over allery wegen in het dorp dat is genaamd Amsterdam, nu was langzamerhand wel de Beacker zodanig opgewarmd dat hij nog voor de Dom-Dom op de PDA en de 60cs aan de voorruit (je vraagt je soms af of hij nog wel tijd heeft op door die voorruit te kijken……….) en mijn steenkolen E-Map in mij broekzak doorhad welke wegen hij moest volgen dus je kan begrijpen dat de rit hectisch verlopen was,uiteindelijk geparkeerd op een parkeerterrein en de laatste meters dan maar gelopen, daar terplekke nog aardig moeten zoeken en toen ik uiteindelijk maar de plekjes ging controleren waar mijn kompaan ook al had lopen te dromen tot ik eigenlijk in een ooghoek het kinaster (zo, kleijn, goed?)zag liggen en vol ongeloof tevoorschijn trok om 2 minuten over middernacht ---

In oktober 2007 had ik een kleine mailwisseling met Cache in het Handje over mijn cache China Town, en wel hierom: "#123, 17:15 Deze cache was weer is een lesje in nederigheid. Vorige week had ik zin is wat caches in Amsterdam te doen en dit was er één van. Naast wat multi's een makkelijke opraper leek het. Als voordeel dacht ik te hebben dat ik ooit 18 jaar in Amsterdam heb gewoond dus weet ik redelijk goed de weg . Vanaf de Dam via de warme buurt, waar het zoals altijd meer dan gezellig druk is, aangekomen in de chinese buurt op de plek waar het cacheje zich moet bevinden Vond ik daar heel veel bedrijvigheid van de neringdoenden hier en met m'n gps in de aanslag ging ik zo onopvallend mogelijk te werk met het onderzoeken van alle plekken die in aanmerking kwamen. Mensen in deze buurt en met name ook de hang ouderen die zich op de brug ophouden lijken alles en iedereen in de gaten te houden. En ik voelde bij het zoeken dan ook de ogen priemen. Dat werd nog erger toen een graatmagere prostitué zich op de hoek stationeerde en mij even later begon te wenken . . . Kennelijk vond ze dat ik er erg behoeftig uitzag. Maar ik wist dat de graagte die ik uitstraalde uitging naar het vinden van het cacheje, dat zich nou eindelijk eens gewonnen moest geven! Toen, na een uurtje rondrommelen en steeds even weglopen in de hoop dat die gratendame zou denken dat ze toch echt een ander klant moest zoeken werd de aandacht die ze me gaf zo overduidelijk dat de hang ouderen me begonnen aan te moedigen. Zo in de trant van ; "hee jonge . . je verloofde wil dat je mee naar huis gaat " , heb ik eieren voor m'n cache-je gekozen. Het hazenpad dus in de hoop meer geluk te hebben bij andere cachejes die nog op m'n lijstje stonden in wat meer beschaafde buurten Twee dagen later was ik terug . Niet om graatje, maar vanwege het cacheje waar ik niet van kon slapen. Ik had contact gehad per email met MCMAL die met veel geduld probeerde aan te geven dat ik misschien toch wat beter moest zoeken en me vooral niet zo af moest laten leiden ! Weer waren daar de hang ouderen in groot aantal aanwezig, maar gelukkig herkenden ze me al niet meer. Wel stonden ze in de weg bij mijn pogingen het kokertje te pakken te krijgen. En ondanks hun nabijheid en soms warme belangstelling was ik in staat te zoeken op de plaats waar het zich moest bevinden. Maar weer niks! De via de eigenaar verkregen hint en aanmoedigingen hielpen niet en weer vond ik het niet. Dus ben ik wederom m'n frustraties uit gaan leven op de andere caches in Amsterdam en daar zijn er gelukkig genoeg van. . . . s'Avonds thuis weer is in de mail geklommen ( nee niet meer de pen hoor !) en MCMAL het droeve nieuws gedaan dat de cache weg was ! Met zijn reactie bracht ie me echter toch aan het twijfelen en ook zette ie me een beetje op het verkeerde been. En dus MOEST ik vandaag terug om het toch nog een laatste maal te proberen. Tja en wat zal ik zeggen . . . het vaste staande en hangende meubilair was weer aanwezig maar ditmaal kon ik me daar niet meer aan storen en greep rechts in plaats van links wat ik de voorgaande keren steeds had gedaan en zowaar het buisje bleek er potver de potver, toch gewoon te liggen! En terwijl ik me gelijk een beetje beschaamd voelde om mijn melding dat de cache weg zou zijn was ik ook blij en als ze weer op het hoekje had gestaan dan had graatje een zoen gekregen. Arend, bedankt voor deze cache op een erg leuke en ook erg mooie plek in Amsterdam. ( de foto's laten dat hoop ik zien) en ook vooral bedankt voor je reacties en het geduld. Groet van Cache in het handje. " Ik blijf het de klassieker onder de logs op een mijn caches vinden.

Vwb het Geo d'Or gedeelte van de vraag: zou voor mij reden zijn ze allemaal in te trekken. Als het zonodig moet weten kijk je maar op de desbetreffende pagina.

m.a.w. zo denk ik er ook over

Ik ben voor (Amsterdam e.o.)

Als je hem niet gevonden hebt kun je een not found loggen, hoeft niet. Je kunt het altijd veranderen in een found of een nieuwe foundlog schrijven. Als je zeker weet dat je op de goede plaats was is het handig een mail te sturen aan de eigenaar om je bevindingen te vertellen en te checken of je het bij het rechte eind had. En volg de logs door de cache op de watchlist te zetten. Succes!

Een lijst is er niet. Ik heb wel een poging gedaan het overgrote deel in GSAK te verzamelen. Ik kan ze wel filteren als je wilt stuur me dan maar een PM. @ Lupux: dat is denk ik de vraag niet, het gaat om de caches die nog niet in gsak staan

Nou, als ik de 7 logs van tijdens het event zo eens lees valt het best mee, even ervanuitgaande dat ze eerlijk geschreven zijn. Misschien heeft er wel eentje de coördinaten gekregen en ja er zijn ook drie teams die hem samen opgelost hebben. Om hem daarom tijdens het event weg te halen lijkt me wat overbodig. Maar goed, mijn mening

Meestal vrijwel direct nadat je betaling geregistreerd is, met paypal/creditcard gaat dit meestal zeer snel.

Je hoeft nergens op te wachten, maar het is wel leuk bij een FTF ook de eer te krijgen als eerste te mogen schrijven. Ik log dan ook hooguit met een note om te laten weten dat ik STF of TTF heb gehaald in afwachting van de log van mijn voorgangers. NB de cachelegger heeft daar dus niets mee te maken.

Ik betrap me er ook steeds vaker op dat ik - naast vele 'juichende' logs - wel eens een z**klog plaats, omdat ik graag eerlijk ben over wat ik ervaar. Ik ben me er wél van bewust dat de ene cacher dingen leuker vindt dan ik en soms ook wel eens andersom. Vwb de door Hebbes aangeboden lijst(je) tuincaches: daar ben ik ook eens mee begonnen, maar vanwege de diversiteit van de reacties erop heb ik deze privé gezet. Ik kwam er namelijk al gauw achter dat wat ik ervan vind niet representatief kan zijn voor een anders mening. Ik deel de lijst dus alleen nog met cachers die me er per PM om vragen. NB De hyve hierover vind ik trouwens erg leuk

Het lijkt wel of de tijden van het EK weer herleven, publicatie tijdens de wedstrijden Alleen dat ik morgenochtend vroeg wegrij uit de regio, waar er tot dit moment alweer twee nieuwe liggen