gluppie

het lijkt er op dat in de vraagstelling "puntjes" als een prestatie naar anderen wordt gezien. Ik wandel en fiets voor mezelf, voor niemand anders. Via geocachen kan ik interessante routes maken, kom ik op bijzondere plekken en leer ik over de omgeving. Het loggen online hoort bij dit spel, en doe ik dan ook getrouw. het aantal gevonden caches zegt verder helemaal niets over mijn "prestatie". Het is puur alleen voor mezelf interessant. Kortom, ook al zou dat niet door anderen te zien zijn, had ik alle caches die ik tot nu toe "gedaan" heb, ook gelogd. Het lijkt er op of er mensen zijn die er een waarde ten opzichte van andere cachers aanhangen. Het competitiedrang, zoals door sommigen genoemd. En dat lijkt m.i. onmogelijk. Je kunt pas een competitie met iemand hebben, als je dezelfde tijd er aan besteed. Iemand die met pensioen is, en dagelijks gaat cachen, zal altijd meer vinden dan iemand die één keer per week een paar uurtjes er op uit trekt. Lijkt me dus vrij zinloos mezelf te vergelijken met andere cachers. De puntjes zijn alleen voor mezelf van belang, dat ik niet keer op keer dezelfde caches tegen kom, en voor mezelf een soort van dagboek waar en wat ik allemaal doe. natuurlijk zitten er ook belachelijke caches tussen. Vaak wil ik die niet zoeken, en als ik merk dat ik op een belachelijke plek kom, of bijvoorbeeld in een voortuin, dan wil ik de cache zonder zoeken kunnen vinden, anders besteed ik daar geen tijd aan. Als het om multi's gaat: daar ga ik bewust naar toe. kortom thuis voorbereid en wetende waarom ik daar heen wil (omgeving, bijzondere cache etc) traditionals wil ik enkel tijdens een wandeling of fietstocht vinden, en dan gaat het mij veel minder om wat ik vind, maar veel meer om de route. De puristen zeggen dan dat je dat ook kunt doen zonder kokers te rapen, maar ik ben van mening dat ik door de kokers toch op plekken ben gekomen, waar ik anders niet zou zijn geweest, omdat ik dan veel vaker op "safe" qua omgeving zou spelen.

nauwkeurig en goedkoop zonder toeters en bellen: de etrexH. Ben ik ook mee begonnen, gemerkt wat ik daar op miste, en vervolgens na een jaar een ander apparaat gekocht. De etrexH zal vast voor weinig geld op marktplaats aangeboden worden(30-tot 60 euro denk ik)

barny, snap je opmerkingen niet helemaal. Aangezien jij altijd rechtstreeks naar het eindcoordinaat gaat, maakt het voor jou toch al helemaal niet uit waar start en finish zich bevinden? Ik vind het altijd wel fijn dat ik een inschatting kan doen hoe veel kilometer een multi bedraagt, en na het vinden van de cache vind ik het wel prettig dat ik dan weer in de buurt van de auto ben. Mocht dat niet het geval zijn, dan zou ik dat wel graag van te voren willen weten.

TT: Dat is even schrikken, toen ik je bericht las. Gelukkig klink je positief en schrijf je dat het achteraf meeviel ( behoorlijk relativerend). Vanaf deze kant wil ik je heel veel sterkte wensen en een spoedig herstel!

Ik denk dat je conclusie klopt als het om de percentages gaat en de twee verschillende groepen. Ik reken mezelf tot beide groepen. Meestal gaat het mij om de wandeling, maak zelf lange routes die me langs verschillende traditionals brengt. Dan gaat het dus niet zo zeer om de kwaliteit van de caches. Gaat me overigens niet om de aantallen, wel om de route. Mijn uitdaging ligt in de lengte van de route, nu nog steeds tussen de 15 en 20 kilometer. Wil dat in de toekomst nog uitbreiden. Andere keren kiezen we voor een mooie multi, waarbij de kwaliteit van de multi of het gebied bepalend voor de keus is.

op vakantie in de jura in 2010 raakte ik aan de praat met iemand die mij hele mooie en bijzondere plekken aanwees, nadat hij er achter kwam dat ik van wandelen hield. Op mijn vraag hoe hij dit allemaal wist, kreeg ik het antwoord: geocaching! Kreeg een hele duidelijke uitleg en vervolgens bij thuiskomst alles eens goed op het internet uitgezocht. Niet helemaal goed overigens, want ik had geen idee dat je accountnaam zoooo belangrijk was, anders hadden we wel een andere teamnaam verzonnen. Gluppie is een verbastering van mijn naam. De eerste cache was een multi, gelopen met onze autonavigatie. Het begin was stroef, geen idee wat te zoeken. Maar toen we dat eenmaal in de gaten hadden, vlotte het snel en vonden we onze eerste cache. De tweede poging was heel wat minder succesvol, autonavigatie werkt niet in een bos! Daarnaast was de accu zo leeg, en stonden we ergens midden in het bos. ..... Uiteraard daarna direct een gpsr aangeschaft. De traditionals gebruik ik om eigen routes te lopen en de mutli's voor de mooie natuurgebieden en de uitdagingen. Een hekel hebben we aan voortuincaches. Die " moeten" in één blik gevonden worden, anders verdwijnen ze direct op de negeerlijst. Genieten van mooie wandelingen, inventieve multi's : daar doen we het voor

hmmmm week van de teek? Meestal zijn dergelijke dingen leuk, maar deze week bevalt me dan minder. Alhoewel teken mij wel heel erg leuk vinden de laatste jaren. Heb inmiddels al ongeveer 20 teken mogen verwijderen.

als ik me teleurgesteld voel over een cache, vraag ik me ernstig af waar het mis is gegaan met mijn leven. Dat zoiets simpels als een cache mij zou " teleurstellen" zegt heel veel over het niveau van mijn leven. beste Barny: zie hier de overeenkomst tussen trots en teleurstelling.

vergeet niet dat preken voor eigen parochie hier ook op gaat. de grootste tegenstanders van PM-only caches zijn niet pm-ers. Dezelfde reden waarom ze geen pm lid zijn zal gelden voor pm only caches

ik heb afgelopen jaar de3zusjes gelezen, geleend bij de bibliotheek. Wellicht daar even proberen?

Wat maakt het uit wat je van HH's vindt? De vraag is wie het team kent.

Als je op de dakota 20 het navigeren naar een geocache hebt aanstaan, kun je daarna via "geocaches" de volgende opties o.a. aanklikken: toon beschrijving, toon logboeken, hint weergeven, etc. met pijltje toets een tabblad naar beneden, en dan zie je "logpoging" staan.

Een discussie is het overigens niet echt te noemen, als het tussen twee personen gaat die op één lijn zitten. Heet dan eerder brainstormen o.i.d. Maar dat slechts even terzijde. Bij de eerste caches die we vonden, ruilden we altijd. We hadden wat dingen gekocht, en namen dat mee in onze rugtas, bijvoorbeeld een lege cd-rom, kleine zaklamp, etc. Dan ga je ruilen, en na een paar keer zie je dat de inhoud nu niet iets is waar je enthousiast van wordt, en zijn wij opgehouden met ruilen. Onze voldoening halen wij uit de omgeving en de wandeling. Maar......... Ik kan mij heel goed voorstellen, als de inhoud van caches "waardevoller" zou zijn, dit zeker iets extra's zou toevoegen. Volgens mij zal niemand dit idee niet toejuichen. En eigenlijk heb je mij hierdoor weer terug getrokken naar de eerste caches: ik zal bij de regular caches weer gaan ruilen, of in elk geval er weer iets in doen.

Vlindertje: diederikus refereerde aan de postjes van Od en Brouwertjes, die er even een portie humor tegenaan gooiden, en zo heb ik de post van Diederikus ook opgevat.

Overduidelijk is in deze discussie het verschil van inzicht en beleving reden voor het niet begrijpen. Er zijn cachers die (fanatiek) aan de d/t matrix werken. Alhoewel ik mij daar totaal niet voor interesseer, kan ik mij wel voorstellen dat het voor deze groep vervelend is als een cache een lagere rating krijgt. Echter, deze groep cachers moet zich ook realiseren dat de d/t rating een waarschuwing naar alle cachers is, wat er verwacht kan worden. Als de omstandigheden dermate gewijzigd zijn dat een op of af waardering noodzakelijk is, dan zal een CO dit ook moeten doen, als waarschuwing voor toekomstige loggers. Daarnaast snap ik persoonlijk het probleem niet zo, elke moeilijke cache wordt door cachers zelf immers al gedevalueerd: een klimcache? kan niet klimmen. Als ik nu eens voor de broodjes zorg, wil jij hem dan voor mij uit de boom halen??