Biertje

daarom is het beter om alles in eigen beheer te houden, zo houd onze wortelenman zijn blog bij op http://www.wilxlii.nl/carrottelogs/ en ik zelf op http://www.barnynl.nl/ Barny ​zijn er nog meer van dit soort Nederlandstalige blogs? Jazeker: http://www.blikopBiertje.nl

Ik heb de logger vanavond een vriendelijk mailtje gestuurd dat ik na 3 weken toch wel erg benieuwd ben naar zijn ervaringen bij die FTF. Makkelijke puzzel? Moeilijk verstopt? Ik kreeg direct een reactie: "helemaal vergeten". En de FTF-log is zojuist (alsnog) geplaatst.

Gisteren had ik mijn maximum van positieve en negatieve beoordelingen al bereikt. Vandaag wil ik opnieuw gaan beoordelen, maar ik krijg nog steeds die pop-up dat ik mijn maximum vandaag al heb bereikt. Waar kan ik vinden hoeveel beoordelingen je per dag (?) kan plaatsen?

De plusjes en minnetjes waren me gisteren wel opgevallen, maar sinds dit draadje snap ik de bedoeling. Ik heb dus direct een aantal postjes een plusje gegeven, totdat ik een pop-up kreeg dat ik mijn maximum aantal van positieve beoordelingen voor vandaag had bereikt. Ik heb daarna dus maar een paar minnetjes uitgedeeld, want dat kon nog wel... Komt er ook nog een ranglijst van forumgebruikers? Als je namelijk weet wie het meest negatief wordt beoordeeld, kan je zijn bijdragen in een discussie direct overslaan. Of juist alleen die lezen (ligt eraan wat je instelling is...) Ik heb dus tegen gestemd.

Ja, dat is al sinds de laatste update. Het viel me gelukkig bijtijds op, zodat ik de notes er op mijn printje bijgeschreven heb. Bij een multi met veel tekst bij de Additional Waypoints, heb ik ook een maar een schermprint gemaakt. 't is even behelpen... Biertje

Zojuist viel me op: Op de cachepagina staat rechtsboven bij navigatie "bekijk fotogalerij". Beneden op de cachepagina, net boven de logs, staat "Bekijk de Afbeeldingengalerij". Daar zou ik ook "fotogalerij" gebruiken, en natuurlijk zonder hoofdletter. Biertje

Hoe groot zijn je foto's? Foto's tot ong. 100 kB worden onverkleind ge-upload. Daar heb ik zelf nooit problemen meegehad. Wil je een foto van 1 MB uploaden, dan zal .com jouw foto eerst gaan verkleinen. Dat duurt even en wellicht is er een grens waarboven hij gewoon geweigerd wordt. Biertje

Volgens mij: Palm Springs, Canada, Afrika + Madagascar, en de Niagara Watervallen. De Eifeltoren is voor ons dus de makkelijkste... Biertje

Wilxlii heeft die dag ook een speciale coin gekregen: de 10.000 Discoveries Geocoin. Hij wil graag dat die coin 10.000 keer discoverd wordt. Bezoek daarom de coin-pagina op 10.000 Discoveries Geocoin Biertje

Wilxlii Carrotte belde mij vandaag dat hij in zijn 10.000e log helemaal vergeten was te melden welke cadeaus hij heeft gekregen en iedereen daarvoor te bedanken. Hij heeft zijn log op internet daarom aangepast en mij gevraagd deze alsnog in z'n geheel hier te posten. Dat doe ik graag: “Weet je al wat je gaat doen voor je 10.000e cache?” Nee, dat wist ik in april van dit jaar nog niet. “Misschien,” zo opperde ik, “is er een aardig team bereid een leuke cache te plaatsen.” Toen ik dat antwoordde aan Els van de Naakslakkies, was het in één seconde geregeld. In principe dan. Want ik weet nu, dat er heel wat werk verzet is om deze “leuke” cache te plaatsen. Ze heeft namelijk samen met echtgenoot Jacob een bijzonder creatief team samengesteld bestaande uit henzelf plus Biertje, Gpsgek, Brouwertjes, IkbenMamma, Grote Griezel en Bonzo B. Voortvarend en heimelijk voor mij is dit zogenaamde 10k-team enthousiast aan de slag gegaan voor een climax op 10-10-10 om 10 uur. Er werd in de Delftse Hout een parcours van exact 10 kilometer uitgezet, waarbij ELKE METER dus een door mij gevonden cache symboliseerde. Met om de 1000 meter een way-point om letterlijk even bij stil te staan. Vandaag op deze heuglijke dag stonden op al die way-points mij bekende en ook geliefde cachers me vrolijk op te wachten om zich vervolgens aan te sluiten bij een groeiend gezelschap dat zich vrolijk kletsend fietsend en wandelend op weg begaf naar het eindpunt. Biertje en Bonzo B. waren speciaal geselecteerd om mij onderweg in het gareel te houden. Dat was niet echt gemakkelijk, maar het lukte, zij het soms met wat zachte dwang en een flinke portie overredingskracht. Ging alles goed? Nee natuurlijk niet, anders zou het geen cache in geest van Carrotte zijn geweest. Verkeerde startcoördinaten en tot overmaat van ramp ging ik vrolijk wandelend op weg en zou dan voor 10 uur ’s avonds niet mijn doel hebben bereikt, dus werd ik snel op mijn eigen vouwfiets gehesen en met een uurtje vertraging ging ik echt van start. Mijn op 3 uren geschatte fietstocht moest nu in 2 uren worden afgelegd. Vooral in het begin betekende dat stevig doortrappen, maar tussen wp5 en wp6 zat ik al op het originele door Biertje voorbereide schema en kon de rest van de tocht afleggen zoals bedoeld. Dus op de wp’s ZELF aanwijzingen zoeken ipv dat iedereen me aanwees waar ik moest kijken. Desondanks ontgingen mij in mijn enthousiasme allerhande schitterende door hen speciaal voor mij gecreëerde details. Gelukkig toonden Biertje en Bonzo B mij steeds alle dingen die mijn spiedende ogen hadden gemist. Zo arriveerde ik voordat dat ik het door had na 10 kilometer fietsen op de stash area. Het verbaasde me dat hier niemand op me stond te wachten en het drong slechts langzaam tot me door dat ik er een cache moest zoeken, iets waar ik toch wel enige ervaring in heb. Zo plukte ik om 09.40 uur vanonder een mij bekend type locatie een enorme wortel vandaan, zijnde de cache en bevattende een logboek. Ook zat er een speciaal voor deze dag ontworpen geocoin in plus een speciale wortel+schoen-TB. In triomf werd de cache-wortel meegevoerd naar restaurant Het Rieten Dak. Nou ja, in de fietstas van mevrouw Bonzo B., want deze door de Naaktslakkies geknutselde creatie was behoorlijk zwaar. Bij het restaurant haalde ik de cache-wortel tevoorschijn om te tonen onder een daverend applaus van en aan een groot gezelschap geocachers plus andere belangstellenden die door de organisatie heimelijk hierheen waren geloodst om samen met mij deze bijzondere gebeurtenis luister bij te zetten. Het deed mij heel goed op deze prachtige zonnige dag op deze manier in het middelpunt van de belangstelling te staan. Omdat er nog even tijd was, heb ik van die gelegenheid gebruik gemaakt om het publiek alvast te tonen wat zich in de wortel bevond, gevolgd door het ritueel drinken van een klein flesje wortelsap. Toen was het wachten op de klok van 10 uur om DE LOG te zetten. Nadat massaal de seconden waren afgeteld kon ik op een tafel staande met bibberende vingers eindelijk mijn 10.000e log plaatsen. Voor mij een bekroning van zeven jaren cache-emotie. Alsof dat nog niet genoeg was, werd massaal het schone lied “Cachen is gezond” door het voltallige publiek aangeheven waarna het feliciteren kon plaatsvinden. Maar niet nadat er eerst nog een paar ceremoniële voor mij onverwachte gebeurtenissen hadden plaatsgehad. Eerst kreeg ik een bijzondere glassculptuur uitgereikt door de Brouwertjes. Die was vervaardigd door Cobusity, van beroep glasblazer. Het lijkt me echter dat bij het maken van zoiets wel wat meer komt kijken dan alleen blazen. Een stoffelijke herinnering dus aan deze bijzondere dag. Daar bleef het niet bij. De bezoekers van mijn "feestje" hadden allen een persoonlijke boodschap en felicitatie voor mij op papier gezet. Al die mooie woorden, plaatjes, tekeningen, etc. waren gebundeld in een grote ordner die mij werd uitgereikt door Els van de Naaktslakkies. Net als het glaskunstwerk dus een permanent aandenken, waar ik nog vaak naar kan kijken. Ook hadden diverse feliciterende geocachers een kadootje voor me meegenomen. Thuis heb ik alles uitgestald op mijn nieuwe zitbank en daar blijft het allemaal voorlopig staan totdat ik goede definitieve plekken heb gevonden om te plaatsen. Tot die tijd hebben mijn gasten dus pech. Vlak voor het zingen mocht ik nog even aankondigen dat na de Carrotte-methode en de Carrotte-pot er nu ook een Carrotte-pen bestaat en dat ik graag aan iedereen zo’n pen wilde aanbieden. Men moest alleen even wachten, want ze lagen nog in mijn auto, tamelijk ver van hier… Met enige vertraging is het uitdelen toch gelukt. Iedereen werd voorzien van groot tot klein, zelfs Watje 18 die nog maar net op deze wereld is. Van de aanwezige geocachers kende ik de meesten wel. Sommigen kwamen overigens van behoorlijk ver, wat ik bijzonder waardeer, want dit was een puntjesloos “event”. Maar gelukkig was de dag nog lang en zonnig genoeg voor andere cache-activiteiten. Prettig vond ik het om kennis maken met door mij zeer gewaardeerde cachers die ik alleen van naam kende, maar die nu persoonlijk hun opwachting maakten, zodat ik hen eindelijk in het echt kon ontmoeten, de hand schudden en een praatje maken. Natuurlijk kun je 10.000 caches alleen maar vinden, als er mensen bereid zijn die doosjes ergens te verstoppen. Dat hebben er dus heel veel gedaan. Mijn dank gaat dan ook naar hen uit voor al hun inspanningen. Voor deze dag bedank ik vanzelfsprekend het 10k-team, dat mij een prachtige dag in mijn leven heeft bezorgd. Wilxlii Carrotte

Aha! Dat is dan duidelijk. Ik dacht namelijk dat jullie wat vergeten waren... We wachten nu gewoon totdat de rest ook online komt. Biertje

Mij viel nog het volgende op: Bij het invoeren van een nieuwe log staat achter de logdatum (M/d/yyyy). Dat zou (M/d/jjjj) moeten zijn. Ook de soorten logs (retrieve, grab, write note, discovered) zijn nog niet vertaald. De pagina Your Watchlist is nog niet vertaald. En ook je profielpagina Your Profile is nog grotendeels onvertaald. Maar voor het initiatief en de uitvoering: petje af en bedankt! Biertje

En dit was Wilxlii's 10.000e log: “Weet je al wat je gaat doen voor je 10.000e cache?” Nee, dat wist ik in april van dit jaar nog niet. “Misschien,” zo opperde ik, “is er een aardig team bereid een leuke cache te plaatsen.” Toen ik dat antwoordde aan Els van de Naakslakkies, was het in één seconde geregeld. In principe dan. Want ik weet nu, dat er heel wat werk verzet is om deze “leuke” cache te plaatsen. Ze heeft namelijk samen met echtgenoot Jacob een bijzonder creatief team samengesteld bestaande uit henzelf plus Biertje, Gpsgek, Brouwertjes, IkbenMamma, Grote Griezel en Bonzo B. Voortvarend en heimelijk voor mij is dit zogenaamde 10k-team enthousiast aan de slag gegaan voor een climax op 10-10-10 om 10 uur. Er werd in de Delftse Hout een parcours van exact 10 kilometer uitgezet, waarbij ELKE METER dus een door mij gevonden cache symboliseerde. Met om de 1000 meter een way-point om letterlijk even stil te staan. Vandaag op deze heuglijke dag stonden op al die way-points mij bekende en ook geliefde cachers me vrolijk op te wachten om zich vervolgens aan te sluiten bij een groeiend gezelschap dat zich vrolijk kletsend fietsend en wandelend op weg begaf naar het eindpunt. Biertje en Bonzo B. waren speciaal geselecteerd om mij onderweg in het gareel te houden. Dat was niet echt gemakkelijk, maar het lukte, zij het soms werd met wat zachte dwang en een flinke portie overredingskracht. Ging alles goed? Nee natuurlijk niet, anders zou het geen cache in geest van Carrotte zijn geweest. Verkeerde startcoördinaten en tot overmaat van ramp ging ik vrolijk wandelend op weg en zou dan voor 10 uur ’s avonds niet mijn doel hebben bereikt, dus werd ik snel op mijn eigen vouwfiets gehesen en met een uurtje vertraging ging ik echt van start. Mijn op 3 uren geschatte fietstocht moest nu in 2 uren worden afgelegd. Vooral in het begin betekende dat stevig doortrappen, maar tussen wp5 en wp6 zat ik al op het originele door Biertje voorbereide schema en kon de rest van de tocht afleggen zoals bedoeld. Dus op de wp’s ZELF aanwijzingen zoeken ipv dat iedereen me aanwees waar ik moest kijken. Desondanks ontgingen mij in mijn enthousiasme allerhande schitterende door hen speciaal voor mij gecreëerde details. Gelukkig toonden Biertje en Bonzo B mij steeds alle dingen die mijn spiedende ogen hadden gemist. Zo arriveerde ik voordat dat ik het door had na 10 kilometer fietsen op de stash area. Ik verbaasde me dat hier niemand op me stond te wachten en het drong slechts langzaam tot me door dat ik er een cache moest zoeken, iets waar ik toch wel enige ervaring in heb. Zo plukte ik om 09.40 uur vanonder een mij bekend type locatie een enorme wortel vandaan, zijnde de cache en bevattende een logboek. In triomf werd deze meegevoerd naar restaurant Het Rieten Dak. Nou ja, in de fietstas van mevrouw Bonzo B., want deze door de Naaktslakkies geknutselde creatie was behoorlijk zwaar. Bij het restaurant haalde ik de cache-wortel tevoorschijn om te tonen onder een daverend applaus van en aan een groot gezelschap geocachers plus andere belangstellenden die door de organisatie heimelijk hierheen waren geloodst om samen met mij deze bijzondere gebeurtenis luister bij te zetten. Het deed mij heel goed op deze prachtige zonnige dag op deze manier in het middelpunt van de belangstelling te staan. Toen was het wachten op de klok van 10 uur om DE LOG te zetten. Nadat massaal de seconden waren afgeteld kon ik op een tafel staande met bibberende vingers eindelijk mijn 10.000e log plaatsen. Voor mij een bekroning van zeven jaren cache-emotie. Alsof dat nog niet genoeg was, werd massaal het schone lied “Cachen is gezond” door het voltallige publiek aangeheven waarna het feliciteren kon plaatsvinden. Maar niet nadat ik had aangekondigd dat na de Carrotte-methode en de Carrotte-pot er nu ook een Carrotte-pen bestond en dat ik aan iedereen zo’n pen wilde aanbieden. Men moest alleen even wachten, want ze lagen nog in mijn auto, tamelijk ver van hier… Met enige vertraging is het uitdelen toch gelukt. Iedereen werd voorzien van groot tot klein, zelfs Watje 18 die nog maar net op deze wereld is. Van de aanwezige geocachers kende ik de meesten wel. Sommigen kwamen overigens van behoorlijk ver, wat ik bijzonder waardeer, want dit was een puntjesloos “event”. Maar gelukkig was de dag nog lang en zonnig genoeg voor andere cache-activiteiten. Prettig vond ik het om kennis maken met door mij zeer gewaardeerde cachers die ik alleen van naam kende, maar die nu persoonlijk hun opwachting maakten, zodat ik hen eindelijk in het echt kon ontmoeten, de hand schudden en een praatje maken. Natuurlijk kun je 10.000 caches alleen maar vinden, als er mensen bereid zijn die doosjes ergens te verstoppen. Dat hebben er dus heel veel gedaan. Mijn dank gaat dan ook naar hen uit voor al hun inspanningen. Voor deze dag bedank ik vanzelfsprekend het 10k-team, dat mij een prachtige dag in mijn leven heeft bezorgd.

Het is 'm gelukt om precies om 10:00 uur te loggen op 10-10-'10 (want 10x10x10x10= 10.000). Hij was echter zo zenuwachtig dat we 'm wel wat moesten helpen om dat binnen de gestelde tijd (3 uur) voor elkaar te krijgen, maar dat hadden we er graag voor over. Het was, ook voor hem, een fantastische ochtend! Biertje (lid van organiserend team 10K)

Juist vanwege de irritante of nutteloze hints decrypt ik ze tegenwoordig altijd van te voren. Dan weet je direct of je er iets aan hebt. Hints als "niet nodig" of "misschien later" zijn helemaal geen hints!